Oğuz ve ekibiyle görüşmemizin üzerinden 2 gün geçmişti. Ben babama onun gittiği okulu söylemiştim. Birazcık kıskanmışlardı ama en sonunda ikna olup gitmem için konuşacağını söylemişti.
Sabah uyandığımda ise daha kimsenin uyanmadığını gördüm. Kalkıp kahvaltı hazırlamak için aşağıya indim. Kahvaltı için hazırlanacak eşyalar vardı ama canım bugün başka bisey istemişti. Bu yüzden markete gitmeye karar verdim.
Babamlar uyanıp beni aramasın diye haber vermek için odasına girdim. Yastığına sıkıca sarılmış uyurken yüzüme çok masum görünmüştü. Içimdeki sevgi patlamasıyla yanına gidip oturdum ve yanaklarından sıkıca tutarak öptüm. Ilk önce yüzünü buruşturup beni itmişti ama ben tekrar öpünce yavaşça gözlerini açtı.
Kaslarını çatarak uyanmıştı ama ben olduğumu görünce gülümsemeye başladı.
-"Noldu güzelim sabah sabah?" Pürüzlü ses tonuyla.
-" Bize kahvaltı hazırlayacaktım ama canım onları istemedi o yüzden markete gideceğim ve siz merak etmeyin diye haber vermeye geldim babacım." Demiştim.
-" Peki güzelim gidebilirsin. Ekmek almayı unutma, Sen canının istediğini al, ben hazırlayacağım kahvaltıyı." Diyerek beni göndermişti.
Hemen odama girip üzerimdeki pijama takımını çıkardım ve sortlu takımı giyindim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ayakkabımı da giyerek evden çıktım. Her zaman gittiğim markete doğru yürüdüm. Marketten içeriye girdiğimde direkt olarak fıstık ezmesi reyonuna gitmiştim. Onu ve birkaç tane daha kahvaltılık malzeme alıp kasaya geldim.
Elimdekileri ödeyip fırına geçince epey bir kişinin beklediğini gördüm. Sanırım sabah olduğu için herkes sıcak ekmek bekliyordu. Bende bekleyenler arasına girip sıramı bekledim.
-" Hey fare senin burada ne işin var." Diyen ve bildiğin kulağıma kadar giren ağızla yerimde zıplamıştım. Bunu diyene baktığımda Ekin olduğunu görüp kaslarımı çatmıştım. Bu çocuğu boğmak istiyordum nedensizce..
-" Ne işim olabilir burada acaba. Ayrıca bir daha fare dersen elimde kalırsın ona göre bay zürafa." Alayla kaslarını kaldırıp yine fare demişti. Kızgınlıkla önüme döndüm ama tekrardan bana eğilerek soru sordu.
-" Sizin soyadınız neydi bu arada. Belki tanıyorumdur. " sorusuna 'Kamer' diyerek cevap verip önüme döndüm. Bir süre sessizlik olunca arkama döndüm ve gözlerinde büyük bir nefrete şahit olmuştum.
Kaslarını çatarak bana eğildi ve " Sen, bir daha sakın kardeşimle görüşmeyeceksin." Diyerek elini kafama getirmişti. Bende kaslarımı çatarak ona baktım.
-" Nedenmiş, Biz oğuzla çok iyi anlaşıyoruz bir kere. " dedim.
Ama o tiksintiyle bakıp arkasını döndü ve tek kelime etmeden çıkıp gitti.
●●●●
Eve geldiğimde hala aklımda Ekinin hareketleri vardı. Soyadımı duyunca yüzü değişmişti. Belki ailemle bir sıkıntısı vardı ama benim Oğuzla konuşmama neden karışiyordu ki. Gerçi belkide Oğuz da benden nefret ederdi.
Kahvaltı masasında kahvaltımızı ederken herkes benim suskunluğumu anlamaya çalışıyordu sanırım. Çünkü genelde hiç susmadan konuşur ve soru sorardım.
-" Bebeğim sen iyi misin." Demişti Boran abim.
Miran abi ise " Evet sormayayım diyorum ama sen böyle yapınca ben çok kötü oluyorum. " Demişti.
-" Bir sıkıntı mi var güzelim." Diyen Rohat abi ile birlikte kocaman bir nefes verip kafamı iki yana salladım.
-" Bir sıkıntım yok. Sadece okulu düşünüyorum. Az bir zaman kaldı." Diyerek ufak bir yalan söylemiştim. Babam hemen araya girerek " Sıkma canını kızım artık arkadaşının okuluna gideceksin, Hallettim ben o işi. Sizde gitmeyin kızımın üzerine keratalar sizi." Diyerek ufaktan güldürmüştü bizi.
Okula az bir zaman kalmıştı. Ben Oğuzla ve Ekinlede aynı okula gidecektim. Oraya hala gitmek istediğimden emin değildim ama bu konuyu tekrardan onlarla konuşmayı aklıma not ettim.
♡♡♡♡
Selamlarrrrrr Ben geldim 💘💘💘
Nasıldı ?♥️
Arkadaşlarokuyanlarlütfenvoteverin ya banada enerjigelsinnn😽😽
