VIII

654 50 8
                                    

Benimki Seyran ile uymuyordu. Suna koşarak yanımıza geldi "B-benim ki uyuyor Seyran'la"

"Beni takip edin lütfen"

Suna hemşireyi takip ederek kan vermek için yanımızdan ayrıldı. Elimi yumruk yapıp  " HEPSİ BENİM YÜZÜMDEN KORUYAMADIM ONLARI" Diyerek duvarı yumruklamaya başladım. Bir an başım döndü ve duvara yaslandım annem koşarak yanına geldi.

"Ferit iyi misin"

"İyiyim"

"Oğlum biraz otur şuraya" Dedi iki adım uzağımda olan koltuğa, annem kolumdan tutarak koltuğa oturttu. Seyran'a bir şey olacak korkusundan başımı öne eğerek tırnaklarımı yemeye başladım ve bir yandan da bacağımı sallıyordum. Suna ile birlikte giden hemşire hızlı adımlarla  ameliyathaneye gidiyordu bende peşinden gittim ama kapı çoktan kapanmıştı. Geri yerime dönerek oturdum bu sırada hâlâ ağlamaya devam ediyordum. Bir süre sonra doktor ameliyattan çıktı koşarak yanına gittim.

"S-seyran nasıl"

"Seyran Hanım şimdilik durumu iyi ama tedbir amaçlı bir kaç gün burada kalması gerekiyor"

"Ohh çok şükür peki bebeğimiz o da iyi değil mi"

"Maalesef Ferit Bey" Diyerek yanımızdan uzaklaştı ama ben olduğum yerde dona kalmıştım Seyran duysa yıkılırdı. Seyran'ı ameliyattan çıkararak normal odaya götürüyorlardı bende peşlerinden gidiyordum. Odaya geldiğimizde hemşireler Seyran'a serum bağlayıp "geçmiş olsun diyerek odadan çıktılar. Seyran'ın yatağının yanına tekli koltuğu çekerek oturdum, avuçlarımın içine serum takılı olmayan elini alarak derince içime kokusunu çekerek öptüm. Yerimden kalktım ve dışarı çıktım, Suna hemen yanıma geldi

" Ferit Seyran nasıl"

"Uyuyor hâlâ Suna" Yanından uzaklaştım. Koridorda biraz dolaştıktan sonra tekrar Seyran'ın yanına gittim odaya girdiğim de uyanmıştı ve karnını okşayarak bana bakıyordu.

"Seyran birtanem nasılsın iyi misin doktor çağırayım mı? "

"Hayır gerek yok iyiyim, Ferit? "

"Efendim birtanem"

"Ben iyiyim de bebeğimizde iyi değil mi? "

"Seyran " Dedim gözlerimden yaşlar akarken

"HAYIR HAYIR HAYIR" Diyerek elinde takılı olan serumu çıkartarak yataktan kalktı hemen yanına koştum.

"Seyran seyran sakın ol" Diyerek onu yatağa oturmaya çalıştım ama nafile kapıdan dışarı çıktı. "HAYIR HAYIR O DAHA ÇOK KÜÇÜKTÜ HAYIRR" Diyerek bayıldı hemen kucağıma alarak "hemşire" diye bağırdım. Odaya götürerek yatağa yatırdım hemşireler Seyran'a sakinleştirici yapıp serumu tekrardan eline bağladılar. Seyran uyuyordu bir süre sonra uyandığında daha sakindi "Seyran nasılsın? " Seyran hiç bir şey söylemeden dümdüz duvara bakıyordu. Ellerini öpmek için avuçlarıma aldığım sırada hemen geri çekti. Biraz yalnız kalsın diye odadan dışarı çıktım.

Beş dakika kadar dışarıda oturduktan sonra tekrar odaya girdim Seyran hâlâ aynı pozisyonda kıpkırmızı gözleriyle duruyordu. Mutluluktan orman gibi olan o gözlerinin içinde kaybolurdum ama o gözler şimdi kıpkırmızıydı ben buna dayanamıyorum. Tekrardan yerine oturdum ve ellerini avuçlarımın arasına alarak tuttum, hiç bir şey söylemeden bana doğru yüzünü döndü ve tekrardan ağlamaya başladı, kafasından tutarak göğüsüme yasladım.

"Ferit o daha çok küçüktü" Hiç bir şey demeden bende ağlamaya başladım. Kapıyı çalarak odaya doktor girdi

"Seyran Hanım nasılsınız"Seyran'ı muayene ederek

"İyiyim"

"Peki herhangi bir sorun gözükmüyor yarın taburcu olabilirsiniz, geçmiş olsun tekrardan" Diyerek odadan çıktı. Seyran doktor çıktıktan sonra başını yastığına koyarak kendini uykuya bıraktı. Saçını okşayarak elime aldım derince kokusunu içime çektim, elimle saçını kulağının arkasına koyarak elimi geri çekerek yanağına bir öpücük bırakıp dışarı çıktım.

