sığınak

cam kırıkları

beomgyu

Uyanır uyanmaz kusmak zorunda kaldığım için kahvaltı yapasım gelmiyordu, onlara aç olmadığımı söylesem bile yemeye zorlayacaklardı beni. Alnımdaki yara bandını düzelttim ve odamdan çıktım, abim henüz yeni eve giriyordu. Koşarak geldi ve bana sarıldı

"alnına ne oldu küçüğüm?" dedi yanaklarımı tutarak

"şey, kapıya çarptım da arkadaşlarım yara bandı taktı zorla" dedim gülümseyerek

"artık daha dikkatli olmalısın, yoksa yakışıklıları tavlayamazsın" dedi göz kırparak

"ikiniz de hemen aşağıya" dedi babam 

Mide bulantım daha da artarken iki büklüm şekilde indim aşağıya, abim önüme geçti ve babam diklendi

"ne var gene sabah sabah?"

"ben size bu kadar yakın olmayacaksınız demedim mi?" diye tısladı babam

Gay olduğumuzu öğrendiklerinden beri bir araya gelmemize karşılardı

"ne zırvalıyorsun gene baba?"

"ikinizi yan yana görmeyeceğim bir daha" dedi sinirle

"şu saçmalığı sonlandır artık, kan bağımız olsa da olmasa da beom benim kardeşim. Ona o gözle bakmam" dedi abim 

"ya o?" diye sordu babam bana bakarak

"asla" dedim hıçkırıklarımı yutarak

"GAY OLDUĞUMUZU ÖĞRENDİĞİNDEN BERİ BU TAVIRLARIN YETTİ BABA, İKİMİZ KARDEŞİZ VE BENİM BİR SEVGİLİM VAR UNUTMA. ERGENLİĞİNİN EN GÜZEL GÜNLERİNİ ZEHİR ETTİNİZ ÇOCUĞA NE VAR GAYSE NE VAR GAYSEM? SENİ Mİ SİKİYORUZ?" diye yükseldiğinde babamdan bir tokat yedi

"bir daha asla bana karşı saygını bozma"

"mingyu" diye seslendi annem

"cenazenizde asla ağlamıyıcam ve bizi hiçe saymak uğruna çalışarak kazandığınız paraları beomla birlikte barlarda yiyicem" dedi abim ve beni de alarak çıktı

"abi, benim yüzümden" dedim 

"ağlama, bu orospu çocukları hep böyle"

"geri döndüğümüzde daha çok kızacaklar"

"biz de dönmeyiz" dedi abim omuz silkerek

"annem çok üzülür"

"o orospu üzülseydi bir tepki verirdi, şunlara üzülmeyi bırak beom herkese üzülmeyi bırak . Bir kere olsun değiş kardeşim lütfen" dedi abim arabanın kapısını açarak

Yapamıyorum abi, deniyorum ama korkuyorum. 

"bir süre dedemde kalalım" dedi 

"dedem beni istemez ki" dedim

"inan bana bizi bunlardan çok seviyodur" dedi arabayı çalıştırarak

Abim çıkışta beni alacağını söyleyerek gitti, normalde korede pek durmazdı ama sevgilisi temelli gelince  o da geldi. Aslında iyi ki geldi çünkü omuzlarımdaki yük biraz da olsa hafifledi. Midemdeki acı artarken yere çöktüm

"iyi misin?" diye sordu kang taehyun

"siktir lan" dedi kai

"bugün de kahramanımsın" dedim koluna tutunarak ayaklandığımda

"bundan sonra her gün olucam" dedi gülerek

"şuna bak arkadaşımıza yaptıklarına rağmen elini kolunu sallaya sallaya okula gelebiliyor" dedi yeonjun

"bu yüzden korkun bende, bir dahakine daha beter ederim"

"gidelim hadi uğraşma" dedim onu sürüyerek

Üçüncü dersin sonlarına kadar her şey güzel giderken midemdeki bulantı daha da arttı ve hiç istemesem de sınıf hocası beni revire yönlendirdi. Hemşire kendimi aç bıraktığım için kızdıktan sonra bir süre uyumamı söyleyerek çıktı. Uzun bir uykunun sonunda gözlerimi açtığımda kang taehyun'u başımda gördüm

"sonunda uyandın" dedi elindeki tepsiyi kucağıma koyarak

ZEHİRLEYEREK ÖLDÜRÜP İNTİKAM MI ALACAK YOKSA

Ben kafamda kurarken taehyun kaşığı aldı ve tepsideki her şeyden birer kaşık yedi sonra da kaşığı bana uzattı

"senin kaşığınla yemem" dedim tepsiden sadece kurabiye alarak

"yeme o zaman" dedi tepsiyi çöpe atarak

"yemem"

"sorunun ne oğlum senin?"

"ne, bunu benim sormam gerekmez mi?" dedim kurabiyeyi kafasına fırlatarak

"NEDEN HAYATIMI ZİNDANA ÇEVİRDİNİZ, EVDEKİLER YETMEZKEN BİR DE NEDEN SİZ ÇIKTINIZ BAŞIMA, GÜVENMİŞTİM. SİZE ANLATMIŞTIM TÜM HAYATIMI, BANA NİYE BUNU YAPTINIZ TAEHYUN BEN SİZE NE YAPTIM?" diye bağırmaya başladığımda elini ağzıma kapattı

Elindeki yoğun sigara kokusu midemi bulandırdığında koşarak tuvalete girdim ve kustum. Kabinden çıktığımda kapıya yaslanmış taehyun'u fark ettim, onu umursamadan elimi yüzümü yıkadım

"pisliğin teki olduğum için özür dilerim ama bu benim beomgyu ve ben gayleri hiç sevmem sen de bunu biliyorsun sebeplerimiz var üçümüzünde "

"siktir git başımdan" 

"ne dedin?" diye sordu bana doğru yürüyerek

"DEDİM Kİ SİKTİR GİT BAŞIMDAN SEN, ARKADAŞLARIN VE ARKASINA SIĞINIP İNSANLARA HAYATI ZEHİR ETTİĞİNİZ O SİKİMSONİK BAHANELERİNİZ UMRUMDA DEĞİL" 

"o küçük ağzından çıkanlara dikkat et" dedi çenemi sıkarak

Elimi aynaya vurdum sertçe, kırılan parçalardan birini alarak boynuma dayadım, taehyun ne yapacağını şaşırırken bazı öğretmen ve öğrencilerde tuvalete doluştu. Herkes korkarak beni izlerken daha da midem bulanmaya başladı, yediğim onca dayağa rağmen ses etmeyen öğretmenim ben kendime zarar vermeye kalkınca önce çıktı

"beomgyu, bırak o elindekini yavrum" dedi sınıf öğretmenimiz 

"HEPİNİZ BANA KARŞI BİRLİK OLDUNUZ, HİÇBİRİNİZ BENİ SAVUNMADINIZ BENİ BU RADDEYE SİZ GETİRDİNİZ. NEDEN HERKESİ SAVUNURKEN BENİ SAVUNMADINIZ?" diye bağırdım 

Elimdeki cam boynumu kesmeye başladığında taehyun araya girerek camı elimden aldı, olduğum yere yığıldığımda hemşire ambulansı aramaları gerektiğini bağırıyordu. Kulaklarım zonklama ve midem daha da  bulanmaya başladı.Ellerim titremeye başladığında gözyaşlarım benden bağımsız dökülüyordu Keşke yapabilseydim de her şey son bulsaydı. kai koşarak içeri girdiğinde taehyun'un yüzüne bir yumruk geçirdi ve hemen soobin'i aradı. Ambulansa binerken bile annemlerin ne kadar kızacağını düşünüyordum, sanırım akşama haberlere bile çıkacaktım ve babam beni azarlayacaktı.

Neden böyle bir hayat yaşıyorum ki, neden orospunun biri beni doğurup bakamadı diye bu haldeyim, neden herkesin hatalarının bedelini ben ödüyorum?