Hikayem Bitmedi

~ 2 ~

Bu Derya'ydı .

Hızlıca sarıldık birbirimize ne kadar her gün görüşüyorda olsak çok seviyordum o gittiğimde yanımda duran ağladığımda yüzümü güldüren bir tek o vardı.

Deryayla birbirimize sarıldıktan sonra yavaş yavaş okula doğru giderken yanımda birini hissettim yanıma bakınca batuyu gördüm ne kadar çok çeneside olsa hep yanımdaydı .

Okulun içine girerken onu gördüm bana doğru geldiğini sanmıştım fakat o bizim süslü popularimiz Duru'ya doğru adım atmıştı içimde bir şeyler koptu o an . O değil miydi ne olursa olsun beni bırakmıcak olan niye böyle yaptığına dair bir fikrim bile yoktu okula girmiştik en sonunda Derya beni çekiştirmeseydi orda öyle kalmaya devam ederdim ve sınıfa adım attık yerimize doğru yürürken onun o berrak sesi yankılandı ben onun her şeyini özlemiştim peki ya o ...

Bu düşüncelerimden bir an olsun sıyrıldım ilk gün olmasından dolayı hocalar girmiyordu girse girse bizim cadoloz Şükriye girer ve tahminim gibi kapıyı açtı ve yerimizden kalkıp meşhur laflar söylendi yerimize oturduk arkadan sesler geliyordu arkamı döndüğümde bir yeşil göz bana bakıyordu bu sınıftaydı ne olduğuna dair hiç fikrim yoktu.

Tam yerimden kalkıcagım sırada Derya kolumdan tuttu .
" Ne yapıcaksın yani o yanına bile gelmedi sen mi gidiceksin saçmalama Irmak otur suraya "dedi.
Derya'ya baktım haklıydı ama onun yüzüne bakmak istedim onun gözlerine bakarsam anlardım onu en iyi ben bilirdim .
" Napmalıyım bilmiyorum onu düşünmekten bir an bile vazgeçemezken onun yaptığına bak . "dedim
" Haklısın canım ama sende görmeyi dene baksana ne çok mutlu demekki o seni düşünmemiş bile" dedi

Derya haklı olabilir mi bilmiyordum ama olamazdı bir açıklaması olmalı o değil bu ..

O an zil çaldı eve gitme vaktiydi. Sınıftan derya ile çıkacağımız sırada o geçti önünden bana bakmadı artık sinirleniyordum ne yapıyor bu !
Deryayla aynı sokakta oturuyorduk sadece onun evi biraz aşağıdaydı birbirmizi öptükten sonra ayrıldık eve girceğim sırada,
onu gördüm aynı anda birbirimize baktık ona doğru gitceğim sırada eve girdi sinirle eve girdim evet onun evi yandaydı hemen bizim evin yanında . Tam odama dönerken annem durdurdu.
" kızım markete git baban kömürleri unutmuş onu alda gel" dedi
Ne kadar üşensemde gidip aldım yavaş yavaş eve doğru yürüdüm kapıyı çaldığımda kapı açıldı .

Kafamı yukarı doğru kaldırdığımda o anda benim için zaman durdu sanki ...