"Anne siz gidin Seyran yarın çıkacak zaten"

"Emin misin en azından ben kalsaydım"

"Yok anne saol gerek yok siz gidin"

annemle vedalaştıktan sonra kafeterya ya su almak için indim.

*Yazar'dan*

Herkes hastaneden çıkmıştı Tarık bunların hepsini dışarıdan izliyordu. Hastaneye girerek Seyran'ın odasına girer "ah Seyran her şey daha farklı olabilirdi" Seyran'ın yanına doğru ilerleyip yüzünü okşadı. Ferit odaya girmek için kapıyı açtığı sırada Tarığı görür ve "LAN ne işin var senin burada"  yanına koşar ve yakasından tutarak dışarı çıkarır. Tekrardan yakasına yapışır Tarık ise hiç bir şey yapmıyordu sadece dümdüz Ferit'e bakıyordu.

"SENİN NE İŞİN VAR LAN BURADA " Tarık hiç bir şey demeden bakıyordu. "CEVAP VERSENE LAN BENİM KARIM SENİN YÜZÜNDEN İÇERDE" Ferit bağırmaya devam ederken bu sırada polisler Seyran'ın ifadesini almak için gelirler. Ferit polislerin yollarını keserek "Memur bey bu herif yaptı " diyerek Tarığı işaret eder. Polislerden biri yanındaki adama götürün anlamında işaret ederek " Tamam Ferit Bey biz birde Seyran Hanımın ifadesini alalım" Polisler kapıyı tıklatarak içeri girerler. Seyran'ın yanına giderek soru sormaya başlar Seyran ise her şeyi olduğu gibi anlatır. Tarığında ifadesini almak için karakola gönderirler. Tarık her ne kadar inkâr etsede Saffet Ağa araya adam soksa da Halis Ağa'nın sayesinde cezaevine girer. Seyran ise taburcu olarak yalıya döner.

*Seyran'dan*

Bugün taburcu olmuştum yalıya geldiğimde direkt odama çıktım üzerime rahat bir şeyler giyerek yatağa yattım, bedenen ne kadar kendimi iyi hissetsem de ruhen hiç iyi hissetmiyordum daha varlığını bile yeni öğrendiğim bebeğimi kaybetmiştim ve bu çok kötü bir duyguydu. Ferit'e bunu yaşatmak daha da acı vericiydi. Ferit yanıma geldi ve elimi tutarak " Sevgilim bir yerin acıyor mu bir şey ister misin "

"Hayır hiç bir şey istemiyorum sadece biraz uyumak istiyorum. " soğuk bir cevap verdim ve diğer tarafa dönerek ona sırtımı döndüm. Ferit'in yüzüne bile bakamıyorum çünkü bunların hepsi benim yüzümden oldu, ona bu duyguyu yaşatmaya hakkım yoktu. Ferit yanımdan uzaklaşarak koltuğa oturdu. Ferit uzaklaşınca gözümden bir damla yaş düştü, bu düşünceler içerisinde uykuya dalmıştım.

Uyandığımda Ferit'de koltukta uyuya kalmıştı yataktan kalkarak yanına gittim elime battaniye aldım ve üstüne örttüm, üzerine doğru eğilerek ellerimi saçları arasında dolaştırdım. Alnına küçük bir öpücük kondurarak banyoya gittim. Elimi yüzümü yıkadıktan sonra uzunca bir süre aynada kendime baktım. Banyodan çıktığımda Ferit uyanmıştı. Ben kıyafetlerimi almaya gittim Ferit'de peşimden geldi yavaşça elimden tutarak kendine çevirdi.

"Seyran dedem yemeğe bir süre inmememiz için izin verdi"

"Tamam ben bi' duşa gireceğim"

Eşyalarımı alarak banyoya girdim. Suyu açtım üstümü bile çıkartmadan suyun altına geçerek ağlamaya başladım. İçim acıyordu Ferit'e bu acıyı yaşattığım için o bunların hiç birini hak etmiyordu. Ferit her ne kadar fark ettirmemeye çalışsa da o da üzülüyordu görüyordum ama bu daha çok canımı yakıyordu.

*Ferit'ten*

Seyran banyoya girdiğinde bende terasa çıkmak için ilerlediğini sırada Seyran'ın ağlama seslerini duydum. Kapıyı tıklattım ama ses gelmedi ikinci kez tıklattım

HELÖÖÖÖ 🪿

SEYRANIMMM 🥺🥺

AH TARIK AH İT HERİF 😤🤬😡

BUGÜN ÇEKİMLER BAŞLADI BENDE BÖLÜM ATAYIM DEDİMM🧶

HİKAYEM NASIL GİDİYORR??

OY ATMAYI VE YORUM YAPMAYI UNUTMAYINNN💕

||Nefha|| Yalı ÇapkınıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin