02

143 8 13
                                    

Karan'dan

Saat 04:20 geçiyordu. Yataktan kalkıp, banyoda elimi yüzümü yıkayıp,giyinme odasına girdim ve siyah takım elbisemi giyindim. Bugün çok işim vardı. Öncelik depoydu. Benim mekanıma baskın yapan herifin yanına uğrayacaktım.

-  Sert bir kahve yaptırayım mı abi? dedi sağ kolum olan Ali

- Paket olsun arabada içeceğim,çok yoğunum bugün dedim.

- tamamdır abi dedi

Bende kahveyi beklerken bugün ki işlere baktım,ilk depoya,sonrasında şirkete gidip 4 toplantıya katılacağım. Ve en sonda binlerce kafe içerisinden "kaya" kafeye uğrayıp orada müdürlük yapan elemanın hakkı olmayan parayı, nasıl tırtıkladığının hesabını soracaktım. Aklıma gelince bile öfkelendim.

Bu sırada Ali kahvemi getirmişti.

*1 saat sonra*

" Demedim mi lan ben  sana benim mekanımının önünden geçemezsin diye, Ama beyefendi beni tınlamayıp, o kuş kafası ile baskın yapmaya kalkışmış!? Diyip gözüne sert bir yumruk attım.

"Buyur abi" diyip elime ısıtılmış demiri uzattı,elinden alıp karşımdakinin kalbine sapladım o anda onun acı sesli bağrışı depoda yankılandı.

🌫️🌫️🌫️🌫️🌫️🌫️🌫️🌫️🌫️🌫️🌫️🌫️🌫️

Girdiğim son toplantıdan da çıkıp, kafeye gitmek için arabaya binip, şoförün arabayı çalıştırması ile yola çıktık.Bu sırada bazı evrakları inceledim.

Araba durduğunda, kafeye geldiğimizi anladım.

Ali kapıyı açtı "buyur abi" dedi.

Kafenin içine adım  atacakken önüne bakmadan yürüyen,tahminimce  1.60 boylarında sarışın bir kızın çantasında birşey arıyor gibi gördüm,dibine girmem ile göğsüme yapışması bir oldu.

Yüzünü kaldırması ile benim gece mavisi gözlerim gökyüzü mavileri ile göz göze geldi

Göz göze geldiğimiz an başını yere eğip kısık bir sesle  "özür dilerim " dedi Kafeden çıkmak için bir hamle yaptıki kolunu çokda nazik olmayacak bir şekilde tuttum , yüzünü buruşturup yana dönünce onunla göz göze geldik.

- Önüne bakarak yürümelisin dedim sert ses tonum  ile

-Suratı şekilden şekile girerken " evet "
Diyip kolunu elinden çekip adım atacakken

- Ben cümlemi bitirmedim nereye gidiyorsun dedim.

- Acelem var kolumu bırakır mısınız? dedi bunu derken gözlerinde tedirginlik ve endişe vardı.

-ben bitti demeden gidemezsin dedim.

- bu seferlik affediyorum  diyip kolunu bıraktım, ama hâlâ yüzünü inceliyordum. O ise son bir bakış atıp gözlerini kaçırıp hızlı adımlarla kafeden çıktı.

Nasıl olmuş??

Oy atmayı unutmayın

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Aug 17, 2023 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

ʏᴇʀ ᴀʟᴛı ʟɪᴅᴇʀɪ "ᴋᴀʀᴀɴ ᴅᴇᴍɪʀʜᴀɴ"Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin