Deney:799 ( Düzenleniyor )

Kayıp

(\_/)
( '.')
/>♡

( Begüm sizi seviyor )

700
( bir hafta sonra )

Ymekhanedeydim Şeyma ve Ahmet'in yanına oturdum.

'' Naber çocuklar '' dedim.

'' Naber '' dedi onlarda.

799'ün arkadaşlarının masasına baktım.
Yoktu .

Hiçbir yere oturmamıştı.

Nerde bu kız ?

Yemeğimi hızla yiyip kalktım .
Odasına gittim .
Ordaydı.
Yerde oturmuş ayaklarını kendine çekmişti kafasını koymuş ve uyumuştu.

Elimdeki yemek tepsisini yere koydum ve yanına oturdum.

'' 799 uyan '' dedim.

'' 799 UYAN! '' dedim daha yüksek sesle.

Ve uyandı .

'' 700 ne işin var burda '' dedi gözlerini büyüterek .

'' Asıl senin ne işin var burda ? '' dedim.
'' Yemekhaneye neden gitmedin '' dedim ona kızarak.

'' Gidemem ''

'' Neden ? ''

'' Onu görürüm '' dedi.

Merakla sordum '' Kimi ? '' dedim.

'' Pınar'ı görürüm '' dedi .

Oh elini kestiği için vicdan azabı çekiyordu.

'' Anlıyorum '' dedim gözlerine bakarak.

'' Hayır anlayamazsın '' dedi ama neyi anlamıycaktım.

Ona sarılacağım sırada geri çekildi.

Bu bir ilkti .

'' Sen iyi misin ? '' dedim.

'' Git '' dedi ve ciddiydi.

'' Ama ... '' dedim ki sözümü kesti.

'' Git sadece istediğini yapıcam yemekhaneye gelicem ama bir şartla '' dedi .

Ne isterse yaparım yeterki buradan çıkıp biraz insan yüzü görsün.

'' Benimle bir daha konuşma 700 '' dedi ve şok oldum.

Ne dedi benimle konuşma mı?

Bunu benden mi istedi ?

'' Bir dakika ne dedin sen ? '' dedim şaşkınlıkla .

'' Benimle konuşma yanımdan bile geçme '' dedi ve bu sanırım son söylediğiydi.

Ayağı kalkıp gitti .

Donup kalmıştım.

O zaman artık konuşmıyacağız burdan çıksak birlikte gidemeyeceğiz.

Bir insanı bırakmak bu kadar kolay mı ?
Daha sevdiğimi bile söyliyememişken.

Ayağı kalkıp üst katlara çıktım .
Hissizdim.
Evet tam olarak bu .

Bir insan hislerini kaybedebilir mi ?

Evet kaybedebilirmiş .

799

Bitti.

Hisler bitti.
Duygular gitti.
Dostluklar bitti .

Yemekhaneye gittim.
Boşalmaya başlamıştı .

Ama bu benim için sorun değildi.
Çünkü kazandığım için odam kapanmıyordu.

Boş bir masaya oturup yemeye başladım.
Sonra onu gördüm Pelin 'i .
Beni görünce kaçar adımlar attı.

O günden sonra kabuslar görmeye başladım.

Korkunçtu hepsi.

Hepsinde onun ölü bedenini görüyordum ve herkes beni suçluyordu.

Yemeğimi yerken yanıma bor çocuk geldi yeşil saçlı .

'' Merhaba 799 ben Can yani 666 '' dedi.

Gözlerimle tepkisiz baktım .

'' Hadi ama konuşsana '' dedi.

'' Ne istiyorsun '' dedim.

Elleriyle elimi tuttu.
Hemen elimi çektim.

'' Fazla nazlısın '' dedi ayaklarını masaya yerleştirirken.

Bildiğin yemeğimi zehir etti .
Yemek yemekte kabahat oldu.

'' Ayaklarını çeker misin? '' diye söyledim.

Beni duymazdan geldi.

'' AYAKLARINI GÖZÜME SOKTUM DİYORUM ! '' dedim yüksek sesle söyleyince homurdanarak indirdi.

Elleriyle saçlarımı okşamaya başladı.

'' Biraz gezelim mi güzelim '' dedi .

Tepsiyi kaldırıp kafasına geçirip kalktım.

'' Kalsın '' dedim.
Yukarıya çıkmak için yürümeye başladım.

Arkamdan geliyordu.

Üç veya beşinci kata gittim orda bir kütüphane vardı.

'' Hey güzelim '' dedi yine.

'' Eğer bir daha bana öyle dersen kafanı kırarım '' dedim.

Kütüphaneye girdiğimde hala peşimdeydi.

Bu çocuk dayak istiyor .

Kitaplığa yaklaşmışken elimi tuttu .
Hemen elimi çektim ve kitaplığı kendime doğru çektim ve kaçtım.
Kitaplık üstüne düştü.

'' Kafamı kırdın ! '' dedi içerden sesi geliyordu.

Kitaplık ağır değildi ama yaralanması normaldi.

Kaldırıp ayağı kalkıp gitti .

İşte böyle vazgeçersin .

'' İyi yaptın '' diyen sesi duydum.

700 .

Burdaydı.