Selam arkadaşlar.Kitapla ilgili Cemre'yle bir karar aldık.Artık kitabı sadece ben yazıcağım. Ancak Cemre "CEMRE'DEN "
kısımlarını yazmaya devam edecek. O da kendisi başka kitap yazıcakmış . Aynı şekilde ben de onun kitabında "ECE'DEN"
kısımlarını yazacağım. O bunu uygun gördü. Ben de kabul ettim . Hadi bakalım! Öpüldünüz :* :D :P
(multide ece'nin halası, eniştesi, çok dadlu kuzeni vaaaaar. Deniz de eski arkadaşı. ♡_♡ )
Cemre'nin bağırışlarıyle gözlerimi araladım. Bu kızın derdi ne ?
"Ne bağırıyon lan?"
Uzay'ın sesini duymamla fırlamam bir oldu. Ne işi vardı burda ? Koşarak salona girdim.
"Ne arıyosun sen burda ? Defol git. Cemre, sana bir şey yaptı mı ?"
Böyle söyleyince Cemre arkasını döndü.
Ağlıyordu. Hem de ne ağlamak! Koşarak yanına gittim ve ona sarıldım. Ne olmuştu bu kıza. Cemre kolay kolay ağlamazdı. Uzay'a döndüm.
"Noldu lan ? Ne yaptın kıza? Defol git bu evden . Bir daha karşıma çıkma." Dedim ve suratına çok sert bir tokat attım. Yanağını eliyle tutarak kafasını bana döndürdü. Ondan nefret ettiğimi tekrar anladım. Göz göze geldiğimizde pişman olduğunu , ona bir şans daha vermemi istediğini falan söyledi. "Asla."diye bağırdıktan sonra kapıyı açtım ve çık dışarı diye bağırdım. Çok bağırmış olmalıyım ki üst katımızda oturan halam ve kuzenim bizim kata koşarak inmişti. Bahadır yani kuzenim onu omzundan tutarak ittirdi.
"Bana bak, bir daha bu kıza yaklaşır ve ya onu rahatsız edersen seni yaşatmam anladın mı?" Bu sözüyle Uzay'ın kaçması bir oldu. Bahadır bir bana bir de Cemre'ye baktı. Bana sarılarak "iyi misin?" Diye sordu. İyi olduğumuzu söyledim ve teşekkür ettim. Halam da bize sarıldı.
Annem gibi gördüğüm , beni okutan her şeyimle ilgilenen halam Cemre'yi de beni de çok iyi tanıyordu. Benim okul giderlerimi onlar karşılıyordu. Yani bir kısmını.okulda en başarılı öğrencilerdendim. Özel okula gidiyordum. Ancak kendi kazandığım bursla. Halamlar zengin bir aileydi. Masraflarımı karşılıyorlardı. Aynı şekilde Cemre'nin okul masraflarını da alt katımızda oturan teyzesi ödüyordu. Halamlar Cemre'ye de maddi ve manevi destek oluyorlardı. Çünkü biliyorlardı ki Cemre benim her şeyim.
Uzay gideli 30 dakika falan olmuştu.
Cemre'nin sakinleşmesini bekliyordum. Her şeyi bana anlatıcaktı. Önce anlatmak istemedi ama onu çok kötü tehdit ettim. (telefonumda sarhoşken baģırarak şarkı söylediği bir video var.iyiki çekmişim. Nihahahahaha kotuluq :P)
"Knk bak ama ağlamak ve Deniz'e saldırmak yok.-kafamı tamam anlamında salladım- Bu bizim qardas diyip bağrımıza basıp ,koruyup ,kolladığımız Deniz var ya bak şimdi sakin ol ama Uzay seni Deniz'le aldatmış" dedi. Bir kaç dakika kıpırdamadan bir mum gibi ona baktım. Ağzım açık ve gözlerimi kıpırdatamadım. Gerçekten ben ona kardeşim demiştim. O nasıl böyle bir şey yapab-
Kapıya çaldı. Kim olduğunu merak ettim. Saat 15.07 idi ve biz pijamalıydık. Ağzımı kapadım ama gözümü olduğu yerden ayırmadım. Ağladığımı farkettim. Ama gözyaşımı silmedim.Silemedim. O kadar güçsüz hissediyordum ki ... Birinin yanağıma öpücük kondurmasıyla kıpırdayıp kim olduğuna baktım. Çağatay'dı ve beni öpmüştü. Artık göz yaşlarımın akmasına kesin emir verdim. Doğrusu Çağatay'ın tepkisini merak ediyordum. Bana bakıyordu ve ben de ona bakıyordum. Yeşil gözlerini benden ayırıyor ve Cemre'ye dönüyor."Noldu?" Hala bir ona bir de Cemre'ye bakıyordum. Cemre elini sallayarak "ne olmadı ki?" Dedi. Hala ağlıyordum. Çağatay bana tekrar döndü ve diz çöktü. Bana sarıldı. Çok sıkı sarılıyordu. Şaşırmıştım. Çünkü Uzay'la pek sarılmazdık. Sarılmasına karşılık vermeye başladım. Beni daha sıkı sardı. -'boğulcam lan'diye düşündüm- iç sesim burdaymış. Çok şükür. -Sonunda benden ayrıldı ve Cemre'ye baktı. Cemre'ye bakarken birden gözüm karardı. Her şey simsiyahtı. Göremiyordum. Sonrasını zaten hatırlamıyorum.
