"Papa stop alsjeblieft"

192 9 1
                                    

Tw: mishandeling, schelden en eet stoornis.

Pov: Matthy

Ik sta met Robbie in de Hema opzoek naar schoolspullen. We gaan naar de eerste. Dezelfde middelbare natuurlijk. Ik zie een leuke turquoise map dus doe ik hem in mijn mandje. Robbie pakt een zwarte map. Als we door heel de Hema heen zijn gegaan hebben we volgens mij alles. Potloden, gummen, een etui, kaften, notitie, boekjes en een map. Ja dat was het. We staan bij de kassa  om af te rekenen. Het was niet heel duur want de Hema is altijd goedkoop. Vroeger ging ik altijd naar de Hema met mijn vader. En nam ik een lekker broodje hotdog. Nu is het de eerste keer in ander half jaar dat ik naar de Hema ben gegaan. "Matt wil je een broodje hotdog halen?" Vraagt Robbie aan mij. Ik wil eigenlijk nee zeggen maar dat durf ik niet, bang dat ik hem teleurstel. Ik heb geen honger ofzo. Ik wordt alleen maar dik van dat eten. "Eh ja is goed" antwoord ik. We lopen naar het aparte gedeelte van de winkel voor broodjes hotdog. Robbie besteld er twee en rekent af. "Stuur mij maar een tikkie" zeg ik. "Nee joh deze is van mij" zegt hij. Ik wil nog tegen praten maar ik word tegen gehouden door Robbie. "Nee Matt echt waar deze is van mij" de mevrouw geeft ons de broodjes en we nemen plaats. Ik kijk naar mij broodje en neem een hap. Ik krijg weer een vloed golf van nostalgie.

Als ik op de helft van mijn broodje ben hoef ik echt niet meer dus blijf een beetje om mij heen kijken. "Hoef ie niet meer?" Vraagt Robbie. "Nee zit nog vol van ontbijt" zeg ik als excuus voor mijn eet gedrag. Ookal heb ik geen ontbijt op. Robbie kijkt mij een beetje raar aan maar eet verder. Ik zie onze oude basisschool juffrouw. Ze loopt naar ons toe. "Hey jongens leuk jullie weer te zien, zijn jullie aan het school shoppen?" Zegt ze. Robbie neemt het woord. "Hoi juf lot ja we zijn voor school aan het shoppen" ik knik. "Nou veel succes verder" zegt ze en ze loopt weg. "Dat was toch onze juf in groep 5?" Vraag ik aan Robbie. Robbie knikt want hij heeft alweer een stuk brood in zijn mond. Als Rob zijn broodje op heeft lopen we verder naar mijn huis toe. Als ik me goed bedenk ben ik nog nooit bij Robs huis geweest. Nou ik vraag het later wel een keer. Ik ben benieuwd hoe zijn huis eruit ziet.

Als we in mijn huis zijn roep ik of mijn moeder thuis is. Ik hoor geen reactie nou die is aan het werk. "Kom naar boven kunnen we even op de PlayStation" zeg ik enthousiast. We hangen onze jassen op en schoppen onze schoenen uit. We rennen op de trap naar mijn kamer toe. Ik ga op mijn bureau stoel zitten waar men ps staat. Robbie pakt de poef in de hoek. We spelen wat Fifa. Na een uurtje vraag ik of Robbie mee gaat eten. "Ja oké ik app men ma wel even" zegt Robbie. Als mijn moeder over een half uur nog niet thuis is bestel ik wel wat. Er is een grote kans dat ze niet thuis komt vanavond door haar werk. "Ja het mag komt je moeder vanavond of bestellen we wat" zegt Rob. "Ik denk dat ik wat moet gaan bestellen zo. Snackbar dan maar?" Vraag ik. Robbie knikt enthousiast. Ik weet dat hij altijd een frikandel en een patatje wil. Ik denk dat ik voor mijzelf alleen wat patat bestel wel een kleintje. Als ik heb besteld spelen we nog even verder totdat de deurbel gaat.

Als we het eten hebben neergezet op de eettafel maakt Robbie het thuisbezorgd tasje open. Hij haal 3 zakken eruit 2 met patat en een frikandel. "Dankjewel Matt!" Zegt Robbie. "Geen probleem doe het graag" zeg ik met een lach. Robbie heeft zijn frikandel al op maar ik ben zowat nog geen eens begonnen met men patatjes. "Matt eet je patat nou is" zegt Robbie bezorgd. "Ja ja ga ik doen het was te heet" zeg ik. Ik neem een patatje en stop hem in mijn mond. Totdat ik bij de helft ben.

Pov: Robbie

Volgens mij gaat het niet goed met Matthy. Hij zit zo naar zijn eten te staren en door de dag eet hij bijna niks. Ik weet niet waarom hij niet eet. Matthy is op de helft van zijn patat terwijl ik al echt dik een kwartier klaar ben. Hij had ook alleen maar patat en geen kaassoufle die hij vroeger altijd nam als we naar de snackbar gingen. "Matt waarom eet je bijna niks." vraag ik uiteindelijk. Hij lijkt een beetje te schrikken van mijn vraag. Het is stil het is net alsof hij de woorden moet vinden en het zelf ook niet weet. "E- ik Uhm" hij stottert echt heel erg. "Matt je kan mij echt alles zeggen ik word niet boos en lach je niet uit" stel ik hem gerust. Als hij deze worden hoort kijkt hij mij aan. Ik kijk in zijn blauwe ogen. "Ik- ik weet het ook niet Robbie" hij breekt. De tranen komen als een waterval uit zijn ogen. Ik open mijn armen en hij omhelst me. Ik denk dat hij dit echt nodig had. Iemand die er voor hem is. Iemand die om hem geeft. Net zoals ik een goede vaderfiguur nodig heb. Ik laat ook wat tranen vallen. Na het even uitgehuild te hebben. Valt er weer een stilte. "Dankjewel Robbie dat had ik even nodig" zegt hij om de stilte te verbreken. "Ik doe het echt graag Matt als je me ooit nodig hebt kom alsjeblieft naar mij toe, ik ben er voor je!" Antwoord ik. Ik meen het ik ben er echt voor hem. Hij is mijn beste maatje van heel de wereld. Ik ga hem niet op te zitten jagen en nog een keer vragen waarom hij niet eet. Dat wilt hij sowieso nu niet. Nadat moment hebben we nog alleen maar over de middelbare en de andere dingen in het leven gepraat. Als het acht uur 's avonds is besluit ik om naar huis te gaan. Ik en Matthy lopen naar de gang. "Echt waar dankjewel Rob" vertelt Matthy mij. "Geen probleem, vergeet niet als er iets is kan je altijd bij mij terecht" zeg ik terwijl ik mijn veters strik. Ik doe de voordeur open en zeg gedag. Ik kijk op mijn telefoon en zie dat ik drie berichten van mijn vader heb. Ohnee toch dat kan niks goed betekenen. Ik open whatsapp.

Pap

Wawr vlijf jij nwweer?
-19:37 pap

Hrllo kom jd nog naar heus angers ben je zwadr de lul.
-19:46 pap

Rot kind beter krm je nu qanders gebwqrd er nog eist met je.
-19:59 pap

Pap ik was bij Matthy ik kom nu meteen naar huis
-20:06 u

Mijn vader is weer is dronken. Ik sluit whatsapp af. Ik ben zwaar de lul als ik thuis kom. Ik wil helemaal niet naar huis. Om nog niet meer in de problemen te komen race ik naar huis. De tranen stromen langs mijn wangen. Eindelijk sta ik voor mij huis. Ik droog mijn tranen snel zodat ik geen zwakkeling lijk voor mijn vader. Ik maak de deur open en tref mijn vader aan, die op een stoel in de woonkamer zit. Waar mijn moeder is. Piet mag het weten. "Godver waar was jij zo laat" schreeuwt mijn vader zowat. "Pa-p ik w-as bij mmatthy" stotter ik uit. "Oh dat joch en hoezo ben je zo laat thuis en laat je niks weten dan hè?" Vraagt hij boos. "Ik had m-mam geappt" zeg ik. De ruimte ruikt naar alcohol. Ik weet wat er zo gaat komen. Men vader geeft mij een stomp in mijn buik. Ik val neer van de pijn. "Papa stop alsjeblieft" ik smeek het zowat. "Nee dit verdien je omdat je zo'n mislukkeling bent niemand vroeg om jou" schreeuwt mijn vader. Ik krijg nog een paar klappen en stompen. Ik kan niks meer bewegen alles doet pijn. "Snap je het nu?" Vraagt mijn vader grijnzend. Ik knik zover ik nog kan. Hij loopt weg naar de slaapkamer en laat mij op de grond liggen. Hier lig ik dan met heel mijn lichaam die pijn doet.

Hai, Oke dit stukje was echt super lang maar ja. In dit hoofdstuk word wel geweld gebruikt en heftige onderwerpen dus neem dit serieus. Als je met je eigen zelfbeeld in de knoop zit of dat je thuis slecht behandeld word please zoek iemand vraag om hulp. Bij je ouders of bij je vrienden je docenten. Gewoon iemand.

Two broken souls //mabbieWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu