Hikayem Bitmedi

~ 4 ~

İçeriye doğru gittiğimde hepsi masada oturmuş muhabbet ediyorlardı..

Göz göze geldik bilerekten mi yapıyordu bilmiyorum ama gözleriyle yine bir şeyler anlatıyordu napmaya çalıştığını anlamıyordum neyse ki bu gece neler olduğunu öğrenecektim değil mi ..

Masaya yanaştım en sonunda etrafa bakındım onun karşısı boştu oraya geçmek zorunda kaldım.
Zorunda kaldım çünküsüde yok bir senedir görmüyorum onu öyle özledimki bir bakışıyla napcağımı bilemiyorum elim ayağım birbirine dolanıyor o ne hissediyor bilemiyorum eskiden olsa bilirdim şimdide bilmek isterdim ama olmuyor benden bir şeyler saklaması içten içe beni korkutuyor yok ediyor ..
Ben bunlara dalmış düşünürken sevgi teyzenin konuşması kulağımı verdim..

"Beyefendi için bu sene zor oldu ayrı eve geçmeyi düşünüyordu kıramadık " diyip gülüştüler
Ben ne çok şey kaybettiğimi fark ediyorum Berk'in böyle bir düşüncesini elbette biliyordum fakat üniversiteyi birlikte kazanıp aynı eve gitme hayalimiz vardı..
Vardı işte onu böyle değiştiren şeyi bulucağım öğreneceğim ...

Annem " bizimkininde öyle bir düşüncesi vardı ama tabi şartımızı biliyor kazanırsa kabul etcektik dimi canım "dedi
"Ah evet böyle anlaşmıştık " dedikten sonra gülümseyip yemeğime odaklanmıştım fakat üstümde bir çift yeşil göz hissettim kafamı kaldırmamla onun kafasını indirmesi bir oldu..

En iyisi geceyi beklemekti.
Ve sinan amcalar kahveleri ictikten sonra kalktılar kapıda yolcu ederken son olmasada yine bakıştık ve gitti ardından ,
Annem "Berkle aranız mı bozuk bana mı öyle geldi tatlım " dedi "yoo konuşuyoruz sadece biliyorsun uzun süre ayrıydık nedenimi bilemesemde eskisi gibi olucaz ama "Dedim.

"Nedenini boşver tatlım olursunuz elbet"dedi.
Ve iyi geceler dedikten sonra geceyi beklemeye başladım..
Odama çıktım ve yatağıma uzandım karanlıktı her yer lambayı açmak istememiştim iyice oda karardığında kendine hayran bırakan yıldızlara odaklandım yine beni kendine çekiyordu sonunda gece olnuştu telefonuma baktım hiçbir şey yoktu ve dayanamayıp odamın kapısını araladım..

Sessizce merdivenlerden inneye çalıştım en küçük sesten bile kalkardı annem en sonunda etrafa bakındım herkes uyuyor mu diye kontrol ettim ve aşağı indim kapıyı açıp bahçeye çıktım soğuk sicak bana farketmiyordu seviyordum burayı yavaş yavaş gidip hamağa uzandım o gelene kadar uzansam iyidir diye düşündüm ve iyice yayıldıktan sonra kendimi yıldızları izlerken yakaladım.

Başladım yıldızlara bakarken onunla yaşadığımız şeyler geliyordu o benim polarisimdi bu yüzden kendine hep hayran bırakıyordu ilgiyi üstüne cekmeyi başarıyordu..

Ahh onu hayal ettim yine kızmayın bana edemedende duramıyordum ki yoksada o varsa da o .

Ondan başkası olmazdıda sanki yıldızlara bakarken içimi ısıtan gülümsemesi geliyordu o kadar güzel ki ...
Hava fena esiyordu saate baktım nerde kalmıştı bu şimdi sözünü tutardı gelmeyecek mi yoksa diye düşünmüyorum gelicektir biliyorum ve hamağa biraz yayıldım o gelene kadar gözlerimi dinlendirmek istedim ama uyumam için kendime hakim olmam gerekti bekledim bekledim

Sabah olcaktı nerdeyse neden gelmedi bir sey mi oldu yok ya olsa haberim olurdu beklemeye devam ettim...
.
.

Sabah olmuştu ırmak uykuya kalmıştı Berkse gelmemişti..

Irmağın annesi ırmağı yerinddn kaldırmıştı
" kızım Irmak hadi uyan annecim burda uyumuşsun okulun var niye burda uyudun bide bu soğukta hastalansaydınn ah ırmak ah.."
Irmak etrafına bakındı üşümüştü baya tüyleri diken diken olmuştu..

Berki o kadar beklemişti ki sabaha yaklaşınca gözleri dayanamamış uyuma emri vermişti oda uyumuştu sonunda sabahta annesinin güzelim sesiyle kendine geldi ..

Bırden dank etti Berkle buluşcaktım ne olmuştu da gelmedi bir şey mi olmuştu hızlıca lavaboya gidip elimi yüzümü yıkadım ve odama girdim dolabı açtım hasta olmasam iyi formamı çıkardım telefonum çalıyordu ..

Tabii arayann Derya'ydı
" Hanımefendi nerde kaldınız sakın geç uyandığını söylemiyorsun " kısa sessizlikten sonra bayan bilmiş anlayıp "aaa tabi kii geç uyandın ne oldu hemen anlatıyorsun" Dedi.
Canım arkadasım hemen anlamıştı durumu " tamam canım gelince boll boll anlatcam" diyip kapattılar telefonu ve üstü hazır olduktn sonra düz saçlarını serbest bıraktı evett hazırdı geç kaldiğı için okulda yapmayı düşündü kahvaltıyı cogu zamanda böyle olurdu zaten ve annesine haber vermek icin mutfaga girdi babasıyla annesi coktan kahvaltılarını yarılamıslardı .

İkisinide öptükten sonra annesi "geç kaldın yine ve hadi git bakalım kahvaltını duzgun yapıcaksın o a gore tatlım " dedikten sonra gülümseyip kapıdan çıkarken ,
karşısındaki görüntüyle napcağını şaşırdı.

Bunlar olmazdı bu kadarı onun için fazlaydı....

AHH BERK NAPMAYA ÇALIŞIYORSUN SEN DIYEN VAR MI :)
UZUN BİRR BÖLÜM OLDU SANKİ