Sabah uyandığımda sanki üstümden bir tır geçmiş gibiydi . Göz kapaklarım birbirine yapışmış beni tekrar uyumak için zorluyordu.
Ne kadar uyumak istesemde okula gitmem gerekiyordu. Üstümdeki battaniyeyi sıyırıp yataktan kalktım . Banyoya gidip güzel bir duş alıp çıktım . Üstünüme siyah elbisemi ve siyah ayakkabılarımı giyip yatağımı toplamak için arkası döndüm ki başlığıma yapıştırilmis bir kağıt gördüm.
Bir Anlık şokla olduğum yerde kaldım sonra ürkek adımlarla başlığa gidip kağıdı bantla beraber aldım .
Kağıdın üstünde dün başına gelenleri birine anlatırsan anlattığınız kişiyle beraber ÖLÜRSÜN yazıyordu.
Kağıdı 2-3 kez okuyup yatağın üstüne bıraktım ellerim ayaklarım heryerim titriyordu.
Önüme gelen saçlarımı kulağını arkasına iterek ayağa kalttım.
O sırada içerden "Aslı hadi kızım kahvaltın hazır " diyen annemin sesini duydum.
Duyduğum ses karşısında "anne"diyebildim sadece.gelmişlerdi ve benim yeni haberim oluyordu.
Tedirginliği geçmesini bekleyip saçlarımı düzeltip aşağı indim.
Kafamda bir sürü soru vardı . Bir taraftan napmam gerektiğini düşündüm.
Aileme anlatırsam gelen çocuğun onlara ve bana bişey yapmasından korkuyordum. Ayrıca o not odama ne zaman bırakılmıstı ve nasıl odama girmeyi başarabilmişti.
Sonra içimden bu olayın biraz daha sır olarak kalabileceği düşündüm.
Mutfağa girip kendimi annemin kollarına attım ve "ne zaman geldiniz? Neden bana haber vermediniz?" Dedim kısık bir sesle.
Annemde "sabah erken geldik geldiğimizde uyuyordun" dedi.
Sonra beni kendinden uzaklaştırıp "evde bizden habersiz parti verme olayını unutmadım seninle sonra hesaplaşicaz" dedi.
Bense sadece başımı olumlu anlamda sallayıp kabullendim.
Kahvaltı masası herzaman ki gibi dolu dolu bizi bekliyodu. Ben masaya bakarken mutfağa babam girdi .
Onlada sarılıp biraz konuştuktan sonra yemeye oturduk.
Canım hiç bir şey istemiyordu. Çok yorgundum ve okula gitmem gerekiyordu.ben bunları düşünürken
Babam "bir problem mi var Aslı" dedi.
Bende düşüncelerimden sıyrılıp biraz tedirgin biraz ürkek bir sesle "yoo hiç bir problem yok" Dedim.
Babam kaslarını çatıp bana bakarken "peki öyle olsun bakalım." Dedi.
Bu konuyu üstelemediği için ona minnettardım.
Sonra "size afiyet olsun benim çıkmam lazım" deyip masadan kalktım.
Çantamı ve ceketimi alıp evden çıktım. Servisi hala gelmemişti .Bu sırada evin önündeki merdivenlere oturup servisi bekledim .
Bir kaç dakika bekledikten sonra servis geldi . Bende ayağa kalkıp servise doğru yürümeye başladım.ama içimde hala büyük bir korku vardı.
