ÖLÜM ÇİÇEĞİ - yarı texting -

𝐇𝐀𝐒𝐓𝐀𝐍𝐄 1

berk

24.07.2023

   Takside kapanan bilincimi Hastanede açmayı başarmıştım. Gözlerimi ufak ufak açtığım da hastanede olduğumu anlamıştım sağda duran refakatçi koltuğunda Lavinya daha doğrusu kurtarıcım oturuyordu. Daha 23 yaşında olmama rağmen şu başıma gelenlere hayret ediyordum. Kerem'in bana bu kadar hırs dolu olmasının sebebini gayet iyi biliyordum ama problem değildi hayatımda ilk kez karşılaşmıyordum bu manzara ile. Okuduğum lise, ortaokul zamanlarında da hep fiziksel ve psikolojik zorbalığa maruz kalmıştım bu yaşadığım olay ne ilkti ne de son. Lavinya' ya bakınca telefonla ilgilendiğini gördüm önceki hayatında neler yaşadığını az çok anlatmıştı ama böyle bir deliliği benim icin yapacağı aklımîn ucundan geçmezdi demek ki gercekten bana değer veriyordu. Lavinya ona baktığımı anlamış olacak ki telefondan başını kaldırdı. Kapkara gözlerinde ufakta olsa bir endişe görüyordum benim için endişeleniyordu, ilk defa benim için endişelenen biri görüyordum. Annem ve babam tarafından pek sevilmeyen bir çocuktum, eşcinsel olduğumu açıkladıktan sonra ise beni evlatlıktan reddetmiş cebime bir miktar para koyarak artık burda kalmamam gerektiğini söylemişlerdi. Bende susup kaderime razı geldim ve üniversite için bulunduğum şehri tercih ettim, arada ek iş yaparak ta geçimimi sağlıyordum.

  
   Lavinya yanıma gelerek " nasıl oldun iyi misin ağrın sızın var mı ? " diye sordu gözlerinin içinde endişe olduğuna emindim biraz gülümseyerek " Teşekkür ederim, iyiyim. Senin yaptığını kimse yapmazdı çok sağol " dedim ama gülümsemem anında düşmüştü aklıma gelen korkuyla tekrar Lavinya'ya " Asıl sen iyi misin Kerem ve Baran sana bir şey yaptımı ya da polise gittiler mi ? Eğer başın benim yüzümden derde girerse vicdan azabı çekerim bir sey olmadı dime bak ? " Lavinya korkulu hallerimi anlamış olacak ki yavasça saçlarımı okşadı. " Merak etme o kendini bir şey sanan 2 ergen bana zarar vermeyi bırak burnumu kanatamaz ayrıca polise sikayet etmeye de götleri yemez, hem etselerdi polis çoktan beni içeri almıştı şuan yanında değil nezarethanede olurdum." diyerek kahkaha attı.

   Kapı açılınca içeri giren hemşire elindekli dosyaları arlayarak " Nasılsınız Berk bey, raporlara göre gayet iyi gözüküyorsunuz. Kan değerleriniz ve diğer testleriniz normal çıktı." yanıma yaklaşarak dikişlerimi kontrol etti. " Dikişleriniz gayet iyi durumda kendizi iyi hissettikten sonra çıkış faturanızı buraya bırakıyorum. Dilediğiniz zaman ücreti ödeyerek çıkabilirsiniz. " diyip odadan ayrıldı. "Teşekkür ederim." demekle yetinmiştim. O an özel hastanede olduğumu ve ücreti nasıl ödeyeceğimi karar kara düşünmeye başlamıştım. Lavinya bunu düşündüğümu farketmiş olacak ki " Merak etme seni buraya ben getirdim ben ödeyeceğim " dedi itraaz etmek için ağzımı açtığım anda eliyle ağzımı kapatarak " İtiraz istemiyorum. " dedi. " Tamam o zaman sonra öderim " diyince ikimizde bu olanlara kıkırdamaya başladık.

     Normal sohbetimize devam ederken aralanan kapıdan içeri Kerem ve Baranın girmesiyle kaskatı kasilerek yatakla bir olmuştum resmen. Bunların burda ne isi vardı ki şimdi, Lavinya'ya döndüğümde onunda kaskatı kesildiğini gördüm ama onunki korkudan değil sinirdendi. Baran bir kaç adım yanıma yaklaşarak " Geçmiş olsun " dedi Kerem'e baktığımda ayağının sarılı olduğunu gördüm sanırım onlarda kurşun yarası için hastaneye gelmişlerdi ama benimkinin aksine durumu gayet iyiydi. O da Baranın arkasından yanıma yaklasarak düz ve tok bir sesle " Geçmiş olsun " dedi. Ses tonu asla pişmanlık belirtmiyordu. Ben onlarınn özür dilemesini başımla kabul ettiğimi belirtirken Lavinya gür bir sesle kahkaha atmıştı. " Ne komik ama Kerem,  yaptıktan sonra gelip özür dilemek hatta komik değil trajikomik desem daha doğru olur. " Baran ve Keremin gözleri Lavinya'yı bulurken ikisinden de bir cevap gelmedi. Bu sessizlik uzun bir süre devam etti.  Baran ve Kerem ayakta dikilirken Lavinya koltukta yayılmış gözlerini Kerem'den ayırmıyordu. Ortama adeta  ölüm sessizliği hakimdi. Sessizliği bozan Kerem olmuştu Lavinya'yı işaret ederek bana " Biraz özel konuşabilir miyiz ? " diye sordu. Ben bir cevap vermeden Lavinya " Sen Berkle özel konuşmayı bırak normal olarak konuşamazsın. " bunun üzerine Kerem sinirlenmiş olacak ki " Pardon da sana ne oluyor, daha dün bir bugün iki kendini ne sanıyorsun da karışıyorsun. " Lavinya koltuktan hışımla kalkarak Kerem'in suratına tıslarcasına " Daha dün bir bugün iki dediğin insan ayağını ilk günden ne hale getirdi bir bak istersen de ona göre konuş. Laflarına dikkat et istersen de aynı senaryoyu yaşamayalım tekrar. " Lavinya kendinden emin konuştuğunda Kerem daha da sinirlenmişti onun her halini biliyordum. Ortamda ki gerginliği Baran da farketmis olucak ki Lavinya'ya " Biz biraz dışarıda dursak daha iyi olur." diye teklifte bulunmuş. Lavinya istemeyerek te olsa teklifi kabul etmiş ve Baran'la birlikte dışarı cıkarak kapıyı kapatmışlardı. Hastane odasında Keremle artık başbaşaydık.