Always and Forever♾️

\Arkadaş grubu paralelliği\

Takemichi ve annesi, yaşlı kadını tek başına bırakmak istemedikleri için onu kendi evlerine getirmişlerdi.

Bende eşyalar ve diğer her şeyde yardımcı olarak, onlarla birlikte dönmüştüm. Takemichi'ye olanları anlatmak gibi bir fikrim yoktu, ama annem arayıp gelmemi istediğinde her şeyi döküldüm.

Son olanlardan sonra, düğüne katılmak gibi bir fikrim yoktu çünkü takemichi'ye destek olmam gerekiyordu.

Takemichi annemin öyle davranmasından, benden daha fazla şüphelenmişti.

"Fuyu, biliyorum beni yanlız bırakmak istemiyorsun gerçekten çok teşekkür ederim ve keşke seninle gelebilsem. Ama annen çok duygusal ve ne bileyim garip davranıyor. Biliyorum aranızda çok fazla şey yaşandı, peki ya bir daha göremezsen onu? Ya bir daha birlikte vakit geçirebileceğiniz, ne kadar telafi edilemese bile deniyecek vaktiniz olmazsa?"

"Takemichi, siz annemden daha değerlisiniz."

"Oğlum şöyle vurdumduymazlık yapma işte?! Bajiye bak oğlum, eğer şu an onu tekrar görebilecek olsan japonyanın diğer ucuna bile gitmez misin? Götünü yırta yırta gidersin, gidenin geri gelmeyeceğini en iyi sen biliyorsun işte! Bi kere hatrım için anneni gör oğlum, düzgün davranın birbirinize yalvarırım pişman olmanı üzülmeni istemiyorum."

"Canımı yakıyor onu görmek, yaptığı hiç bir şeyi unutamıyorum."

"Kimse sana bir şey unutturmaya çalışmıyor, unutma. Lakin unutamadığın gibi asla hataları değiştiremezsin, aynı şekilde
sana yarattığı sonuçları da değiştiremeyiz."

Nefes alarak bana baktı, düz ifademle konuşmaya devam etti.

"Annen şu an yaptığı hataları asla telafi ettiremez,
asla yapamayacak oğlum bunu asla ama asla!"

Sesimi yükseltiğimde irkilen çocukla birlikte geriye doğru çekildim ve derin nefesler aldım.

"Bol bol vakti olsa da yapamaz, sen ne kadar çabalasan da olmaz. O yüzden bazen denememek gerek, olduğu gibi bırak. Affetme onu, yaptıklarını unutma ama saygısızlık etme annene. Biraz da olsa yanına ol en azından, senden başka kimsesi mi kaldı sanki?"

"Beni ilgilendirmiyor takemichi beni kendi elleriyle kaybetti o kadın, kalbim acıyor düşündükçe. O benim gözlerimin önünde, beni öldürdüğü yetmezmiş gibi sevdiğimi öldürdü bildiğin?!"

"Ben kisaki'yi bile affettim oğlum, zor oluyor affetmek. Aynı şey değil karşılaştırılamaz, lakin zamana ihtiyacın olduğu da öyle. Ama zamanın yok, son sözüm eğer gitmezsen pişman olduğunda bana gelme. Gelirsen kalbini kırarım, göz göre göre yaptığın aptallığa ağlamana izin veremem."

"Ağır konuşuyorsun."

"Sadece gerçekleri, daha da ağırı olmayan gerçekleri."

"O gün de gerçeklerden daha ağırı olmaz demiştim, hatırlıyor musun?"

"Dün gibi gözümün önünde"

"Tamam takemichi, gideceğim sadece senin için anneme kötü davranmayacağım oldu mu?"

"Oldu, boşuna konuşmamışım"

Sevdiği kız içeriye girdiğinde, hepsi sarıldıktan sonra arkadaşını ona emanet ederek içi rahat bir şekilde ordan ayrıldı.

............................................................

Neden kabul etmiştim ki, şu an böyle bir durumda olacağımı bilsem asla ama asla takashi'nin atölyesine gelmezdim.

Geldiğimde, draken ve hakkai de oradaydı.

Draken tek gideceğimi öğrendiğinde, sinirlenip onu çağırmamın yanlız olmamdan daha iyi olacağını söyleyerek azarladı.