1

160 17 127
                                    

3. Kişi Bakış Açısı
Yıl 1971 Allison Hogwarts'a gitmeden 2 gün önce

Kız kolundan onu çekiştirip duran annesini takip etmeye çalışıyordu fakat kadın o kadar hızlıydı ki bir süre sonra Allison neredeyse sürüklenmeye başladı. Tam ağzını birşey söylemek için açacaktı ki annesi Emily alayla konuşmaya başladı "O kanıbozuk ablanla mı konuşuyordun,yoksa sende onun gibi mi olacaksın?"

Allison tam konuşmak için tekrar ağzını açmıştı ki annesinin bağırmasıyla geri kapattı "Hogwarts'da o kanıbozukla konuşmayacaksın. O yapamadıysa sen bir Hudson gibi davranıp ailemizi gururlandıracaksın." Sonra sakince ekledi "tamam mı?" Zaten yeterince korkan Allison annesinin gereksiz sakinliğiyle iyice paniklemişti ve annesini onaylayan bir kaç kelime mırıldandı. Fakat ablası Adelina ile görüşmeye devam edeceğini ikiside biliyordu, bir süre sonra sessizlikten bıkan Emily "Şimdi odana git ve yemekler harici aşağı inme." Bu onun için bir ödül olan Allison hemen odasına koşmuştu. Emily buna da karışıp arkasından bağırmayı unutmadı "Evin içinde koşma Allison"

Yemeğe iki saat vardı ve Allison odasında ne yapacağını bilemiyordu. Seçeneklerini değerlendirdi, ilk seçeneği milyonlarca kere okuduğu Hogwarts: Bir tarih'i tekrar okumaktı fakat yarın Hogwarts'ı canlı bir şekilde göreceği için bundan vaz geçti. O yüzden kapağını büyüleyip sıkıcı bir sihir tarihi kitabı gibi görünmesini sağladığı muggle kitabını çıkardı ve okumaya başladı.

Allison duyduğu "Pof" sesiyle uykusuna ara verdi. Ev cinleri Shelby gelmişti. "Efendi Allison, efendi Emily sizi yemeğe çağırıyor" dedi ve tekrar bir "pof" sesiyle gitti. Allison, sanırım kitap okurken uyuyakaldım diye düşünüp aşağı indi. Yemek odasına geldiğinde annesi ve babası masada oturmuş -muhtemelen- onu bekliyorlardı. Masaya oturduğunda babası yerinde dikleşti ve konuşmaya başladı "İki gün sonra Hogwartsa gideceksin," Allison kafasını salladı "O kanıbozuk gibi olma, bir Hudson gibi davran ve ailemizi gururlandır." Şeklinde devam etti. Allison bıkınca kafasını salladı ve "Tamam." Diye mırıldandı. Babası pek tatmin olmuş gözükmüyordu fakat üstelemedi. Babasından sonra annesi konuşmaya başladı "Yarın Black kız kardeşlerle diagon yoluna gideceksin ve onlarla arkadaş olacaksın. Böylece Adelina'dan sonra zedelenen itibarımız bir nebze de olsa düzelecek" dedi şeytani bir sırıtmayla. Allison'nın tüm iştahı kapanmıştı. Kalkmak için konuştu "Odama çıkabilir miyim?" Onu kafasıyla onayladı Emily.

Allison'dan
Annem onayladıktan sonra merdivenleri çıkmaya başladım. Şuan tek derdim Black kızlarını kendimden soğutmak ve beni Hogwarts'da rahat bırakmalarını sağlamaktı. Hızla odama girip eşyalarımın arasına sakladığım ablamla iletişim kurmamızı sağlayan aynayı aramaya başladım. Aynayı bulduğumda ablamın zaten aynanın başında olduğunu gördüm ve alayla konuşmaya başladım "Yollarımı mı gözlüyorsun?" Göz devirdi ve konuşmaya başladı "Hayır, sadece merak ettim," daha kısık sesle devam etti "annem geldi ya." Belli etmesem de şaşırmıştım fakat ablamın anlamaması için alayla konuşmaya başladım."Sen beni düşünür müydün ya?" Sonra ciddileşip devam ettim "Neyse konumuz bu değil. Yarın annem beni zorla black kız kardeşlerle alışverişe diagon yoluna gönderiyor. Uzatmayacağım, yanıma gelme. Pek iyi bir tepki alacağını sanmıyorum." Ablam gülümsedi ve "Sağol, uyardığın için yani" tedirgince devam etti "Hogwarts'da görüşebiliriz değil mi? Ama istemezsen anlarım." Tedirginliğine içimden güldüm ve sözünü kestim "Yasak saatten sonra, bazı geceler astronomi kulesinde." O onayladıktan sonra sorgular bir tonda konuştum "Görüşürüz o zaman?" Benim aksine ablam kendinden emin bir tonda konuştu "Görüşelim Alls." Aynayı sakladım ve sırıtarak yatağıma doğru ilerledim.

We are the champions Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin