7. YARA

33 25 2
                                    

                       Herkese selamlar!
Bölümü okumadan önce sizleri ne kadar çok sevdiğimi belirtmek isterim...

Oy ver yorumlarınızı unutmayın!

Bölüm Şarkısı: No body business-Rihanna

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Akşam olmuştu.

Odamda oturup, Eva'nın bana yazmam için verdiği listeyi tamamlıyordum.

İhtiyaçlarımı yazmam gerekliydi.

Bir tuval ve boyalar yazarken kapım çaldı.

Kağıdı bir köşeye bırakıp ayağa kalktım ve kilitli olan kapımı açtım.

Kapının aralığından baktığımda Uraz kapıdaydı.
"Selam." Dediğinde kapıyı biraz daha açtım.

"Selam."

"Terasa..." hatırladığımda gözlerimle onayladım.
"Unuttum."

"Bekliyorum." Deyip kapımdan ayrıldığında hızla odama geri girip aynada kendime baktım.

Saçlarımı açıp dalgalarına baktığımda çok bir şey yapmam gerekmediğini fark edip odamdan çıktım. Ardından Uraz'ın kapısını aramaya başladım.

Hangisi olduğunu nasıl anlayacaktım?

Koridorda yürürken gözlükleri takılı elinde ki dosyaya bakan Asır ile karşılaştım.
Bana göz ucuyla bakıp yanımdan tam geçecekken ona seslendim.
"Asır!" Yavaş yavaş arkasını döndü.

Göz göze geldiğimizde konuşmaya başladım.
"Uraz'ın odası nerede?" Kaşlarını çattı.
"Ne yapacaksın Uraz'ın odasını?"

"Beni çağırdı..." baştan aşağı beni süzdükten sonra, "Şurada ki sondan 2. Oda."

"Teşekkür ederim!" İç çekip huysuzca mırıldandı, "Rica etmem."

Odanın kapısını çaldığımda içeriden Uraz'ın sesi geldi, "Gir!"

Kapıyı açıp içeri girdiğimde Uraz kahvesini yudumluyordu.

"Hoşgeldin." Olumlu anlamda başımı salladım.
Odası lacivert ve kahverengi renkleri ile düzenlenmişti.
Ve diğer odalara kıyasla büyük bir terası vardı.

Terasa çıktığında bende peşinden ilerledim.

İki koltuk vardı ve arasında da bir sehpa. Koltuklardan birine oturduğunda diğer koltuğa oturdum.

"Evet..." dedi ve gözlerime baktı.
"Beni takip ettiğini söyledin." Diyerek söze girdim.

"Evet."
"Ne zamandır?"
"Yaklaşık 6 senedir."
Gözlerim büyüdü.
"6 sene mi?"
Olumlu anlamda başını salladı.

"Bu bir görevdi." Kaşlarımı çattım.
"Ne görevi?"
"Bilmiyorum, sebebini bana da söylemediler. Sadece seni takip etmem, güçlerin ortaya çıktığında seni buraya getirmem istendi."
Başımı iki yana salladım.
"Ama beni buraya getirdiğinde güçlerim ortaya çıkmamıştı."
Güldü.

"Seni bulduğumda, arabanın tekerleğine tekmeler attın. Ardından gözlerin parladı, tam seni alacakken yere çöktün, o sırada da ellerinden ateşler çıkıyordu."

Zaman KarmasıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin