Catastrofe

205 7 8
                                    

Tw: word gepraat over mishandeling uitgescholden worden

-2 weken na de eerste dag school-

Pov: Matthy
Na dat catastrofe van de eerste dag school ziet iedereen me als een gek. Behalve Robbie Koen Milo en Raoul. Die zijn nog wel aardig tegen mij. Wij zijn een soort van groepje geworden. Denk ik. Ik loop door de gangen van de school. Tuurlijk kijken mensen mij weer raar of fluisterend aan. Het nieuws is verspreid door de school. Als die ene jongen die huilend uit de klas rende. Ik word namen genoemd zoals mietje, raar kind en homotje. Het is weer hetzelfde als de tijd op de basisschool. Ik dacht echt dat ik dat hoofdstuk had afgesloten.

"Trek je er alsjeblieft niks van aan" zegt Raoul tegen mij als ik weer iemand zie die fluisterend tegen iemand zit te praten en naar mij wijst. Ik knik. Gelukkig is het het laatste les uur. Maar toch hebben we wiskunde dat echt hell is. We lopen de les binnen en gaan op onze aangewezen plekken zitten. Wat nog irritanter is. Ik zit naast zo'n gast die echt denkt alsof hij de grappigste ter wereld is ofzo. Flip heet hij. Hij maakt altijd grappen over mijn uiterlijk. Dus naast hem zitten zou je niet willen nee. Gelukkig zitten Koen en Raoul achter mij. Ik hoor de bel en de docent loopt net binnen. Mvr.edelsteen heet ze. Zij is opzich wel aardig maar kom niet aan haar slechte kant anders moet je echt uit kijken voor haar. Milo zat te kutten tijdens de wiskunde les vorige week en werd er uitgestuurd sinds toen heeft die vrouw echt de pik op hem. "Oke jongens en meisjes sla jullie boek op bladzijde 69" zegt mevrouw edelsteen. Ik pak mijn boek uit mijn tas en doe hem op de goede bladzijde.

Na dat voelt als een jaar is de les eindelijk klaar. Tuurlijk maakte Nick weer kut opmerkingen. Maar ik liet het maar gaan geen zin in ruzie. We lopen kletsend de les uit. "Ey boys ik en Koen gaan naar mijn huis tot maandag" zegt Milo. "Is goed ik ga ook maar" zegt Raoul. Ik zeg gedag en loop met Robbie naar de kluisjes. We zitten in dezelfde rij kluisjes dus kunnen altijd wat langer praten. "Rob wil je komen logeren morgen?" Vraag ik. "E ja is goed ik vraag het zodra ik thuis ben" zegt hij. Ik knik. We lopen naar de fietsenstalling. Ik zie dat ik mijn sleutels in mijn fiets heb laten zitten. Tuurlijk heb ik dat weer.

Als ik en Robbie bij het kruispunt komen waar we spreiden zeg ik gedag en fiets verder naar huis. Als ik binnenkom roep ik naar men moeder. "Ma!" Geen antwoord . Nou die is weer eens aan het werk hoor. Ik loop door naar de woonkamer en pleur mijn tas neer. Veel te zwaar is dat ding ook. Ik ga zitten en zet de tv aan. Ik open Netflix en ga mijn serie verder kijken. Ik voel mijn oogleden zwaar worden en ik val inslaap. Ik word wakker gemaakt door een deurbel. Ik wrijf in mijn ogen en kijk op de klok. 21:04 heb ik zolang geslapen? Ik loop naar de deur en doe hem open. Ik schrik me dood als ik zie wie er staat.

Rob. Helemaal doorweekt met een bloedneus en overal blauwe plekken. "Matt please help" zegt hij huilend. "Robbie wacht wat wat is er gaat het goed hoezo heb je een bloedneus hoeze ben je hier" ik vraag alles in één keer door. Ik ben helemaal in shock. Ik laat robbie snel naar binnen. "Matt ik ben niet eerlijk geweest toen we hadden afgesproken dat we alles tegen elkaar zeiden" zegt hij. Ik loop met hem mee naar de bank. Ik kijk hem vragen aan. "Hoe bedoel je?" Ik snap hem niet wat heeft hij niet verteld. "Mijn vader" krijgt hij er moeilijk uit zonder uit te barsten in tranen. Hij valt in mijn armen. "Och Rob toch kom maar" ik omhels hem.

