highway to hell, tg

27

[birkaç gün önce]

yj:

şimdi anlatacağım şeyleri kafanda iyi tart bgchoi,

terry sana güvenmese tek kelime bile öğrenemezdin.

yj:

biz liseye ilk başladığımızda,

taehyun küçük bir heves uğruna bizim arkadaş grubumuzdan koptu,

okulun ilk haftaları herkes yeni arkadaşlar edinir,

taehyun da gidip kendine yeni bir saz arkadaşı buldu,

tabii herkesi bizim gibi zannetti küçüklük aklıyla,

hala çok büyümüş değil yangaz ama daha dikkatli,

nereye gidersen git, nereye bakarsan bak,

taehyun'un bu sene öncesinde hiçbir fotoğrafını da videosunu da bulamazsın.

hepsini yok etti.

taehyun o kadar çok manipüle edildi ki,

başkaları istedi diye kendini değiştirmeye başladı,

dış görünüş olarak,

saçlarını boyatmak ya da giyim tarzını değiştirmek gibi.

biz de ona kızmıştık aramızdan ayrıldığı için,

zerre umurumuza takmadık onu,

gitmek kendi kararıydı.

yj:

bir ara taehyunu ne tenefüslerde ne de öğle aralarında görmemeye başladık,

sınıftan çıkmıyordu,

kafeteryada ya da yemek hanede de olmuyordu,

evden yemek getirmediğini de biliyorduk,

ailevi sorunları yüzünden öyle bir şansı yoktu.

yj:

sonra taehyun yeniden ortaya çıktı,

o sıralar taehyunun birkaç kilo fazlası vardı,

ama geri döndüğünde fazlaca zayıfladığı fark ettik,

olması gereken kilolara düştüğü için spor falan yaptığını düşündük,

bu da bir yere kadar sürdü.

yj:

taehyunu her ders arasında görüyorduk yeni arkadaşları ile otururken,

sanki dünyanın yükünü sırtlamış gibi durması bir yana,

bir gram bir şey yemiyordu ve bunu çabucak fark ettik,

çünkü üç ay gibi kısa bir sürede olması gereken kilonun bile altına düştüğünü, spor hocalarının favorisi olan birkaç kız öğrenci konuşurken duyduk,

yine de bir şey söyleyemedik,

çünkü artık arkadaşımız değildi ve kendi kararıydı.

yj:

keşke söyleseymişiz beomgyu,

çünkü taehyun neredeyse bir ruh haline geldi,

ve bunun benim gözlerim önüne olmasına izin verdim,

gerçekten berbat bir arkadaşım biliyorum.

yj:

bir gece taehyun içli dışlı ağlayarak kapıma geldi,