CEHENNEM OTELİ

CEHENNEM OTELİ 2

BÖLÜM 2: Şeytan Nerede?

🤍

''Kaçman gerek Amanda '' Ona dokunmama izin vermedi. O kadar cansız görünüyordu ki. Onunla aynı tabuta girmiş gibi hissediyordum. '' Adımı nereden biliyorsun ? '' Cevap vermedi sanki orada olduğumu görmüyordu tek odak noktası arkamda duran küçük erkek çocuğuydu. Erkek çocuk ormana doğru koştuğunda kızda hızla peşinden koşmaya başladı. '' Durun , dedim bende arkalarından koşarken fakat onlar çoktan ormana girmiş gözden kaybolmuştular. Devasa ağaçlar ile aramda sadece bir metre kalmıştı. Cehennem oteli arkamda tüm heybetti ile duruyordu. Rüzgar güçlü bir şekilde otele doğru esiyor. Saçlarım otele doğru savruluyordu. Tenimde ki o yakıcı soğuğu hissediyordum. Fakat bütün iradem ile otelden uzaklaşmaya çalışıyordum. Ağaçların içine girmeye hazırlanırken kuvvetli bir el beni kendine çekti.

'' Otele dönmeniz gerekiyor bayan . Hava orman turu için uygun değil. '' 'Dedi. Karşımda yirmilerin sonunda gibi görünen siyah saçlı yüzü yeni tıraş olmuş gibi pürüzsüz ve parlak yakışıklı bir adam vardı.'' Gitmem gerek çocuklar ormana doğru gitti üstelik kız yaralı idi. Ben gözlerimi ağaçlara doğru diktikçe adam beni daha sıkı tutuyor. Otele doğru sürüklemeye çalışıyordu. '' Siz , lütfen odanıza dönün ben gidip bakarım , dedi. Hayır , diye bağırdım. Küçük kız tehlike de olabilir şimdi gitmeliyiz. ''Otel kapısı rüzgardan açılıp kapanıyor açık pencereler de ki beyaz perdeler uçuşuyordu. Olmaz , dedi adam titrek sesiyle. Kolumu bırakıp yüzüme baktı. '' Cehennem oteli seni istediğinde seni sürükleyen rüzgara kapılırsan ; yüzünü döndüğünde nefessiz kalırsın.'' Siz neyden bahsediyorsunuz bayım? Dedim bu sefer onun kollarını ben tutuyordum. Ayakta duracak gücüm yoktu. Sıcak terler döküyordum. Bunu farkettmiş olacak ki hızlı bir hareketle beni kucağında aldığında soğuk boynuna yaslanmış gözlerim kararmıştı. Merdivenlerden çıkışımızı ya da o soğuk kuvvetli kolların yerini yumuşak bir yatak aldığını hissediyor ama ne konuşacak ne de hareket edecek halim yoktu. Ne kadar baygın kaldığımı hatırlamıyorum ama gözlerimi açtığımda başucumda oturmuş gözlüklü kırklı yaşlarında olmasına rağmen oldukça bakımlı bir kadın vardı.'' Bayan Amanda şükürler olsun ki uyandınız.'' Doğrulmama yardım edip başucumdaki koltuğa oturdu. Siz kimsiniz , dedim gözlerimi ovarken.'' Ben Doktor Emily Stone . '' Etrafıma bakındım. Otel odamdaydım. Hava kararmaya başlamış yağmur dinmişti.

'' Bana ne oldu ? ''

''Bahçede bayılmışsınız efendim. Sizi Bay Wesley bulmuş. Dünden beri bilinciniz yerinizde değil.''

'' Dünden beri mi? Çocuklara ne oldu?''

'' Hangi çocuklar efendim? Bildiğim kadarıyla otelimizde çocuklu aileler yok.''

Kızıl saçlı çocuğun bana bakan o kinli bakışlarını hatırlayınca irkildim. Neyin gerçek olup olmadığını idrak edemiyordum. Doktor , dedim ağlamaklı titrek sesimle ona karnımda ki izi gösterdim. '' Bu ne izi ?'' Dedim . '' Sizi muane edereken de doğum izinizi gördüm efendim.'' Gözlerimden yaşlar akmaya başladığında doktor yanıma oturup gözyaşlarımı sildi. '' Sorun nedir Amanda Hanım , Bay Frenk de aklınızın bir karış olduğunu söyledi.'''Hiçbir şey hatırlamıyorum . Düşünün ki bir çocuğum olup olmadığını bile hatırlamıyorum. '' Ne zamandır böylesiniz ?'' Sanırım otele geldiğimim akşam başladı. Dün sabah uyandım ve adım harici hiçbir şey hatırlamıyordum.''

'' Kafanıza bir darbe almış gibi görünmüyorsunuz. Değerlerinizde oldukça sağlıklı.''

'' Neden bayıldım o zaman ? Doktor, fiziksel olarak iyi olsam da ruhum için aynı şeyi söyleyemiyeceğim . Lütfen bana yardım edin.''