sığınak

baba evi

yeonjun

Yıllar sonra kendime ördüğüm duvardan dışarı çıktım, amcamı aradım ve babamın adresini aldım. Kırsal bir kesimde evi varmış, evlenmiş hatta bir de kızı varmış evlatlık. Benden çoktan vazgeçmiş midir acaba, o da nefret ediyor mudur benden? Tereddütle evin kapısına yaklaştım, gülüşmeler geldi kulağıma sonra bir yaş düştü gözümden yere. Onu kendimden ittikten sonra böyle çat kapı gelmek ne haddime? Korkarak kapıyı çaldım, küçük bir kız çocuğu açtı kapıyı

"BABA ABİM GELMİŞ BABA ABİŞ" diye bağırmaya başladı içeri koşarak

"bebeğim koşturma" dedi biri küçük kızı kucağına alarak

"merhaba" dedim varlığımı belirterek

"sen, sen o çocuksun" dedi gözlerini kocaman açarak

"tanıyor musunuz beni?" diye sordum

"elbette, baban hep söz eder senden. Çok aradı seni, yanına istedi ama annen pek izin vermedi neyse neyse hadi gel kalma yabancı gibi" dedi ve küçük kızı yere bırakarak elimdeki valizi aldı

"teşekkür ederim" dedim içeri girerken

"ne için?" diye sordu şaşırarak

"beni içeri kabul ettiğiniz için"

"neden etmeyeyim? burası senin de evin" dedi omzumu sıkarak

"babam, şey o evde mi?"

"yok ama şimdi arar çağırırım hemen" dedi ve koşarak mutfağa girdi

"ben stella" dedi küçük kız elimi tutarak

"yeonjun ben de" dedim gülerek

"sen babamın öz çocuğu musun?" diye ordu beni koltuğa oturtarak

"şey evet"

"pışıkkk, ben daha şanslıyım beni seçerek aldılar" dedi kahkaha atarak

"stella" dedi babamın eşi salonun girişinden

"abişle tanışıyorum babiş" dedi kaşlarını çatarak

"nasıl da şirinsin sen?" dedim yanaklarını mıncırarak

Bir anlık onu fazla sıktığımı düşünerek ellerimi çeksem de kucağıma atladı ve saçlarımı okşadı, sonra da yanağıma kocaman bir öpücük bıraktı

"BABİŞ BEN PRENSİMİ BULDUM, EVLENİCEMMMMM" diye bağırdı

"kardeşler evlenemez ki" dedim gülümseyerek

"ne demek evlenemez? BABA BENİ GERİ GÖTÜRÜN ÇOCUĞUNUZ OLMAK İSTEMİYORUM" dedi bana sarılarak

"biraz yapışık bir kızdır kardeşin" dedi adam stellanın saçlarını karıştırarak

Giriş kapısı yüksek bir sesle açılıp babam nefes nefese içeri girdiğinde hepimiz donduk, babamın gözleri yaşlıydı. Biraz ilerledi ve çantasını yere fırlattı

"baba" dedim

Stellayı kenara oturttum ve ayağa kalktım, babam koşarak yanıma geldi ve bana sıkıca sarıldı. Bunca zaman boyunca ihtiyacım olan tek şey babamın kucağı mıydı yani? Gözyaşları omzumu ıslattığında benden uzaklaştı ve yüzünü sildi

"özür dilerim" dedi

"asıl ben özür dilerim" dedim hıçkırıklarımı tutarak

"ben de ağlıyıcam şimdi" dedi babamın eşi stellaya sarılarak

"prens beni kurtar boğuyor bu yabancı beni" dedi stella bana göz kırpmaya çalışarak

"nasıl geldin yani annen nasıl izin verdi?" diye sordu babam oturarak