Revenge (Düzenleniyor)

20.bölüm.

Aklını kaçırmış,delinin teki gibi.......
Her şey darmadağın, öyle yaşıyorum......!

Bts"Fire"
Jin

Şuan bıkmış bir şekilde Jungkookun zorla bana yemek yedirmesine katlanıyordum.

Elimi kaldırıp kaşığı ittim.
"Yeter doydum Kook"ama kime laf anlatıyorsam.
"Bak son kaşık  aç ağzını Hyung çabuk" yemezsem beni rahat bırakmayacağını bildiğim için mecburen ağzımı açtım. Gülerek yemeği ağzıma soktuğunda.

"Aferin sana bak bitti"gözlerimi devrip

"Çocuk muyum ben ne bu hareketler Kook."söylediklerime aldırış etmeden yanaklarımı sıkarak.

"Ayy ne tatlısın sen yerim seni."tamam demek şaka yapıyorsun şimdi görürsün sen!

Elimi karnıma koyup yüzümü buruşturarak. "Ah acıyor"diye bağırdım gözlerimi kapattığım için tepkisini göremiyordum.Etrafımdaki ani hareketlilikle tek gözümü açıp yüzüne baktığımda telaşlandığını gördüm.

"Hyung iyimisin bekle ben doktoru çağrıp geliyorum"bu hareketleri beni eğlendirmişti ama artık son vermeliydim. Tam yanımdan ayrılacak- ken kolundan tutup onu durdurdum.

"Bekle sadece şaka yaptım.İyiyim ben."yüzündeki şaşkın ifadeden hemen kurtulup.

"Çok vicdansızsın Jin"dedi ve karşımdaki koltuğa oturdu.İsmimle seslendiğine göre kızmıştı gerçekten. Yüzüme sahte kızgınlık yerleştirerek."Hyung demen lazımdı." beni dinleyen kim,derin bir iç çekip arkama yaslandım.Bu an kapı tıklandı.

"Gir"dedim.
Gelen Jonghoydu yanıma gelip koltuğa oturdu.

"Nasılsın hyung ağrın filan var mı?"diye sordu kafamı hayır anlamda sallayıp konuştum.

"Hayır ben iyiyim yaram biraz sızlıyor ama onada katlana bilirim."anladığını belirten bir kaç mırıltı çıkardı ardından.

"Biliyorsun akşam birinci sınıfların son günü olduğu için yemek var seninde orada olman gerekli gele-" Konuşmasını bitirmesine izin vermeden Jungkook sözünü kesti.

"Yaralı olduğunu biliyorsun nasıl gelsin bu yılda onsuz geçirsinler işte."Ah bu çocuk ne sabırsız biri oldu böyle ona aldırış etmeden Jonghoya dönerek.

"Bu akşam yemeğe katılıcam.Sen ona bakma hastaneden çıkmam için işlemleri yap."Aniden ayağa fırlayarak.

"Hayır Hyung buna izin veremem yaran daha yeni gidemezsin!.."dedi tekrar konuşan Jungkook.

"Yeter Kook ben çocuk değilim küçük bir yara için işimi erteleyemem."Galiba biraz sert konuşmuştum çünkü gözleri dolu bir şekilde odadan ayrılmıştı.Onun odadan çıkışının ardından içeri doktor girdi.

"Bay Kim arkadaşınızın söylediğine göre çıkış yapmak istiyormuşsunuz bakın sizi anlıyorum ama yaranız daha yeni bu yüzden bu akşamı burada geçirip yarın taburcu olsanız daha iyi olur.

"Kafamı hayır anlamında sallayıp"Olmaz bu akşam katılmam gereken bir yemek var.O yüzden bana ağrı kesici ilaç verin .

"Sert çıkan sesimle doktor sadece kafasını sallayarak odadan ayrıldı.Başımı yatağın başlığına yaslayıp derin bir iç çektim cidden çok yorulmuştum.

Ne için mücadele etdiyimizi bile bilmeden sadece yaşıyoruz bu gün bunu bitirdikten sonra çok daha iyi yaşayacağımızı sanıyoruz ama yarın bundan da daha zor oluyordu.

Çocukluğumdan beri hep zorluklarla büyüdüm. Hep bunuda yapayım iyi olucak dedim kendi kendime,hep büyürsem yetimhaneden çıka bilirim ve hayatım başka şekilde güzel olur diye hayal ederdim. Ancak insanın tüm hayalleri gerçekleşmiyor ne yazık ki okulda bitti.