BETRAYER OF MY HEART [Prof x Student]

KABANATA 4

Nagising ako sa tunog ng cellphone ko. Tiningnan ko kung sino ang tumatawag. 

Si Daddy. 

"Hello Dad" inaantok ko pang wika sa kanya

"Hi anak, I just called because I want to invite you for dinner" tatanggi na sana ako ng bigla ulit syang magsalita " Your Mommy misses you so much " ramdam ko yung lungkot sa boses nya.

Bumuntong hininga nalang ako bago pumayag "Okey fine Dad, I will be there" 

"Thank you anak, i see you later" tumango nalang ako kahit hindi nya nakikita , sabay baba ng telepono. 

I check the time it almost 5 pm. Apat na oras din pala akong natulog. 

Agad akong nagbihis dahil ayaw ni Daddy ng nalalate. 

Nagsuot lang ako ng white trouser , black shirt and black shoes.  

I just rode in my black jeep wrangler. Siguro mga 20 minutes ang byahe,  pero since rush hour siguradong aabutin ako ng  traffic .

Nakwento ko na ba sa inyo kung bakit ako nagpunta sa ibang bansa. To cut a long story short, my parents want me to marry their business partner's daughter. Syempre as a 18 year old girl who wants her freedom so much. Ayoko ng ganun,  because for me it was a very selfish act. Gusto nila akong diktahan sige lang but not to the person I want to be with for the rest of my life. 

At yes tama kayo ng pagkakabasa, they want me to marry a girl who was way older than me. Tinutulak talaga ako ng parents ko na ikasal sa babae dahil sa kakaiba kong kondisyon. Isa akong babae sa panlabas pero may tinatagong ahas sa loob ng aking pantalon. Yes, isa akong intersex na kayang makabuntis. At hindi lang ako ang may ganitong kondisyon pati narin ang kambal ko.  Like I said before I'm not homophobic but I don't see myself liking a woman because I still believe that there is a man who will accept me for what ever personality I have.

I want a relationship with full of love. Alam ko na mahihirapan akong hanapin yung lalaking yun pero hindi parin ako mawawalan ng pag aasa, dahil sabi nga nila habang may buhay may pagaasa. 

Dahil nga sa hindi ko kayang magpakasal sa taong hindi ko mahal mas pinili ko nalang ang mag aral ng Business  sa ibang bansa dahil yun ang gusto ni Daddy na kapalit sa pagtanggi ko sa kasal. 

After 30 minutes ng byahe ay nakarating din ako sa mansyon. Pinagbuksan agad ako ng gate. 

Pagkababa ko ng sasakyan agad kong naramdaman ang yakap ni Mommy. 

"I miss you anak" naramdaman ko na nabasa ang suot kung damit kaya alam ko na umiiyak sya

"Oh my God Mom, hanggang ngayon ba iyakin ka parin" pagbibiro kong sabi sa kanya kaya nakatanggap ako ng hampas sa balikat mula kay Mommy. 

"Hindi mo ba ako namiss anak"

" Well " kunwari ay nagiisip , kaya muli akong nakatanggap sa kanya ng hampas. 

Hindi ko maiwasang matawa sa naging reaksyon nya. 

"Of Course Mom, i miss my beautiful Mommy" sabi ko sabay yakap sa kanya ng mahigpit. 

"Let's go hinihintay na tayo ng Daddy mo" 

Sabay na kaming pumunta sa kusina ni Mommy. Bago makarating sa kusina ay makikita muna ang napakalaking portrait naming pamilya sa sala. We took this picture when we celebrate our 18th birthday.

Pagdating namin sa kusina nakita ko agad si Daddy na may hawak ng newspaper. Hilig nya talaga ang pagbabasa ng mga balita. 

Agad akong lumapit sa kanya at hinalikan ito sa pisnge.