Yakışıklı Polis |2min|

0.1

Her üniversite sınavına hazırlanan öğrenci gibi gece bir sularında masanın başında önümde geometri test kitabı, elimde kalem teker teker soruları çözüyordum.

Güneşin doğumundan sonraki gelecek olan saatlerde hayattaki pozisyonumu belirleyecek olan o sınava gireceğim ve ben son ana kadar ipleri serbest bırakmak istememiştim.

Sıra her kontrol aşamasına geldiğinde sonucunda yüzümü bir gülümseme kaplıyor ve yapamayacağımdan şüphe bile duymadığım sınava gönül rahatlığıyla gireceğime emin bir şekilde nefesimi dışarı veriyordum.

Yeni bir teste geçtiğim sırada arkamda kalan kapı açıldı ve annemin sesi kulaklarıma ilişti.

"Seungmin-ah geç olmadı mı sence de? Sınava kalan süre yalnızca 9 saat hem. Bu son saatlerini de kendini rahatlatmak için kullansan olmaz mı?"

Herkes fazla stresli olduğumu, başaramayacağım çok çalıştığımı düşünse de işin aslı öyle değildi. Ben kendime zaten fazlasıyla güveniyordum, sadece benim rahatlama formülüm ders çalışmaktı. Bu soruları çözmek yerine sınava gireceğim heyecanına mı kapılayım? İşte asıl o zaman felaket gelirdi.

"Anneciğim ben zaten rahatım. Sen aldırma bana. Birazdan uyuyacağım zaten. Kendime güveniyorum, bir sorun yok." Arkamı dönüp kurduğum cümlelerle annemin yüzünün aldığı şefkat dolu ifadeye şahit oldum.

Yanıma gelip beni kendine çekti ve güzelce sarıldı. "Pekala sen öyle diyorsan. En geç ikide bu kitapların hepsi kapanacak, yatağa yerleşecek ve kendini uykuya teslim edeceksin tamam mı?"

Ona güzelce gülümseyip "peki anneciğim. Hadi sen de git uykundan uyanmışsın. Gözlerin kapanmamak için zor duruyor." dedim.

Ufak bir kıkırtı çıkarıp iyi geceler dedikten sonra ben de karşılık verdim ve kapıyı kapatana kadar onu izledim. Daha sonra tekrar testime dönerek kaldığım yerden devam ettim.

Ta ki duyduğum bağırış sesine kadar. Hemen aceleyle oturduğum sandalyeden kalktım,  odamdan çıktım ve merdivenlere doğru ilerledim.

Merdivenlerden hızlı bir şekilde indim ve annemin yerde kıvranarak uzandığını gördüm.

"Anne!"

Acıyla birlikte konuşmaya başladı.

"Korkma Seungmin düştüm sadece."

"Bir yerine bir şey oldu mu? Acıyor mu herhangi bir yerin? Çok yuvarlandın mı?"

Korku ve aceleyle birlikte sorduğum sorulara annem önce işaret parmağını göstererek durmamı söylemişti.

"Sakin ol öncelikle. Bu kadar korkup heyecanlanmaman konusunda anlaşmıştık."

Konuştuklarımız aklıma geldiği gibi kafamı sallayıp sakince sorularıma cevap vermesini istedim.

"Bacağım acıyor sadece biraz. Çok yuvarlanmadım son dört veya beş basamak kalmıştı."

"Anne biraz acıdığına emin misin? Sanki kendini sıkıyormuşsun gibi hissediyorum."

"Çok acımıyor ama bir acil servisi arasan çok güzel olabilir. Dayanabileceğimi sanmıyorum."

Dediğini yapıp acil servisin numarasını telefonuma tuşlayarak ne olduğunu söyledim ve adresi de vererek gelmelerini bekledik.

Annemin düştüğü yerden biraz bile kıpırdamadık. Bana her ne kadar çok yuvarlanmadığını, sadece bacağının 'biraz' acıdığını söylese de inanmamıştım. Şu an hareket etmeden öylece durmasının çok daha iyi olabileceğini düşündüm.

Zil çaldığı gibi oturduğum yerden kalkarak kapıyı açmaya gittim ve gelenlerin acil servis görevlileri olduğunu gördükten sonra geçmeleri için geri çekildim.

Annemin bulunduğu yere gittikten sonra olanları birde annem anlattı ve gerekli muayeneler ve çekilecek olan röntgen vs. olduğu için hastaneye gitmeye karar verildi.

Görevli yine konuşmaya başladı.

"Yakın civardaki hastanelerin tümü fazla yoğun olduğu için bulunduğunuz konumdan daha uzak bir hastaneye gitme durumundayız."

Annemle göz göze geldikten hemen sonra konuşmaya başladı.

"Seungmin sen gelme. Muayenelerin ne kadar süreceği belli olmaz mesafe de fazla uzak zaten. Kendini hiç tehlikeye atma."

Biraz düşündükten sonra annemi bu hâlde yalnız başına bırakamayacağıma kanaat getirerek "olmaz ben de geleceğim. Bırakmam seni bu hâlde." dedim ve toparlanarak hastaneye gitmek için yola çıktık.

Üç yıldır aralıksız çalıştığım sınava yetişebileceğim mi hiçbir şekilde bilmeden...

___________________

Farklı tarzda bir şey yazmaya çalışayım dedim. Ne kadar başarılı olabilirim bilemiyorum.

Umarım okurken sıkılmadığınız, zevk aldığınız bir fic olur.

Keyifli okumalar♡.