●-●-●-●-●-●-●-●-●-●-●-●
Uyandığımda saat 13.36 idi. 'Yuh'dedi iç sesim. Oh be iç sesim hâla burada. Uyandığımda ilk saat gözüme çarptı. Sonra da odam dışarıdan beni izleyen bir çift yeşil göz var. Bu gözleri her şekilde tanırdım.Çağatay!
Tamam, hastanedeydik, peki, anladım.AMA NEDEN ? Birden yataktan doğruldum. Yeşil gözlü ,taş çocuk, ellerini cebinden çıkardı. Sanırım ani hareket edip onu korkutmuştum. Bir kaç dakika bakıştık. Sonra da Cemre geldi. Elindeki tepside iki bardak çay vardı. Sanırım bir kaç gündür buradaydık. Cemre'nin dağınık topuzu ve Çaģatay'ın her zamanki gibi koyu giysileri üstündeydi. Eline arkadan bir şey aldı ve pencerenin arkasından bana beklememi işaret etti. Gülümsedim. Odaya girdi ve sessiz olmam gerektiğini söyledi. Elinde çok büyük bir kutu vardı. Kutuyu bana verdi. Kutuyu açtım. İçinde en sevdiğim brownilerden en az 200 tane vardı. Aģzımı kocaman açıp ona baktım. Kollarımı açtım gelmesini işaret ettim. O da gelip sarıldı.
"Seni seviyorum."
"Ben de Seni seviyorum."
"Sen benim rüyamsın."
"Sen de benim rüyamsın."
Dedim ve kollarından ayrılıp suratına baktım. Mükemmel bir kusursuzluğa sahipti. Gözleri harikaydı. Beyaz tenliydi ve suratında tek bir kusur yoktu. Şu an ona çok yakındım ve aklıma 2 hafta önce bardaki konuşmalar geldi. "Çağatay kimseye böyle bakmamıştı." Demek ki o da başkalarıyla sevgili olmuştu. Bunu anlarım ama bana nasıl bakmıştı ki ? Ve herkes bana bakışının farklılığını hemen nasıl farkederdi?
Taburcu olduğumda kendimi çok iyi hissettiğimi farkettim. Çağatay , yakuşuklu Çağatay, kızların hasta olduğu Çağatay, beni seçmişti. Beni seviyordu. Ben de onu seviyordum. Herkes böyle söylüyorsa böyledir. O, bana farklı bakıyordu. Diğer kızlara baktığı gibi değil. Ama benim farkım neydiki? Sıradan bir kızdım.Çok güzel değildim ve çekici de değildim. Bilmiyorum ama bunu ona mutlaka soracaktım.
Eve geldiğimizde hâla pijamalıydım. Cemre yanıma gelip kulağıma fısıldadı.
"Knk bu çocuk senle kafayı bozmuş"
Nedense bu beni mutlu etmişti. Normalde bu kadar kolay aşık olmazdım. Sonuçta daha 2 hafta olmuştu. Ama sanki Çağatay farklıydı. Beni sevdiģine inandırmıştı.Ona güveniyordum. Bu bana yeterdi. Güven her şeyden önce gelir.
Kapı çaldı. Cemre açtı. Eniştem Mithat içeri girdi. Bana
"Kızım nasılsın? İyi misin? İşlerim pek yoğun. Hiç bir şeye vakit ayıramaz oldum. Ama seni iyi gördüm."dedi.iyi olduğumu,Çağatay'ın çok yakın bir arkadaşım olduğunu anlattım.Son kez sarılıp evden ayrıldı. Çağatay gitmesi gerektiğini söyledi.
"Yanımda kalır mısın?"dedim
"Daima." dedi.
Merhaba arkadaşlar.bu bölüm biraz kısa oldu. Pek yazamadım kusura bakmayın. Umarım beğenirsiniz. Umarım hoşunuza gider ve umarım okursunuz. :***
