27

33.2K 994 307
                                    

16k için bolca kalp

Gece kuşları burada mı

Çok tatlı bir bölüm bence

Oy ve satır arası yorumları unutmayın tepkilerinizi seviyorum

Bölüm şarkısı; taş gökhan türkmen

Bugün çok heyecanlıydım. Ekstra heyecanlıydım çünkü bebeğimizin cinsiyetini öğrenmek için hastaneye gidecektik. Handan hanım kesin dememişti ama sonuçta bu kontrolde belli olacaktı.

Bebeğim 15 haftalık olmuştu. Dört aylık olmasına bir hafta kalmıştı ve artık kendini belli edecekti.

Lavaboda işlerimi halletikten sonra giyinme odasına ilerledim. Çağlar adamlarıyla bir mevzu konuşmak için erkenden inmişti. Dolaptan kendime bej renginde triko bir takım seçtim. Karnım açıkta kalıyordu ama üşürsem diye yanıma palto alacaktım.

Ekim ayına girmiş bulunuyorduk. Ekimin on ikisinde Çağların doğum günü vardı aynı zamanda. Özel günlere benim kadar önem verdiğini düşünmesem bile aklımda planlar vardı.

Bir an önce bebeğimizin cinsiyetini öğrenmek ve alışveriş yapmak istiyordum. Bu katta odamızın yanında boş bir oda vardı ve orayı bebek odası yapacaktık. Yatak odasına yakın olurdu hem.

Yerimde duramıyordum uyandığımdan beri. Hızlıca hazırlandıktan sonra telefonumu da alıp aşağı indim. Merdivenlerden zıplaya zıplaya inmeler geride kalmıştı. Artık bir nine gibi yavaş hareket ediyordum.

Çağlar mutfaktaydı. Elindeki çayı masaya bırakınca yanağıma bir öpücük bıraktı. Oturup yemeye başladık. Tabağımı erken gitmek için az doldurmuştum ama Çağlar izin vermiyordu.

"Aşkım çok heyecanlıyım," dedim kıpır kıpır.

"Farkındayım bebeğim," dedi dudakları kıvrılırken. Tamam çok belli ediyor olabilirdim ama ne yapabilirdim.

Çayımı da bitirdikten sonra kahvaltımın sonuna geldim. Çağlar ne kadar sakin olmamı söylese bile ben aceleci davranıyor hemen gitmek istiyordum. Arabaya binince Çağlar sürücü koltuğuna geçti. Kemerimi bağlayıp elimi artık tamamen belli olan karnımda gezdirdim.

Bu geçtiğimiz haftalarda sonbaharın tadını doyasıya çıkarmıştım. Çağlarla kafeye gitmiş birkaç müze gezmiş ve bahçede vakit geçirmiştim. Handan hanım sizi duyuyor dediğinden beri bebeğime her türden müzik dinletiyordum.

Ben de konuşuyordum onunla. Etrafımdakileri anlatıyor yaprakları tanımlıyordum mesela. Onunla konuşmak iç dünyama dönmek gibiydi.

Hastaneye gidene kadar sessiz kaldık ve sadece radyoda çalan şarkıları dinledik. Ara sıra mırıldanarak eşlik etmiştim. Arabayı hastanenin parkına park ettikten sonra indik. Hastaneye girerken elimi tuttu.

Handan hanımın odasının katına çıkarken heyecandan yerimde sayıyordum. Cinsiyeti belki hiçbir şeyi değiştirmeyecekti ama bilmiyorum işte. Bu anne hissiyatı çok farklıydı. Ona artık kızım veya oğlum diye seslenebilirdim. Kıyafetler alıp babasıyla odasını kurabilirdim.

BİRLİKTE +18Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin