pray for me • winrina

0.5

Matematik dersindeydik ve sıkıntıdan defterime saçma sapan şeyler çizmeye başlamıştım. Ryujin ise kulağımın dibinde oflayıp duruyordu. İnanın bana elimdeki kalemi bir tarafına sokmamak için zor duruyordum.

— Oflamayı keser misin artık?

Hocanın duymaması için fısıldamıştım. "Sıkıntıdan biraz sonra huzur evine kaldırılacağım anasını satayım." Dediği şeye gözlerimi devirdim. Benim için gayet sıkıcı bir ders olabilirdi fakat onun durmadan Bay Byun'un kaslarına baktığını biliyordum.

— Bicepslerini biraz daha incele o zaman.

Dil çıkardığında sessizce güldüm ve bir şeyler karalamaya devam ettim. Biraz sonra cebimdeki telefon titremişti. Hocanın görmeyeceği şekilde gelen bildirime baktım.

"RinaRina'dan 3 mesaj."

Tanrım... üç mesaj atacak kadar derste ne yaşamış olabilirsin Jimin? Merak ettiğim için hemen mesajlara girdim.

RinaRina:
Zil çalınca sınıfta bekle alacağım seni
Ha bir de
Mümkünse seni Beomgyu ile aynı karede görmeyeyim

Okuduğum son mesaja kıkırdadım. Aptalın tekisin Yu Jimin. Bu durumda onunla uğraşmadan edemezdim.

Kelebeğim:
Anlaşıldı
Sınıftan Beomgyu ile çıkıp eve gideceğim 👍🏻

RinaRina:
Tanrı beni seninle sınıyor

Kelebeğim:
Şikayetçi misin?

RinaRina:
Ne alakası var?
Mutluluktan ağlıyorum

Kelebeğim:
Aferin
Artık sınıfta Beomgyu olmadan bekleyebilirim

RinaRina:
Tanrım...
Kapat telefonu Minjeong ve dersini dinle

Kelebeğim:
Tamamm

Sessizce gülerek telefonumu tekrardan cebime koydum. Onunla uğraşmak çok eğlenceliydi çünkü bana tepki göstermiyordu. Hatta bir keresinde yemekhanedeyken Karina'nın yanaklarını sıkmıştım ve bana sesi çıkmamıştı. Sonra Yunjin gelip "Lan çok tatlı oluyorsun öyle." dedi ve tekrar yanaklarını sıktı. Karina bu sefer elindeki vişne suyunu kafasından aşağı dökmüştü. O an hayatımda hiç gülmediğim kadar gülmüştüm. Üzgünüm Bay Byun ama sanırım dersin geri kalanında anılarda kaybolacağım.

*****

Okuldan çıktıktan sonra birlikte Karina'nın evine geçmiştik. Dün anlaştığımız gibi babası ve ablasıyla konuşmaya gelmişti ve ben de yanında duracaktım fakat Bay Yu daha eve gelmediği için Karina'nın odasında takılıyorduk öyle. O yatağına uzanmış sosyal medyada gezinirken ben de masasının üzerinde duran yeni çizimlerini inceliyordum. Açık bıraktığı eskiz defterinin birkaç sayfasını çevirdikten sonra arasında katlanmış bir kağıt gördüm. Merakıma yenilip açtığımda gördüğüm şeyle kaşlarım havalandı.

Beni çizmişti ve bu daha önce hiç görmediğim bir çizimdi. Genelde çizdiği her an bana gösterir ve fikrimi alırdı. Çizgileri normalden daha gelişi güzeldi büyük ihtimalle hızlıca çizmişti. Ayrıca çizdiği kağıt kullandığı diğer kağıtlara benzemiyordu bir yerden koparılmıştı ve hafif buruşmuştu. Yanına ilerleyip elimdeki kağıdı ona doğru uzattım.