SPİDERMAN:NEW HOME

4

Dudağımda hissettiğim dudaklar ile afalladım. Dudakları dudaklarıma değiyordu. Bir kuş kadar hafif öpüyordu. Elleri yanaklarımı ısıtıyordu. Tanrım ne yapıyordu bu? Yavaşta olsa ittirdim onu. Hızlıca nefes alırken birbirimize bakıyorduk. Acaba ne kadar zamandır böyleydik? ''Bir yerde okumuştum.'' Ciddi mi bu?

Etrafa göz gezdirirken fark ettim sebep olduğum yıkımı. Ne yapıyordum ben böyle? Babam haklıydı. Yıkıma sebep olan güçler asla açığa çıkmamalıydı. Keşke babam beni ölüme terk etseydi. ''Özür dilerim, özür dilerim...'' Aptal gibi tekrar ediyordu kelimeyi ağzım. Gözlerimde ki yağmuru bıraktım. Zaten yanımda olan Peter bana sarıldı, ''Sorun yok. Asıl ben özür dilerim öyle konuşmamalıydım. Çok aptalım.''. Karşılık vermek için ellerimi boynuna doladım ve ona daha sıkı sarıldım. Hıçkıra hıçkıra ağlıyordum. Hıçkırıklarım boynumda hissettiğim göz yaşları ile sustu. Peter da ağlıyordu. Yavaşça ellerimi boynundan çekip yüzüne baktım. Bunu yapmamız çok yanlıştı. Stark beni bu yüzden buraya göndermemişti. Ona kardeş gibi olmam için gönderdi. Bana beklenti ile bakan gözlerini hayal kırıklığına uğratarak ayağa kalktım.

Etrafa baktım. Bir kaç vazo kırılmıştı. Mutfağa yürüdüm. Kapısını açıp içeri girdiğimde yerdeki dağınıkları gördüm. Yukarı kafamı kaldırdım. Orada hiç bir şey yoktu. Acaba diğer odalarda bir şey var mıydı? Bir adım daha attım ve atmam ile ayağıma cam batması bir oldu. Ağzımdan küçük bir acı sesi duyuldu. Niye bu kadar çok acıtıyordu? Karşımda duran Peter biraz daha yanıma yaklaştı ve beni kucağına aldı. ''Yürüyebilirim!''. Dalga geçercesine kafa salladı. Ayağımın acısı daha da artınca çoktan koltuğa varmıştık. ''Onu çıkarmamız lazım. Dayanabilirsin değil mi?''. Sordu soruya karşı sadece baş salladım. Eline küçük bir cımbız aldı ve yavaşça çekmeye başladı. Çok acıyordu ama belli etmemeliydim. Biraz daha çekmesiyle dayanamayıp gözlerimi sıkıca kapattım. Elini elime koydu. Diğer eliyle tamamen çıkarıp çekti. Çok fazla kanayınca Peter kalkıp ilk yardım setini getirdi. Hemen pansuman yapıp kaldırdı.

Ben koltukta otururken o etrafı topladı. Buraya gelmemin üzerinden 3-4 gün geçmesine rağmen buna alışamadım. Bay Stark bana ona göz kulak ol derken bana ne demeye çalışıyordu? Onu en son gördüğümde bana sağ salim döneceği hakkında söz vermişti. Fakat sözünü tutmadı. Neden böyle yaptı? Fakat onu seviyordum. Yine de iyi biriydi. Düşüncelerimi bir kenara bırakıp başımı kaldırdım. Etraf çoktan toplanmıştı ne kadar düşündüysem. ''Ben çok özür dilerim öyle konuşmamalıydım. Yani beni-''Lafını kestim ve konuşmaya başladım karşımda oturan Peter'a karşılık. '' Özür dileme. Bu benim suçumdu. Babam haklıydı kontrol edilemeyen güçler asla açığa çıkmamalıydı.''. Kafasını salladı ''Bu soru neden seni sinirlendirdi?''. Derin bir nefes aldım nedense kendimi Peter'a yakın hissediyordum. Başımı öne eğdim ve ellerim ile oynayarak konuşmaya başladım:

-Ben tek gecelik ilişki yüzünden doğdum. Annem doğumda ölmüş. Babamın da çok önemli işleri vardı. Yani sana sorsalar 1 kişiyi mi kurtarırdın yoksa 10 kişiyi mi? Eminim derdin ki 10 kişi. Babam ayda bir gelirdi. Her geldiğinde de hediye ile gelirdi. Ben tabi o sıralar okula gidiyorum. Onun soy adını kullanmama kızardı o yüzden Maximoff'u kullandım. Fakat artık oda hain sayılıyordu. Okulda herkes benden nefret ederdi. Okulun popüler bir kızı vardı. Çok zayıftı, güzeldi, yetenekliydi... Bir gün yemekhanede gelip yemeğimi yere atmıştı ve bana demişti ki ''Pardon yardım edeyim dedim.  O gün boyunca düşündüm. Ben sadece yemek yemeyi bıraktım. Babam geldiğinde bunu fark etmişti. Sonrası teşhis filan. Babam bana hep yanımda olacağına dair söz vermişti. Hatta beni bir Avengers yapacaktı. Fakat sonra sen geldin ve bana bunun imkansız olduğunu söyledi. Sen bir Avengers'tın. Ben ise sadece Sophie... Babam hep senden bahsederdi. Hep seni ne kadar çok sevdiğinden ve benimle bir gün tanıştıracağını söylerdi. Sonra bir gün haber geldi. Öldüğüne dair. Dünyam yıkılmıştı. Sahip olduğum tek şey gitmişti. Cenazesine gitmedim çünkü bana yazdığı mektupta öyle yazıyordu. Bir şey daha vardı "Peter'a göz kulak ol". Sonra ise seni buldum. Yani benim babam Tony Starktı...

  Ne ara gözlerim dolmuştu anlamadım. Peter'a sıkı sıkı sarıldım.  Ondan sonrasını hatılamıyorum...

Bölüm 0kısa farkındayım hemen yeni bölüm gelcekkkk