üç

8 0 0
                                    

Çiçek'ten..

Kolumdaki alçıyı sabit tutmak için taktığım aparat boynumu ağrıtmaya başladığında, rahatsızca yerimde kıpırdandım.

Ela hızla elindeki kalemi bırakıp bana döndüğünde, gözlerimi kapatıp açarak iyi olduğumu belli ettim. Bakışları birkaç saniye yüzümü taradı, en sonunda iyi olduğumu fark edince önüne döndü. Hem kendi defterine, hem de benim defterime not alıyordu.

Kendi defterindeki yazıların yamuk yumuk, benim defterimdeki yazıların ise düzenli olduğunu görünce gülümsedim. Bana olanlar yüzünden kendini sorumlu tutuyordu onu korumak istediğim için fakat ben bunu kendi isteğimle yapmıştım bu yüzden onun bir suçu yoktu.

Teneffüs zili çaldığında, bir önceki teneffüs sözleştiğimiz gibi kahvaltı yapmak için kantine indik. Kantin fazla kalabalık değildi. Çok da uzun olmayan sıraya girip beklemeye başladığımda Ela hızla yanıma geldi. "Geç otur bir masaya, ben alırım." dedi.

"Neden sen alıyorsun Ela?" dedim.

"Ben ısmarlamak istiyorum, lütfen." diyip rica eden, tatlı bakışlarını üzerimde gezdirdi.

"Ela," dedim ona dönüp sesimi alçaltırken. "Senin suçun değil. Ben istedim, konuştum, dayağımı yedim. Senin gerçekten bir suçun yok. Kendini suçlamayı bırak, tamam mı?"

"Tamam ama bu seferlik ben ısmarlayayım lütfen." dediğinde gülerek başımı sallayıp sıradan ayrılarak iki kişilik boş masalardan birine oturdum.

Birkaç dakikanın ardından Ela sıranın başına ulaşmış, sipariş veriyordu.

"Selam," dedi arkamdan kalın bir ses. Boynuma asılı olan aparatın izin verdiğince kafamı geriye çevirdim. Karşımda Görkem Ege duruyordu.

"Bekle, başını çevirme." diyerek önüme gelip karşımdaki boş sandalyeye oturdu. "Dün neden hastaneden kaçar gibi ayrıldın Çiçek?"

"Kaçtım çünkü." diyerek omuz silktim. Çocukluğumdan beri hastanelerden nefret ederdim.

"Neden? Hastane parası ödememek için falan mı?" dedi Görkem Ege yine düz bir ifadeyle.

"Hastane parasından dolayı kaçmadım, zaten çıkarken annemi arayıp hastanenize ait iban numarasına ücreti yatırttım." dedim. Beni ne sanıyordu bilmiyordum, gözünde nasıl bir imajım vardı onu da bilmiyordum ama kesinlikle hırsız imajı çizecek bir şey yapmamıştım.

"Gerek yoktu. Bir daha bana sormadan kendi kafana göre iş yapma." dedi.

"Emredersin. Tasma rengimi kendim seçebilir miyim?" dedim sinirle gülerek. O ise bu cümleden sonra bir an gülmüş, sonrasında kendini toplayıp ayaklanmıştı. "Mor çok yakışır sana. Mor ve sarı... Güzel olur, deneyelim." diyerek saçlarıma uzanıp bir tutamını parmağına dolayıp tekrar bıraktı sonra da geri çekildi. Yanımdan uzaklaştığında sinirle nefes alıp verdim.

Muhtemelen konuşmamızın bitmesini bekleyen Ela, Görkem Ege kalkar kalkmaz yanımdaki sandalyeye oturdu. "İyi misin Çiçek?" dedi endişeyle.

"İyiyim, sakin ol." dediğimde başını sallayıp elindeki tepsiyi bana uzattı. "Afiyet olsun." dedi.

"Teşekkürler," diyerek sol elimle başarabildiğim kadar önümdeki tostu yemeye başladım.

🌸

Okul bittiğinde Ela'nın yardımı ile çantamı toplayıp sol omzuma takmıştım, beraber okul çıkışına yürürken beni ergenlerin sert darbelerinden korumaya çalışıyordu Ela.

"Ela tamam, sakin ol bak çıkıyoruz şimdi." dedim gülerek. Kollarını iki yana açmış, kimsenin sağ koluma yaklaşmasına izin vermiyordu.

"Çiçek." dedi arkamdan bir ses. Başımı arkama çevirmek üzereydim ki, biri sol elini belime dolayıp sağ tarafıma geçerek beni geniş kapıdan dışarıya çıkardı.

"Teşekkürler Görkem Ege." diyerek arkamı döndüğümde elleri bu sefer de kolumu kavradı. Ben yine ona dönemeden o önüme geçti. "Eğer vaktin varsa biraz konuşabilir miyiz?" dedi.

"Önemli bir şey mi var?" dediğimde başını 'hayır' anlamında iki yana salladı. "O zaman konuşamayız." diyerek kolumu elinden kurtarıp yanıma gelmiş olan Ela'yı da çekiştirerek bahçe çıkış kapısına ilerledim.

"Ne istiyor acaba senden?" dedi Ela hızlı adımlarıma yetişmeye çalışırken. "Bilmiyorum, muhtemelen yeni piyon benim." dedim sinirle.

"Sanmıyorum. Hem uzun bir süre benimle uğraşmaya devam ederler hem de eğer yeni piyon sen olsaydın bunu gizli gizli değil de göze sokarak yaparlardı. Görkem Ege'nin sana yaklaşmasının sebebi bu olamaz."

"Olabilir Ela. Karşındaki insanlar ne kadar karakterli sence? Ben her şeyi beklerim onlardan." dedim.

🌸

Diğer bölümde görüşmek dileğiyle.
Sizleri seviyorum.
🤍

üçHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin