Gözyaşları yine göğsümde bulanık bir göl,
Özlem rüzgarıyla savrulur yüreğim, dolaşır her dal.
Gök mavisi bahara açar kollarını, hayal etmezler,
Gözleri kapanmış mutluluğun gerçeğini göremezler.
Varoluşa sığınmışım, amaçsız bir yolculuk bu,
Anlamla dolmamış cümlelerle dolup taşar dudaklarım.
Gülme hali bile karanlıkta kaybolur, sebepsizlikte,
Zira her kahkaha, ardında gizlenen yalnızlık dolu hüznü taşır.
İçimden gelen sevgi, rüzgarlara salınır bedava,
Ama anladım ki sevgi değerli bir madde, satın alınır.
Özgürlüğün hayali yankılanır kafeste, umut kırıklığı,
Mutluluğun bedeli parayla ödenir, diye işitilir dilden dile.
Kim gerçek, kim yalan, anlamak mümkün değil mi?
Ben mi kayboldum, yoksa onlar mı? Karanlığın içindeyim.
Bilene sorsam, çıkar mıyım bu sisli labirentten?
Pislikler içinde adımlarken, nasıl korurum içimi tertemiz?
Kurtuluşun yolu mu mezar, çıkış mı yoksa bu zifiri gece?
Karamsarlığın gölgesinde, umutsuzluğun çığlığı yükselir.
Yağmurun ardında saklı, solgun yüzlerin hüznüyle,
Bir ömür çizgisi çekilir, bilinmeyen yarının sisine doğru.
Sevgiyle yoğrulan kalbimdeki haykırışları duymazsan, ne çare...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GECENİN SESSİZ ŞAİRLERİ
PuisiGecenin Sessiz Şairleri Bir yüreğin derinliklerinden fışkıran duyguların diliyle örülü bu kitap, içsel yolculukların en özel anlarını yakalıyor. Her bir mısra, hayatın karmaşıklığını anlamlandırmaya çalışan bir yolcunun notları gibi. Şiirlerin sayfa...
