Hoe mijn leven begon...

61 6 0
                                    

Pov Matthy
'Niet, echt?!' Zeg ik opgewonden terwijl Sanne een positieve zwangerschapstest voor me houdt. 'Ja!' Zegt ze blij en ze geeft me een knuffel. Dan barsten we allebei tegelijk in huilen uit, van blijdschap.

Een week later...
'Jongens, eigenlijk moest ik jullie nog wat laten zien...' zeg ik tegen de andere bankzitters als we met z'n allen in de woonkamer van Casa del Huts zitten. Iedereen kijkt me vragend aan en dan haal ik de zwangerschapstest uit mijn zak en laat hem zien. 'Niet waar! Is dit echt? Word je...' 'JA! Ik word papa!' Zeg ik blij en ik geef alle jongens een knuffel. 'We zijn zo blij voor je Matt' zegt Roel en ik glimlach naar hem.

Negen maanden later...
'Oh wat is hij lief!' Zegt Robbie blij. 'Lief hè?' Zeg ik trots en ik kijk naar mijn baby zoontje, mijn Charlie, mijn zoon. 'Als je ooit een oppas nodig hebt...' zegt Roel. Ik lach en geef hem een knuffel. 'Dat is lief jongens...' zeg ik en we doen nog een groepsknuffel.

Vier jaar later...
'Char, kom je mee naar de speeltuin?' Vraag ik aan mijn vier jarige zoontje waarop hij knikt. 'Jij mij dragun...' zegt hij. Ik zucht, 'oké, ik draag je...' zeg ik terwijl ik hem optil en samen met hem naar de speeltuin loop. Eenmaal in de speeltuin wilt Charlie gelijk op de schommel, 'jij duwen?' Vraagt hij lief en hij zet schattige puppy ogen op. Argh, deze ogen kan ik toch nooit weerstaan! Ik lach maar knik dan en begin hem op de schommel te duwen. 'Wieeee!' Roept hij blij en ik lach weer. Wat ben ik toch een gelukkige vader.

Zes jaar later...
'Wakker worden slaapkop!' Roept mijn tien jarige zoon terwijl hij me wakker schudt en op mijn bed springt. 'Charlie, hoe laat is het?' Zeg ik nog half slapend met één oog open. Hij haalt zijn schouders op maar gaat dan verder met springen. 'Is er al iemand wakker?' Vraag ik. Charlie knikt, 'Roel is al wakker, ik hoorde hem naar beneden gaan' zegt hij. Ik knik en kijk dan op mijn wekker, 6 uur?! 'Serieus Char, het is zes uur 's ochtends, waarom ben jij überhaupt al wakker?' Vraag ik verbaasd en een beetje lichtelijk geïrriteerd. Hij haalt zijn schouders weer op. Ugh, waarom zijn jonge kinderen altijd zó vroeg wakker? Vraag ik mezelf af. 'Nou, in dat geval, kom maar bij mij liggen. Je hebt vandaag een wedstrijd en je moet goed uitgerust zijn' zeg ik. Hij zucht even maar kruipt dan naast me onder de dekens. Ik sla mijn armen om hem heen en dan vallen we samen in slaap.

Pov Raoul
'Ik ga wel even boven kijken waar Matt en Charlie blijven, ben zo terug' zeg ik tegen Rob en Koen. Ik heb de tafel namelijk gedekt voor het ontbijt en iedereen zit al aan tafel behalve zij. Ik loop de trap op en loop dan naar Matthy's kamer. Dan open ik langzaam de deur en zie ik Matt en Charlie samen in bed liggen. Ahw, ze zien er zo fucking schattig uit samen! Ik loop verder en sta nu naast Matt zijn bed. 'Jongens, wakker worden...' zeg ik zachtjes en dan zie ik de ogen van Matt langzaam open gaan. 'Roel, hoe laat is het?' Vraagt Matthy. 'Elf uur Matt...' zeg ik. 'Phiew... geen 6 uur meer dus...' zegt hij opgelucht. 'Hoe bedoel je?' Vraag ik nieuwsgierig. Matt kijkt naar de nog slapende Charlie, 'die kleine heeft me om 6 uur wakker gemaakt, hij was al wakker zei die. Toen moest ie van mij nog even verder slapen, vandaar dat hij hier ligt dus...' zegt hij nog een beetje moe. Ik knik en dan opent ook Charlie langzaam zijn oogjes. 'Hey Char...' zegt Matthy tegen zijn tien jarige zoontje. 'Papa... ik wil slapennn...' zegt Charlie moe. 'Het is ochtend jongen, we gaan ontbijten...' zegt Matthy. 'Ja maar...' 'Nee nee, Roellie heeft een heerlijk ontbijtje gemaakt dus kom het bed ff uit' Zegt Matthy dan tot teleurstelling van Charlie. 'Best... ik sta wel op...' zegt Charlie zuchtend en hij stapt uit bed en hij loopt naar z'n kamer.

Het is inmiddels al half twaalf en we zitten net met z'n allen te ontbijten. 'Lekker laat voor het ontbijt zeg...' zegt Koen. 'Het is weekend...' Zeg ik zuchtend. 'Jaja...' zegt Koen terug en ik neem een hap van mijn broodje. 'Dus... wat zijn de plannen voor vandaag?' Vraagt Robbie nieuwsgierig. 'Nou, ik ga in ieder geval samen met Char naar zijn hockeywedstrijd. En verder... verder eigenlijk nog niks!' Zegt Matthy. 'Hoe laat is mijn wedstrijd papa?' Vraagt Charlie aan zijn vader. 'Hij begint om half 2 jongen' zegt Matthy terug. Charlie knikt en dan eten we weer verder.

the life that he gave me Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu