Chapter 5

42.8K 441 12
                                    

Chapter 5

ရှန်ယွမ် ရှန်းပိုင်တွန်းချထားသည့်
ဖက်လုံးအားကောက်ကာ
ကုတင်ပေါ်ပြန်တင်လိုက်ပြီး
သူလည်း
ထိုင်ချလိုက်သည်။

သူမေးတာပြန်မဖြေပဲ
မျက်နှာငုံ့နေသည့်
ရှန်းပိုင်အားမြင်တော့
လက်ဆန့်ကာရှန်းပိုင်ရဲ့
မျက်နှာလေးအား မေးစေ့မှကိုင်ကာဆွဲမော့လိုက်သည်။

မြင်လိုက်ရတဲ့မျက်နှာလေးက
စွဲမက်စရာပင်။
နီမြန်းနေသည့်မျက်နှာလေးရယ်
မျက်ရည်စလေးတွေကပ်နေသည့်
မျက်တောင်ကော့ကော့လေးတွေ
နဲ့အညိုရောင်မျက်ဝန်းလေးတွေကို
ကြည့်ပြီးသူ့အောက်ကအကောင်က
တင်းမာလာတော့သည်။

သူ ရှန်းပိုင်ရဲ့နီမြန်းနေသည့်ပါးပြင်လေးအားလက်မဖြင့်ပွတ်သတ်ကာ
မေးလိုက်သည်။

"ဘာဖြစ်လို့လဲ ရှန်းအာ...ဘာလို့ငိုထားတာလဲ"

ပြောရင်း မျက်ရည်စလေးတွေအား
လက်မဖြင့်ပွတ်ဖယ်ပေးနေမိသည်။

သူ့ဘေးနားမှာဝင်ထိုင်လိုက်သည့်
သူ့ယောက်ဖရဲ့ယောကျ်ား
ဟော်မုန်းနံ့ပြင်းပြင်းကသူ့နာခေါင်းအားလာကျီစယ်တော့
ရှန်းပိုင်ကိုယ်လေးကတောင်တင်းသွားတော့သည်။

အဲဒီအနံ့ အတော်လေးကောင်းသည်။

သူ့မျက်နှာအား လာပွတ်သတ်နေသည့်
သူ့ယောက်ဖရဲ့လက်ဖဝါးပြင်
အကြီးကြီးကြောင့်
နဂိုအစကထဲကပူတက်နေသည့်
သူ့မျက်နှာလေးကအဆတစ်ရာမကပိုအူတက်လာသည်။

ထိုအရာကိုနေမကောင်းဖြစ်နေတာလားဟုသူ့ယောက်ဖကစိတ်ပူစွာမေးနေသေးသည်။

တကယ်တော့အဲတာ ယောက်ဖကြောင့်ဟုစိတ်ထဲကပြောနေမိသည်။

"အိပ်မက်ဆိုးမက်လို့....နေမကောင်းလဲမဖြစ်ပါဘူး"

ရှန်ယွမ် ဖိကိုက်ထားလို့
နီရဲနေသည့် ရှန်းပိုင်ရဲ့နှုတ်ခမ်းလေးအားကြည့်ကာ
သူ့လည်စလတြ်ကအထက်အောက်
ရွေ့လျားသွားသည်။

သူ့အကြည့်တွေကို အောက်ပို့လိုက်တော့လည်း
တီရှပ်ပွပွလေးအောက်က
ဟနေသည့်ကြားကရင်ဘတ်ဖြူဖြူလေးရယ် ညှပ်ရိုးလေးတွေကိုအကြည့်ရောက်မိသွားပြီး အချိန်အတော်ကြာသတိလွတ်သွားမိသည်။

​ယောက်ဖအား မြှူဆွယ်ခြင်းWhere stories live. Discover now