"Berfin, bağırma bana söyle ben gidip söyleyeyim, Gülnur Ablana."
"Boya yapacaktık onunla, boyaları almaya gitti daha gelmedi."
"Bir beş dakika oldu mu ablacım?" kafasını eve anlamında salladı. Kapıyı açtı, Asi. Ablası sevgilisiyle konuşuyordu, bunu anlamıştı. "Abla, Berfin sana sesleniyor kaç dakikadır duymuyor musun?"
"He, duymamışım. Geliyorum tamam." eli boş geri dönerken kolunu tuttum. " Ne? Bıraksana kolumu."
"Boyaları unutma diyecektim."
"Abla! Sende mi gittin?"
"Geldim ablacım geldim!" ikisi de Berfin'in yanına geldiler. "Hadi bakalım, siz boya yapın. Bende fırındaki yemeyi çıkartayım akşam oldu."
"Gülnur abla, neden geç kaldın? Seni bekledim o kadar."
"Boyaların bir kaç tanesi kaybolmuştu, onları buldum. Biraz uzun sürdü, özür dilerim." dedi ve Berfin'i yanağından öptü. Berfin de onu yanağından öptü. Asinin gözlerine de, ablasının yalanını ve Berfin'in bu yalana inandığını izlemek kaldı.
D.D
"Hıh, hıh." diyerek yavaşça gözlerimi açmaya başlamıştım. Üstümde o tanıdık ceket kokusunu hissettim. "N' oluyor ya?" esnedim ve gözlerimi açtığımda kimsenin olmadığını fark ettim. Aklıma operasyon geldi. "Lan, beni unuttular mı acaba, saat kaç?" saate baktığımda 14:32 olmuştu. "Oh be, neyse operasyon saati kaçtı? He, 21:00. Eve gideyim de elbiseyi seçeyim bari. Burası neden karanlık be?" ceketi koluma aldım ve üstümü düzenledim. Kapıyı açtım ve beyaz ışık gözlerimi aldığı için kapıyı geri kapattım. Yirmi saniye sonra kendimi toparlayıp açtığımda bu sefer rahattım. "Mevsim değişikliği sanırsan ya." karakoldan çıktım ve eve gittim. Bir duş aldım ve üstümü giyindim. "Neyse akşam dokuza kadar her şeyi yapabilirim." dedim ve şarjı tam dolmuş olan telefonumu aldım, yatakta uzanmaya başladım.
20:00
Saate baktığım an direk kıyafet dolabımı açtım. Sağ tarafı yırtmaçlı, askılı ve göğüs dekoltesi olan siyah bir elbise. Tam adım gibi bir elbiseydi. Onu aldım ve giydim, siyah topuklu ayakkabılarımı giydikten sonra aynadan kendime baktım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Yuh! Abartı gibi duruyor ama her türlü iyi." dedim sırıtarak. "Saçlarımı düz yapsam yeterli. Makyaj yapayım, çantamı hazırlayayım, çıkarım." ve tam yarım saat bunları hallettim. "Tamam, her şey hazırsa çıkabilirim." Siyah deri ceketi aldım ve kapıyı kilitleyip çıktım. Arabaya bindim ve gözlüklerimi taktım. On dakika sonra karakolun önüne geldiğimde herkes orada toplanmıştı. Şarkının sesini kapattım ve arabadan çıktım. Herkes bana bakıyordu, biraz da utanıyordum açıkçası.