Als hij weer terug trekt begint hij te vertellen."nou dus mijn vader" hij stopt even. Ik knik als teken dat ik luister. "Hij is dus niet echt de beste vader die je kan hebben" het kwartje valt. "Rob heeft hij dit gedaan" vraag ik bezorgd. Hij knikt. Ik voel me echt kwaad worden. Hoe kan je de liefste jongen ter wereld zoveel pijn doen. "Hey Robbie ga jij maar liggen op de bank dan pak ik een pleister en wat de drinken" zeg ik. Hij knikt dankbaar. Ik loop naar de keuken toe en zet de waterkoker aan. Ik zoek in de la voor een pakje pleisters. Als ik ze gevonden heb is de waterkoker klaar. Ik pak een leuke kerstmis mok en pak een theezakje. Ik loop naar Robbie toe en geef hem het kopje thee. Ik knip een pleister op de grote van zijn wond op zijn neus. Ik plak hem er nauwkeurig op. "Dankjewel Matthy jij bent de liefste" zegt hij. "Ik doe het met liefde hoor vooral als je er zo bij ligt" antwoord ik.

Als hij zen kopje thee opheeft vraag ik of hij blijft slapen. "Ik denk het wel als je dat niet erg vind ik wil niet terug naar huis" zegt hij. "Tuurlijk anders stel ik het niet voor" stel ik hem gerust. "Blijf jij even hier leg ik een matras voor je klaar" zeg ik vriendelijk. Hoezo heeft hij mij dit nooit verteld. Daarom ben ik nog nooit naar zijn huis geweest. Hoe kan je iemand zoveel pijn doen. Mensen zijn oneerlijk in deze wereld. Al deze dingen komen door mijn hoofd heen. Ik loop naar boven om een matras te pakken. Ik leg het matras neer naast mijn bed. Ik ga naar mijn moeder haar slaap kamer en pak een deken en kussen uit haar kast. Ik maak het bed op en loop weer terug naar beneden. Rob ligt lekker op de bank. Ik loop naar hem toe en ga naast hem zitten. "Robbie hoezo heb je dit niet eerder verteld ik kon je helpen" vraag ik hem. "Ik weet het niet ik dacht dat je het niet zou begrijpen" mijn hart breekt. Hoezo zou hij dat denken ik ben er altijd voor hem. "Tuurlijk zou ik het begrijpen waarom dacht je van niet dan?" Vraag ik. "Nou jij en je vader hadden echt een hele goede band en mijn vader keek niet eens naar mij" zegt hij sip. Och die arme jongen. "Als je ergens mee zit kom naar mij alsjeblieft ik begrijp je altijd en zou er altijd voor je zijn echt waar pinky zweer" ik steek men pinky uit. Dit laat me denken aan groep 5. toen deden we ook altijd pinky zweer. Hij kijkt mij aan en glimlacht. Hij steekt zen pink uit. We verbinden onze pinken. Nu is de zweer gedaan en mag die niet verbroken worden.

We kletsen gezellig zodat hij even zijn zorgen kan vergeten. Ik hoop echt dat hij naar mij komt als het niet goed gaat. Als ik op de klok kijk zie ik dat het al 11 uur is en ik voel me een beetje moe. "Zullen we boven een film gaan kijken?" Vraag ik. Hij knikt. We lopen naar boven mijn kamer in. Robbie gaat op het matras zitten en ik doe mijn tv aan. Ik open Netflix. "Welke film wil je kijken?" Vraag ik. "Geen idee scroll maar wat" zegt hij. Ik scroll wat door Netflix totdat ik de serie heartstopper zie. Het gaat over twee jongens die in dezelfde klas komen te zitten en ze worden een koppel. "Zullen we deze kijken" zegt Robbie. Ik knik en zet de serie aan. Ik kijk aandacht naar de serie. Ik herken mijzelf in een paar stukken. Ik voel me raar wanneer ze het er over hebben. Ben ik homo? Nee dat kan niet. Echt niet. Als de derde aflevering voorbij is zie ik dat Robbie inslaap is gevallen. Ik zet de serie uit en ga ook liggen. Ik sluit mijn ogen en val al snel in slaap.

Haii
Weer een nieuw deeltje ik hoop dat jullie dit boek leuk vinden. En sorry voor spel fouten ik probeer ook mijn best😭

Nou groetjes, Bqnkjex

Two broken souls //mabbieWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu