Geçmişte ve hâlâ yara alan;
Üsteğmen Mihra AYKUT
Kadın'ın yaralarına merhem olacak;
Yüzbaşı Baran TÜRKOĞLU
İLK KURGUM BU NEDENLE ELBETTE Kİ HATALARIM OLACAK ŞİMDİ'DEN AFFOLA.
Kitabı tanıdık arkadaşlarınızla da paylaşırsanız sevinirim.
Hadi başlayalım...
✰✰✰✰
ŞİMDİKİ ZAMAN YIL 2023...
Valizime son eşyalarımı da koyup kapattım. Bugün Şırnak'a gidiyordum. Yeni bir time atanmıştım. Ama ne yazık ki timin adını bile bilmiyordum. Albay orada öğreneceğimi söyledi. Açıkçası merak ediyordum nasıl bir timle karşılaşacağımı şuan ki bulunduğum tim de iyiydi ama sadece görevlerle ilgili konuşuyorduk. Zaten öyle olması gerekiyordu ama bazen bu durum sıkıcı oluyordu. Kimse kimseye hal hatır bile sormazdı mesela, herkes kendi halinde takılıyodu.
Hazırlandıktan sonra son kez kendime bakıp 2 valizimi de alıp havalimanına doğru yola çıktım.
KOMBİN (merak eden olur diye.) Not: Kış ayındalar.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İNİŞ SAATİ:10.35
Yolculuğum rahat geçmişti. Şuan havaalanın da Azra'yı bekliyodum. Her ne kadar 'gelme' desem de beni almaya geliyordu. Yaklaşık 25 dakika geçmişti Azra nerede kaldı merak ediyodum. Canım sıkılmıştı beklemekten. Etrafıma göz gezdirirken tanıdık simayı gördüm. Bir oraya bir buraya bakan Azra'yı gördüm şapşik halde beni arıyordu. 'Telefon neden icad edildi acaba' diye geçirdim içimden ve yanına doğru ilerledim.
Beni görünce önce güldü sonra "Mihroşumm"diyerek boynuma sarıldı. Sarılışına karşılık verirken güldüm tabi bir yandan da söyleniyodum."Biraz daha gelmeseydin direk karargaha geçiyodum" dedim. Sarılmamız bittiğinde geri çekilip beni bi süzdü. 'ne bakıyon' gibisin'den bi bakış attım bende ona "Mihroş alt tarafı 25 dakikacık geciktim ayrıca hava şartları malûm benim bi suçum yok" diyerk açıklama yaptı."Ayrıca evimize gitmeden seni salmam fıstık" diyip yanağımdan makas aldı.
Azra teğmen'di. Azra'yla harp okulunda tanışmıştık. Yaklaşık 3,5 yıldır tanıyoruz birbirimizi, arkadaştan öte kardeş gibiyiz Azra'yla, farklı şehirlerde görev yapıyor olsak bile irtibatı kesmemiştik.
"Azra eminsin de mi? benimle yaşama kararın'dan yani, ben ev tutarım sana yük olmak istemiyorum, ayrıca karargahta da kalabilirim"dedim mahçup bir şekilde. Azra buraya onun bulunduğu karargâh'a atandığımı öğrenince onda kalmamı istemişti ama ben ona yük olmak istemiyodum. Azra tebessüm etti benim mahçup oluşuma "Mihroşum ne olmuş sana ya görmeyeli telefon da aslan kesiliyor'dun bana. Bu ne be bir miyavlamadığın kaldı"dedi alayla karışık bir şekilde. Alay etmesine sinirlenip "seni düşünen de kabahat be insanlık yapıp sorduk şuna bak miyavlamaymış" deyip yükseldim.
Tabi ben yükselirken o kahkaha atıyordu. Bana baktığında hala sinirli olduğunu görünce kahkahasını sonlandırıp bana biraz daha yaklaşıp yüzüme avnunu koyup tebessümle "Mihroşum benim tabiki de bende kalman konusunda eminim, ayrıca ne o öyle yük mük duymamış olayım. Yük filan olmuyosun ayrıca, bu konuda bir anlaşalım" dedi sonra emin olmak istermiş gibi bana da sordu "anlaştık mı Mihroşum?"dedi. Kafamı sallayıp "anlaştık"dedikten sonra tebessümle "Teğmenim gidelim bakalım o zaman evimize, hem karnım acıktı benim hiç birşey yemedim"dedim. "Bencede gidelim bende acıktım üsteğmenim" deyip beni onayladı.
