I SEE NOTHING BUT REVENGE

Chapter 10

Zakie pov.

"Anong ginagawa nyo dito?" bulong ko sakanya.ngumiti lang ito.

"Do you remember what your father said?" tanong nito.kumunot naman ang nuo ko dahil sa tanong nya.

Ano naman kayang sinabi ni papa? Sila lang ata nuon nag usap ih.
"ano nga ba yun?" tanong ko.

"ako ang mag babantay sayo." sagot nya na mas lalong ikinakunot ng nuo ko.

Huh? bantay? Kailan kaya yun sinabi ni papa?.saglit pakong nag isip hanggang sa matandaan kona.
"lol ano ako bata?" tanong ko.hindi ko naman kailangan ng bantay dahil malaki nako duh!.

"however you're still my baby." sabi nya. Luh loko to ha.narinig iyon ng mga kasama namin sa table kaya naman ang mga gago.

"susmaryusip ginuo!"

"wohh iba talaga ang lover boy!"

"lantud nyu!"

"baka naman sample ng kiss!"

Agad nanlaki ang mga mata ko dahil sa huling kanchaw nila."huy anong kiss pinag sasabi nyu!" ani ko na ikina tahimik nila.

"ay wala to guys uwian na!"

"lol umuwi ka mag isa!"

"ba naman yan kahit makakita lang ng nag ki-kiss pinag dadamot pa!"

Kanya kanyang reklamo.aba edi sila ang mag kiss dadamay pako sa mga kalandian nila.

"sana all sa tropa naming sinuyo kagabi sana ako din." biglang imik ni shion.oonga pala hindi sila okay ni lusha.

Kahit naman kase ako magagalit kapag iniwan ng walang paalam, mag tatampo talaga ko.hindi naman kumibo si lusha nasa pagkain padin ang atensyon nya.

" luh pre hindi ka sinuyo?" tanong ng mga iba nilang kaibigan.umiling naman si shion."sabagay." dagdag ng barakada nito.

"anong sabagay?" tanong nito sa naka akbay na tropa.

"kung sabagay kung ako din naman hindi ako manunuyo ng aso, sayang oras." anito at agad na lumayo ng akmang kakalyotukan sya nito.

Tumingin ako kay lusha na tahimik lang na kumakain.pero alam kong kanina nya pa gustong mag salita.
Siguro kailangan nila ng privacy para pakapag usap.

Tumikhim ako bago mag salita."ahmm ano tara labas muna tayo ililibot namin kayo sa buong university." aya ko sakanila. Tumayo ako pati narin ang iba.akmang tatayo rin si lusha ng pigilan ko sya. Mukhang na intindihan naman nya ang gusto kong sabihin kaya umupo nalang ulit sya.

"teka lang kumakain pako!" reklamo ni nacia.

Hinila ko naman ito."halikana mamaya nayan napaka patay gutom nito."mahina kong sabi at hinila na sya palabas.

Lusha pov.

Nanaig ang katahimikan saaming dalawa ni shion.nandito kami sa cafeteria kaharap ko sya ngayun habang tahimik lang kami parehas.

" shion...sorry talaga kagabi." pag basag ko sa katahimikan." a-akala ko kase talaga umuwi kana kaya umuwi narin ako." naka yukong paliwanag ko.

"bakit?,bakit lusha kailan ako umalis na hindi nag sasabi sayo?" tanong nito.

Jusko naman ang hirap nyang suyoin kagabi pa kami nito nag tatalo.

"alam mo naman na kapag aalis ako lagi akong nag papaalam sayo diba?" tanong nya ulit.

Oo lagi kang nag papaalam.pero sabi mo mag c-cr kalang tapos nakita ko nalang na may kausap kang babae.

"s-sorry." halos maiyak na bigkas ko.

Flashback.

Naka upo ako sa table namin ni shion nag date kase kami dahil gusto nya daw bumawi sa pag alis nya nang kumain kami sa labas.

Nag paalam sya na mag babanyo lang daw sya at pagkatapos ay ihahatid nya ako sa bahay.

Syempre kinilig ang lola nyu!

Habang nag hahantay ay medyo na bagot nako kaya naisip ko na hintayin ko nalang sya sa labas ng restaurant.

Kinuha ko ang bag at saka tumayo para sana lumabas nang mapa daan ako sa cr. May narinig akong parang nag uusap. Wala na sana akong paki kaso narinig ko ang pangalan ni shion kaya natigilan ako.

"shion naman... Pano na tayo?" tanong ng boses babae.

"wala nang tayo emelia." sagot naman ng lalaki alam kong boses yun ni shion.

Narinig ko ang mahinang pag hikbi ng babae. "pero mahal parin kata shion!" anito habang nag pupunas ng luha.

Naaawa ako sa itsura ng babae.

"emelia pwede bang—" hindi na ituloy ni shion ang sasabihin. Nag taka naman ako kaya naisipan kong sumilip na sana ay hindi konalang ginawa.

Nakita ko si shion at ang babae na nag hahalikan.

May kumirot sa puso ko dahil sa nakita pero tuluyan na akong na luha nang gumanti ng halik si shion.ma  Bilis ay tinalikuran ko sila at dali daling sumakay ng taxi.

Flashback ended.

"oo alam ko shion na mali ako dahil umalis ako nang hindi nag sasabi sayo...pero ayuko lang... Ayuko lang kaseng maistorbo kayo." pahina ng pahina ang boses ko.

"nakita mo?" tanong nito na parang hindi manlang na gulat.

Tumanga ko."Oo." sagot ko.

"dahil lang dun umalis ka? Ang babaw mo naman." dahil sa sinabi nya ay napa iyak nako. "kung alam ko lang na ganito ka kababaw hindi na sana kita pinatulan. Ang drama mo!" sabi nya pa.

Hindi nako naka tiis dahil sa sinabi nya."oo shion halik lang yun, para sayo wala lang yun! Pero iba naman kase yung nararamdaman ko sa na raramdaman mo shion!" medyo pasigaw na ani ko."m-masakit para sakin na yung boyfriend ko nakikipag halikan sa iba!" umiiyak kong dagdag.
"at kung alam kolang din na ganyan ang tingin mo sakin hindi narin sana kita pinatulan." at pagka sabi ko nuon ay iniwan kona sya. Bahala sya sa buhay nya.

Pag labas ko ng cafeteria ay saka kolang naramdaman ang sakit. Ganun pala ang tingin nya saakin? Bakit ba lagi nalang ganito.kahit may klase pa ay umuwi na ako wala nakong ganang pumasok.

Pag dating ko sa bahay ay naabutan ko si mommy na nasa sala. Si mommy nalang ang kasama ko dahil si papa ay na lunod sa lababo.

Tumingin saakin si mommy.
"oh umiiyak ka?" nag aalalang tanong ni mommy at lumapit saakin.

Umiwas ako ng tingin."anak anong nang yari?" hindi ako sumagot pero nagulat ako ng mahigpit nyakong yakapin."anak nandito lang ako..."

Napa iyak na ako dahil sa sinabi nya. Lagi naman."mom masakit na po..." umiiyak kong sabi.

Alam ni mommy dahil lagi akong umiiyak sa bisig nya tuwing iniiwan ako ng mga naging boyfriend ko.

"shhh, hayaan mo sila anak.kung sila hindi ka kayang mahalin nandito ako anak mahal kita kahit anong mangyari."

Umiyak lang ako nang umiyak hanggang sa napagod na ako.

Hyst.