4. Bölüm

396 28 64
                                    

İyi okumalar 🧡

"Lan bir uyutmadınız hay am-"

Başımı yastıktan kaldırıp elimin altında duran telefonu kim acaba diye bile düşünmeden açtım.

"Ne var be sabah sabah?"

"İlayda yetiş!"

Gizem aramıştı, onun sesiydi ve inanılmaz endişeli geliyordu. Hemen olduğum yerde doğruldum.

"Ne oldu ?"

"Tolga.."

Kalbim bir an hızla atmaya başladı, sesimin titrediğine yemin edebilirim.

"Ne oldu Tolga'ya?"

"Ya Tolga'ya bir şey olmadı.."

Derin bir nefes aldım. "Ne oldu o zaman gigi? Delirtme insanı artık söyle."

"Tolga, denizle Sema'yı öğrenmiş!"

"Hay ebeni.."

Hemen yataktan fırladım. "Nerdesiniz?"

"Tolga'nın evindeyiz, çabuk gel."

Hemen telefonu kapayıp elime ne geçirdiysem giyip çıktım. Hayat memat meselesiydi artık bu, Tolga zaten son sıralar çok sinirli sürekli çatacak yer arıyor, arkadaş kardeş demez bağırır çağırırdı.

Tolga'yla evimiz yakındı zaten, 5 dakika içinde gelmiştim. Ard arda zile bastım, içerde ki ses dışarıya geliyordu artık.

Kapıyı gizem açtı, baya da endişeli gözüküyordu. "Gel iloş gel."

Hemen içeriye girdim. Denizle Sema yan yana koltuğa oturmuş, Tolga da tepelerinde bağıra bağıra bir şeyler söylüyordu.

"Noluyor ya?"

Tolga sesimi duyunca bana döndü. "Sen biliyor muydun?"

Salağa yatacak ya da inkar edecek halim yoktu.
"Evet biliyordum Tolga. Ben yanlış bir şey görmüyorum."

"Sen biliyorsun ve bana söylemiyor musun ilayda?"

Sesi baya yüksekti. "İlk başta ses tonunu düzelt Tolga, onlar çocuk değil. Bende değilim."

Histerik şekilde güldü. "Vay be, hepiniz iş çevrimişsiniz arkamdan."

"Abi ba-"

Sema'ya ters bir bakış attı. "Sus Sema."

"Tolga Susturma kızı, hem bir açıklama bekliyorsun hemde kimseyi dinlemiyorsun."

Aynı bakışı bana da attı. O kadar sinirliydi ki, yüzü kıpkırmızı olmuştu.

"Deniz peki sen? Oğlum siz her gün çıkıp bir yerlere gidiyordunuz bende daha seviniyordum ne güzel arkadaş oldular, Sema artık Yalnız değil demiştim."

"Tolga bak, biz zaten arkadaştık. Sonrasında duygularımız değişti.."

"Aferin lan, helal olsun size! Bana bunu söylemek çok zor çünkü."

"Tolga tamam sak-"

"Tamam değil ilayda."

Sesi hala çok yüksekti ve benim buna hassasiyetimin olduğunu biliyordu. "Bağırma tolga."

Hiç bir şey demeden çıktı evden. Denizle Sema'ya baktım, deniz Sema'nın gözünden akan yaşı silip alnını öptü.

Yanına çöküp Sema'nın elini tuttum. "Düzelecek her şey güzelim. O bir anlık sinirle söyledi, anlayışla karşılayacak merak etme."

Burnunu çekip gözlerini sildi. "Teşekkür ederim iloş'um."

Semaya sımsıkı sarıldım. "Ben çok seviyorum seni."

"Bende seni çok seviyorum."

Ayağa kalkıp denize döndüm. "Sende dert etme deniz, ben bi konuşup gelicem."

"Sağol be ilayda."

Gülümsedim. "Ne yaptım ki?"

Gizemle de vedalaşıp çıktım evden. Ben çıktığım da onun arabasını giderken gördüm, kim bilir nereye gidiyordu.

Hemen arabama binip numarasını çevirdim, açmadı. Arabayı çalıştırıp ilerlerken yine aradım. İki kere ard arda aramayı reddedince son kez aradım, Bu sefer açtı.

"Konuşmak istemiyorum."

"Abartıyorsun."

"Hiç bir şeyi abartmıyorum, insan yerine konulup kardeşimin arkadaşımla ilişkisi olduğunu bile öğrenemiyorum."

"Nereye gidiyorsun?"

"Gelme ilayda, sinirliyim kalbini kırarım."

Derin bir nefes aldım. "Nereye?"

"Gelme."

"İyi, bende takip ederim seni."

Telefonu kapatıp yan koltuğa fırlattım. Tam önümde sürüyordu, o gaza bastıkça bende bastım. Sanki bilmiyordu eni sonunda onu yakalayacağımı.

Yanına ulaştığımda kornaya basıp daha çok yüklendim gaza. Onu geçtikten sonra önüne kırdım. O arabadan indiğin de bende indim.

"Napıyorsun ilayda?"

"Konuşmak istiyorum Tolga."

Gözlerini kapatıp sabır çekti. "Ben istemiyorum."

"Abartıyorsun Tolga ortada hiç bir şey yok. Tamam sana söyleyemediler, tamam ilk öğrenmen hakkındı ama onları da anla biraz, çekindiler."

"Neyimden çekiniyorlar ya?"

Yine yükseltmişti sesini. "Baksana şu haline! Sence neyinden çekinmiş olabilirler? Birbirlerini sevip sevgili oldular alt tarafı, burunlarından getirdin."

"Ha tüm suçlu benim yani?"

"Ortada suçlu falan da yok, her şeyi büyütüyorsun."

"Hiç bir şeyi büyütmüyorum!"

"Tolga artık bağırmaktan vazgeç!"

"Bağırmıyorum!"

"Ben sana destek olmaya geldim ya, birazcık olsun sakinleş istedim. Her zamanki gibi bir çözüm buluruz dedim. O kız orada ağlıyor, sırf seni düşündüğüm için bırakıp geldim yanına. Şu yaptığın şeye bak!"

"Gelmeseydin ilayda, sakinleşmeye ihtiyacım yok benim. Git şimdi."

"Ne diyorsun ya?"

"Git diyorum!"

"Ben seni tanıyamıyorum ya, Ne halin varsa gör."

Arabaya doğru ilerledim. Son kez dönüp içimde kalanları söylemek istedim.

"Bırak En azından onlar mutlu olsunlar.."

"Biz mutlu değil miyiz?"

Histerik şekilde Güldüm. " 'biz' olabilseydik mutlu olabilirdik, evet."

Arabanın kapısını açtım. "Bak deniz senin yapamadığını yaptı. O ilişkisini gizledi, sevgisini değil. Gizli saklı da olsa yaşadılar bir şeyler, yaşıyacaklarda. Biz her şey apaçık ortada olduğu halde hiç bir şey yaşayamadık.."

Arabaya binip direkt sürdüm. Artık bir şey düşünmek istemiyorum.

-i

motiye papatya çayı öneriyorum ve gidiyorum ahahhshsjshskwsjjwjw

Şarkılar Sokaklara Ait | MotiveHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin