Langzaam lopen de twee meisjes naar het vreemde verschijnsel. Het leek op een soort deur, maar dan gemaakt van glinsterend water. 'Niet te dicht bij komen Esmee!' roept Shelby geschrokken uit als Esmee een meter voor het ding staat. 'Kom eens!' zegt Esmee geconcentreerd. Shelby ging naast Esmee staan, en nu voelde ze ook wat Esmee waarschijnlijk had bedoeld, er suisde een zachte wind uit die rechtopstaande plas langs hun oren. En beide voelden ze een aantrekkingskracht vanuit de plas. En dat wisten ze ook van elkaar. 'Zullen we doorlopen?' vroeg Shelby 'ik vind het een beetje eng worden.' 'Ja laten we dat doen.' antwoord Esmee, waarbij de rillingen ook over haar rug lopen. Snel liepen Shelby en Esmee door. Beide spraken geen woord over wat ze net hadden meegemaakt, en wat voor aantrekkingskracht dat mysterieuze gat had. 'Misschien hebben we het ons verbeeld' opperde Esmee. 'Ja, ik hoop het. Deze droom hoef ik dan niet te herinneren morgen.'
Even een kort hoofdstukje :)
JE LEEST
Fanalata
FantasiAlles kan zo gewoon lijken, maar soms zit een magische wereld in een klein hoekje. Nu je dit leest denk je vast: 'wat een onzin' dat dachten Esmee en Shelby ook, maar ze weten nu wel beter...
