1. Bölüm

62 7 10
                                    

İnanılmaz ya gerçekten şuan cildiricam diye başladım arka koltukta tek başıma.
"Anne ya gerçekten değiştirin şu fik- rinizi dicektimki annem araya girdi"Güneş yeter annecim yola ciktiğimizdan beridir söyleniyorsun yeter tamam orada çok iyi bir hayatın vardı fakat bana İzmir artık çok fazla küçük gelmeye başladı biraz büyük bir şehir yani İstanbul sana bana ve babana çok iyi gelicek" diyordu evet duyduğunuz gibi "ben Güneş sırf İzmir annemlere küçük geliyor diye okulumdan,çevremden,açıkçası evimden" olmustum şuan İstanbul'a gidiyorduk ve sadece bir saat kalmıştı.
Bir saatide annemin saçma sapan söylentileri ile bulandiramazdim kafamı en iyisi kulaklığını takip bu lanet şeyin sona ermesiydi. Gerçi gidiyorduk aslında nasi erebilirdi ya amann nys diyerek kulaklığımı takip dizlerimi göğsüme doğru çekip gözlerimi kapatıp düşlere dalmıştım.
Gördüğüm o güzel düşten bir anda arabanın durması ve babamin beni dürterek uyandirmasi ile bitmişti.Babama"cidden geldikmi buraya dedim somurtarak babamda kafa salladı.
Yeni evimiz dıştan görünümüyle eski evimize karşı bir tikta olsa güzeldi bahçeli iki katlı müstakil bir ev.
Valizlerimi arabadan çıkardım ve somurtarak içeri girdim annemin mutlulugu yüzünden o kadar belliydiki kadın kendine hakim olmasa evin her tarafını opucekti benim odam üst kattaydi babam bana anahtarı uzatarak "buyur prensesim yeni evimizin yeni anahtari güle güle oturalım dedi ve bende " ya ne demezsin babacim" dedim.
O sırada telfonum çaldı bilinmedik bir numara arıyordu bahçeye çıkarak telefonu açtım.

Şah MatHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin