seven boys and me

8

Όταν μπήκα στο σπίτι επικράτησε ένας πανικός. Δεν είχα καταλάβει ότι κόντευε 22:00. Έλειπα πολλές ώρες από το σπίτι δεν είχα το κινητό μαζί μου και τα αγόρια δεν μπορούσαν να με βρούνε.
Jin "πού στο καλό είσαι τόσες ώρες? είπες ότι θα βγάλεις μόνο λίγες φωτογραφίες?"
Ο jimin με κοιτούσε δακρυσμένος ,ο Hoseok εκάτσε στον καναπέ ανακουφισμένος και ο Yoongi είπε ότι θα πάρει τηλέφωνο τον Namjoon και τον Jungkook να τους πει ότι είμαι καλά.
Δεν ήθελα να το παραδεχτώ αλλά το οτι με νοιάζονται τόσο πολύ μου άρεσε.
Jimin "Κατερίνα σε παρακαλώ μην το ξανακάνεις αυτό. Ανησυχήσαμε για σένα."
Κατερίνα "συγνώμη πέρασε η ώρα χωρίς να το καταλάβω"
Jimin"αρκεί που είσαι καλά."
Jin"Taehyung είσαι καλά? Τι κάνεις εδώ?"
Τότε τον πρόσεξαν και οι υπόλοιποι.
Jin "ποιος σε χτύπησε?"
Κατερίνα "το κάθαρμα ο θείος του. Και τον έδιωξε από το σπίτι. Του είπα ότι μπορεί να μείνει μαζί μας"
Ο Jin με κοίταξε.
Jin "αυτό πρέπει να το συζητήσουμε πρώτα"
Κατερίνα "δεν υπάρχει τίποτα που χρειάζεται να συζητήσουμε. Δεν υπάρχει περίπτωση να τον στείλω έξω δεν έχει πού να πάει"
Taehyung "δεν χρειάζεται να ανησυχείς για μένα. Δεν θέλω να προκαλέσω προβλήματα. Θα φύγω."
Jin "για την ώρα δεν έχεις να πας πουθενά. Θα μείνεις εδώ άλλωστε πρέπει περιποιηθούμε τις πληγές σου. Jimin πήγαινε φέρε το κουτί πρώτων βοηθειών"
Heseok "εγώ πάω να ετοιμάσω το δωμάτιο "
Ο Jin περιποιήθηκε τις πληγές του Taehyung και Hoseok μαζί με τον Jimin τον πήγαν στο δωμάτιο για να ξαπλώσει και αφού γύρισαν ο Jin με κοίταξε
Jin "τώρα πες μας τι ακριβώς έγινε"
Και τους είπα ακριβώς τι έγινε.
Κατερίνα "δεν μπορούσα να τον αφήσω έτσι και του είπα να έρθει εδώ"
Jin "έπρεπε να το συζητήσεις και μαζί μας όμως"
Κατερίνα "γιατι?? Δεν έχω δικαιώματα να καλέσω κάποιον στο σπίτι μου?""
Jin "ας πάμε για ύπνο και ας συζητήσουμε αύριο το πρωί καλύτερα."
Και κάπως έτσι πήγαμε όλοι στα δωμάτια μας για να κοιμηθούμε.
...
Όταν σηκώθηκα το πρωί και πήγα στην κουζίνα ήταν ήδη όλοι μαζεμένοι.
Κατερίνα "καλημέρα"
Jin "σου έχω ετοιμάσει πρωινό όταν τελειώσεις θα μιλήσουμε"
Κατερίνα " δεν πεινάω . Ας τελειώνουμε με αυτό το θέμα τώρα"
Namjoon "εντάξει αφού το θέλεις ας γίνει έτσι. Πώς μπόρεσες να πεις σε κάποιον άγνωστο οτι μπορεί να μείνει μαζί μας?"
Κατερίνα "χρειαζόταν βοήθεια δεν μπορούσα να το αφήσω έτσι. Και εσύ Jin έλεγες ότι θέλεις να τον βοηθήσεις"
Jin "τον να τον βοηθήσω με το να του πω να έρθει να μείνει μαζί μας έχει διαφορά."
Yoongi "Κατερίνα προσπάθησε να καταλάβεις είπες σε κάποιον που δεν ξέρουμε να έρθει να μείνει μαζί μας."
Jimin "πάντως ούτε εγώ ούτε ο Hoseok έχουμε πρόβλημα στο να μείνει μαζί μας"
Namjoon "το θέμα δεν είναι αν θα μείνει μαζί μας η όχι αλλά τό ότι η Κατερίνα δεν μας θεωρεί αρκετά σημαντικούς ώστε να μιλήσει πρώτα μαζί μας"
Κατερίνα "τι??"
Yoongi "όπως και να έχει το σπίτι είναι τις Κατερίνα μόνο αυτη μπορεί να αποφασίσει "
Jungkook "οπότε έχουμε καινούργιο συγκάτοικο. Ανυπομονώ να τον γνωρίσω. Τώρα με συγχωρείτε πρέπει να πάω τουαλέτα"
Κατερίνα "αυτό που είπε ο Namjoon το πιστεύετε όλοι?"
Δεν απάντησε κανείς και εγώ ένιωθα να χάνω την γη κάτω από τα πόδια μου.
Εκείνη τη στιγμή μπήκε μέσα o Jungkook και κρατούσε τον Taehyung από τον γιακά.
Jungkook "τον έπιασε να προσπαθήσει να το σκάσει"
Taehyung " δεν θέλω να δημιουργήσω κάποιο πρόβλημα καλύτερα να φύγω "
Hoseok "το θέμα τελειώσε θα μείνεις μαζί μας"
Jin "έλα να φας τώρα και μετά να πάμε στη σχολή"
Κατερίνα "εμένα με συγχωρείτε έχω δουλειά "
Jin "δεν έχεις φάει τίποτα "
Κατερίνα "δεν πεινάω. Έχω φωτογραφίες που θέλω να εμφανίσω . Με συγχωρείτε τώρα"
Και έφυγα χωρίς να τους κοιτάξω ήθελα να μείνω μονη και να κλάψω. Η καρδιά μου είχε γίνει χίλια κομμάτια.
Δεν ξέρω πόσες ώρες πέρασαν μέχρι να γυρίσω σπίτι αλλά πλέον είχα πάρει τις αποφάσεις μου .....