the life that he gave me

Jou had ik nodig❤️

Pov Charlie
Oké nu moet ik het dus aan Roel gaan vertellen, in de hoop dat hij dan samen met mij Luca wil ook halen bij het station. Ga ik naar beneden lopen? Nee... te lui. 'Roellieee!' roep ik naar beneden in de hoop dat Roel naar boven komt. En ja hoor, binnen 1 seconde hoor ik 'kom eraan!' En hoor ik iemand de trap op stormen. Dan gaat mijn deur open, 'hey maatje, is er iets?' Ik zucht en knik dan. Vervolgens tik ik naast me op bed als een teken van wil je naast me komen zitten? Roel gaat op de rand van mijn bed zitten en kijkt me dan diep in mijn ogen aan. 'Roel...' 'mmh' 'Er ehh... is iets wat ik je moet vertellen...' zeg ik en ik wend mijn blik af van het gezicht van Roel. 'Wat is er dan...' ' nou ehhh... oké, beloof dat je het niet raar vindt en er niet over gaat oordelen!' 'Oké...' Roel kijkt me vol spanning aan. Dan neem ik een diepe zucht en lucht ik mijn hart, 'ik heb een vriendje...' 'wat? Echt? Ik ben zo blij voor je! Hoe heet ze? Eehhh ik bedoel hij... en hoe lang zijn jullie zal samen? Hebben jullie al gezoend? Waar woont hij? Hoe oud is hij?' 'Rustig!' Roep ik dan een beetje geïrriteerd. 'Oké, zijn naam is Luca en we zijn al sinds eind september samen' Roel knikt, 'en of we gezoend hebben gaat jou niks aan!' Roel kijkt verdrietig naar de grond, althans, hij speelt alsof hij verdrietig is. 'Hij woont in Amsterdam en hij is... ehhh... 15...' zeg ik dan en ik vermijd Roel zijn blik. 'Wacht wat? Is hij twee jaar ouder?' 'Nee, hij is anderhalf jaar ouder, en wat boeit dat...' zeg ik dan wat geïrriteerd. Roel zucht, 'nou ja... zolang hij maar lief voor je is en je respecteert...' zegt Roel dan. 'Maar wanneer mag ik hem ontmoeten?' Vraagt Roel dan opgewonden. 'Ehh ja, daarover gesproken... hij is laat maar zeggen, nu op weg hiernaartoe...' 'echt?!' 'Ja, kunnen we hem alsjeblieftttt op het station ophalen?' Vraag ik hem met een stelletje puppy ogen. 'Uhhh, ja hoor...' zegt Roel dan. 'Yes! Dankje dankje dankje, je bent de beste!' Ik spring in Roel's armen. 'Hoe laat komt hij aan op het station dan?' Vraagt Roel dan. '3 uur' zeg ik waarop Roel knikt.

14:55
Ik zit met Roel in de auto op weg naar het station waar we Luca gaan ophalen. Ik heb zo'n zin om hem weer te zien! 'We zijn er' zegt Roel en we stappen uit. We lopen naar het plein voor het station en ik kijk of ik mijn vriendje al zie. En ja hoor, daar staat hij. Hij heeft een zwarte Adidas sweater aan en een baggy denim-spijkerbroek, en zijn blonde haren wapperen in de wind. Dan ziet hij mij en rent hij op me af. Hij trekt me in een knuffel en ik ga helemaal mee. Dan wendt hij zijn hoofd een beetje af zodat hij me recht in mijn ogen aan kan kijken. 'Hey schatje...' zegt hij dan glimlachend. 'Hey...' zeg ik terug en ik geef hem een kus op zijn rechter wang. 'Hoe gaat het met je hoofd? Heb je nog pijn?' Vraagt hij dan bezorgd. 'Mwah... op dit moment niet echt... tenzij ik iets intensiefs doe' zeg ik. 'Mmh...'

Dan stapt Roel tussen ons in. 'Hi, ik ben Raoul, soort van ehhh "oom" van je vriendje...' zegt Roel en hij schudt Luca een hand. 'Aangenaam kennis te maken, ik ben Luca' zegt hij terug. 'Dus... zullen we maar richting ons huis gaan dan?' We knikken en dan lopen we naar de auto. Ik stap op de achterbank en Luca vestigt zich naast me. Roel, die achter het stuur zit, start de motor en we rijden de weg op. 'Roelll...' probeer ik. 'Zeg het eens jongen' antwoordt hij. 'Kunnen we alsjeblieftttt...' 'Langs de Mac?' 'Ja!' Roep ik. 'Mmh, prima...' zegt hij en hij neemt de afslag naar de eerst volgende Mac. Dan richt ik me op Luca. Ik lig op dit moment met mijn hoofd op zijn schouder en zijn handen zijn verstrengeld in mijn haren. Af en toe drukt hij een klein kusje op mijn wang of op mijn voorhoofd. En af en toe doe ik het zelfde bij hem. Ik hou van hem. Ik hou van hem met heel mijn hart. En dat zal ik altijd blijven doen.

Pov Luca
Ik zit samen met Raoul en mijn allerliefste vriendje Charlie in de auto, we zijn op weg naar de Mac. Charlie ligt op dit moment met zijn hoofd op mijn schouder te rusten. Hij heeft een heftige dag achter de rug... Ik ben blij dat ik nu bij hem kan zijn, en hem door de pijn heen kan helpen, hij heeft namelijk een lichte hersenschudding op dit moment. Ik zit met mijn handen helemaal verstrengeld in zijn mooie, zachte, blonde haren. Oh wat hou ik toch van hem, en dat fluister ik in zijn oor; 'ik hou van je'. 'Ik hou ook van jou' fluistert hij terug en hij drukt een warme kus op mijn wangen. Dan rijden we de MacDrive in. 'Goedemiddag welkom bij Macdonalds mag ik uw bestelling?' klinkt het door een speaker. 'Ik wil graag 1 Big Mac, een medium friet, een grote cola en... wat wil jij Luca?' Vraagt Raoul. 'Oh, ik betaal mijn eigen eten trouwens wel! Wacht, hier ik geef je mijn pin...' 'Nee joh! Ik betaal' zegt Raoul vastberaden en hij neemt de pinpas in mijn handen niet aan. 'Oké doe dan maar een kleine cola, een kleine friet en een kip-6...' zeg ik lachend. Raoul knikt en geeft de bestelling door. 'En dan willen we ook nog een kleine milkshake aardbei, nog een kleine friet en een veggie Mac chicken...' zegt Raoul als laatste tegen de vrouw. 'Oké u mag doorrijden naar het volgende raam...' zegt de vrouw en Raoul rijdt langzaam door. 'Hoe wist jij nou precies wat ik wilde hebben?!' Vraagt Charlie dan verbaasd aan Raoul. 'Ik ken je al heel je leven kleine' zegt Raoul. 'Ik ben niet klein!' Roept Charlie. 'Ben je welll...' zeg ik plagerig.