Hoofdstuk 11

14 2 1
                                    

En daar zweefden ze dan, weg van waar ze op de grond waren gevallen, weg van de gewone wereld. Als Esmee en Shelby het zouden moeten beschrijven hoe ze zich op dat moment voelden, dan zouden ze het misschien omschrijven als: 'verbijsterd'.

Shelby keek om zich heen in de paarse bal en zag dat er een vak was voor. Nieuwsgierig maakte ze het open, wonderbaarlijk genoeg zat er niets in. Opeens hoorde ze een blikkerige stem: 'Dat is voor uw bagage. Ik wens u verder een prettige reis.' Klik. 'Raar' dacht Shelby, en voelde opeens haar maag omdraaien. 'Esmee? Esmee? We gaan hoger vliegen!' Ze hoorde een blikkerige Esmee-stem die zei:       'Ja, ik voel het ook, ik vind het heel erg eng worden nu!' Esmee en Shelby hadden nog nooit in een vliegtuig gezeten, en als eerste vliegervaring was het nogal eng. 'We stijgen nog steeds!' riep Esmee, na een tijdje met Shelby heen en weer te hebben gepraat over wat er aan de hand was.





Je hebt het einde van de gepubliceerde delen bereikt.

⏰ Laatst bijgewerkt: Jun 27, 2017 ⏰

Voeg dit verhaal toe aan je bibliotheek om op de hoogte gebracht te worden van nieuwe delen!

FanalataWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu