Satır arası yorumlarınızı eksik etmeyin<3
İyi eğlenceler!
Kumru
"Gençler, herkes yerine geçsin." Demir hoca hızlı adımlarla öğretmenler masasının üzerine eşyalarını yerleştirirken yerime geçtim."Başkan vakit kaybetmeden sınıfı say."Ayağa kalkıp kafamı karıştırmaya çalışan gaddar arkadaşlarımı duymamaya çalışarak saydım sınıfı.
"15'te kaldın...yok 12!"
"21..22 kesin sesinizi."Herkes bittiğinde bana pur dikkat bakan Demir hocaya döndüm. "22 kişiyiz şu an ama biri tuvalette." Gelmeyenlerin numarasını söylerken hoca gülmüştü. "Hepsinin numarasını mı ezberledin?"Sırıttım. "Hocam istemeden aklımda kalmış." Hoca gülümseyip dudak büzdü.
Gereksiz bir yetenekti ama seviyordum yine de.
Evet, küçüklükten beri sayılarla aram hep iyi olmuştu . Küçükken bütün akrabalarımızın numaralarını ezberlerdim. Hatta arkadaşlarımın kimlik numaralarını ezberlemiş, üstüne uzun bir süre çatlak muamelesi görmüştüm, normal olarak.
"Hocam, yeni sınıf hocamız sizmişsiniz."
"Evet benim, ama şu an dersimiz matematik. Rehberlik dersinde konuşuruz." Sınıf oflayıp pullarken o sırtarak tahtaya yazı yazmaya başladı."Daha ilk dersteyiz ne oluyor hemen?"
Tüm ders boyunca bütün soruları çözmeye çalışmış çoğunu da tabii ki doğru yapmıştım.
Övünmek gibi olmasın, ben resmen bir dahiyim.
Teneffüs sesini duyan sınıf barazan gibi ötüp dışarı fırlamıştı. Demir hoca da sınıfın dalgaya alan ifadelerine gülerken eşyalarımı topluyordu.
"Ay aşko az daha unutuyordum. Ben müdür yardımcısına gidiyorum, raporu vereceğim." Beste sınıftan yaylana yaylana çıktığında cüzdanımı aldım elime.
"Kumru," Demir hocanın bana seslenmesiyle yanına gittim hemen."En sonki denemede matematikten kaç net yapmıştın?" Hatırlamak için elindeki kitaba odaklanırken gözlerimi kistim. "Hocam full çekmiştim."Hocanın yüzünde gülümseme belirirken kafasını sallayıp kitabını laptop çantasına koydu ve ayağa kalktı. Biraz geri çekilip ona yer tanırken merakla ona bakmayı sürdürdüm. "Çok değil, birkaç ay sonra Türkiye genelinde matematik yarışması var." dedi. Konunun nereye geleceğini tahmin ettiğimden gözlerimi kaçırıp masaya çevirdim.Yarışma diyince bütün matematik hünerlerim saklanıyordu adeta.
Sevmiyorum abi...Zorla mi?
"Bütün okulda en iyi ortalamaya sahip olan sensin..Müdür yardımcıları senden yana diye sormak istedim. Yarışmaya girmek ister misin?"
Kafamı iki yana sallayarak göz teması kurdum. Dudaklarını birbirinebastırıp hafif gözlerini kıstı. "Sebebini sormamda bir sıkıntı var mı?"
Boğazımı kaşıyıp ağzımı araladım cevap vermek için. "Sadece sevmiyorum yarışmaları.. Özel bir sebebi yok yani."Anladığını belirttiği mırıltılar çıkartıp gülümsedi. "Sen bilirsin tabii..Fikrin değişirse buradayım."Kafamı sallayıp onu onaylarken çantasını masadan alıp göz kirptı ve yanımdan geçti.
Ben onu yapsam kim bilir neye benzerim yahu?!
Burun kıvırıp sırama geri geçtim.
Çok da güzel olurum bir kere.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YILDIZA DOKUNAN MÜREKKEP +18
Teen Fiction"Ölmedi. Ölse hissederdim." Gülümseyip yanaklarımdan çeneme yol alan gözyaşlarımı izledi bir süre. "Öldü Kumru, babanı kaybettik." Burnumu çektim. "Neden bu kadar acımasızsınız?" Gözlerime baktı gözlerini kısıp."Gerçekler acıdır ve ben dürüst biriy...
