Aşktan Bahset || Carlos Sainz

8. Bölüm

Charles kolumdan tutup beni arabaya sürüklerken canımı acıtmaktan başka birşey yapmıyordu.

"Charles kolumu bırak, canımı acıtıyorsun."

Dediklerimi umursamadan arabanın yanına geldiğimizde yüzüme bile bakmadan kapıyı açıp beni arabanın içine iteklemişti.

Huzursuz bir şekilde kemerini bağladıktan sonra o da yanıma oturdu.

"Charles gerçekten açık-"

"Kapat çeneni Chloe!! En ufak bir açıklama duymak istemiyorum senden. Carlos ile aranızda ne varsa bundan sonra yok, anlaşıldı mı? Eğer seni Carlos'un 50 metre yakınında görürsem onun yüzünü dağıtırım."

Charles'ı hayatımda ilk defa bu kadar sinirli görüyordum, her ne duyduysa kesinlikle yanlış duymuştu. Carlos ile aramızda en ufak bir şey yaşanmamıştı, yani sanırım. Keşke yaşanmış olsaydı en azından boş yere azar yememiş olurdum.

" Carlos ile aramızda en ufak- " diye açıklama yaparken aniden sözümü kesti.

" Kes sesini Chloe, şu haline bak sadece tişörtle duruyorsun, yalanlarına kanacak kadar aptal mı gözüküyorum?"

Şaşkın bir ifadeyle ona bakıyordum, şu an kesinlikle iftira atıyordu. Ama hayır, ona daha fazla açıklama yaparak kendimi yormayacaktım.

"Bu dediklerine sonra çok pişman olacaksın Leclerc." diyip cama döndüm ve eve gidene kadar onunla konuşmadım, kalbimi kırmıştı.

1 Hafta Sonra

Carlos ile 1 haftadır görüşmüyorduk. Daha doğrusu Charles sayesinde görüşemiyorduk. Tabii Carlos bir daha benimle görüşmek ister miydi, orasını da bilmiyordum.

Martina'nın evinde toplanmış televizyon seyrediyorduk.

Ben Netflix izlememiz için ısrar ederken Valeria tabii ki de dediğimi yapmayarak yarışı açtı.

Bugün Fransa Gp' de yarış günüydü. Ama ben gitmemiştim. Zaten gitmemin de bir anlamı yoktu. Charles'la konuşmuyorduk. Carlos'un da bir daha yüzüne bakabileceğimden emin değildim. Fransa'ya gitmem kesinlikle saçmalığın daniskası olurdu.

"Valeria, yarış izlemek istemiyorum lütfen değiştir misin kanalı?"

Martina ve Valeria ise beni dinlemeyerek pistte marş için dikilen pilotları izliyorlardı.

"Aman Tanrım, Gasly kesinlikle hayallerimdeki erkek, onunla bir gece geçirmek için nelerden vazgeçmezdim! " diyen Martina'ya bombastic side eye atarak şaşkınlığımı belli ettim. Gasly kesinlikle hoşlandığım bir tip değildi, kamera arkasında nasıl biri olduğunu çok iyi biliyordum.

Charles'ın çok yakın arkadaşı olması dolayısıyla beraber çok fazla vakit geçirmiştik. Bir arkadaş olarak belli ki iyi biriydi Charles onu seviyordu ancak bana karşı olan hareketleri beni rahatsız ediyordu. Küçükken beraber takılırdık ve sürekli bana yürürdü, doğrusu yürümeye çalışırdı. Ona hiç yüz vermemiştim. Neyse ki Monako'dan Amerika'ya taşındığımda onunla görüşmek zorunda kalmamıştım. Aramızdaki samimiyeti de bitirmiştik.

"Martina erkek standartlarının bu kadar düşmesi beni hayal kırıklığına uğratıyor, Pierre kesinlikle göründüğü gibi biri değil." dediğimde ikisi de Monakolu şımarık kız diyerek benimle dalga geçmişlerdi. Onlarla laf dalaşına girecek halim yoktu.

Kamera sırasıyla pilotları gösterirken sıra Ferrari'ye geldiğinde gerildiğimi hissettim. Charles gergin gözüküyordu, belki yarışa odaklanmak istiyordur diye yorumlayarak üzerinde çok durmadım.
Carlos ise oldukça ifadesiz gözüküyordu, sinirli veya üzgün değildi ancak mutlu veya keyifli de gözükmüyordu. Ne umduğumu da bilmiyordum ki? Muhtemelen şu an beyninde en ufak bir yerim bile yoktu önündeki yarışa odaklanmıştı. Gözlerimi ekrandan kaçırarak telefonumu elime alıp amaçsızca galerimde dolaşmaya başladım.