Fire or Water? [ COMPLETED ]

🔥 4 💧

       "ရစ်ခီ!!   "

နောက်ကနေအပြေးလိုက်လာတဲ့ မက်သရူးကြောင့် ရစ်ခီခြေလှမ်းတွေကို ရပ်ပစ်လိုက်သည်။

   "စောင့်ပါအုံး ... အမလေး ... မောလိုက်တာ .ရစ်ခီရှန်ရဲ့ .."

   "ဘာလို့ပြေးလိုက်လာတာလဲ ... မောတာတောင်နည်းသေး .."

    "မင်းက စိတ်ဆိုးသွားတာကို ... ငါတို့ကို မင်းကိုချန်ခဲ့လို့ဆိုပြီး အထင်မလွဲပါနဲ့  ... ဟို ငါပြန်ပြောတယ်လည်းမပြောနဲ့နော် ... အဲကောင်က ဂွန်းဝုဂီကို လိုက်ဖို့ အကြံပေးဖို့အကူအညီတောင်းတာလေ ... မင်းလည်းလိုက်မလို့ဆို အဲဒါမင်းသိမှာဆိုးလို့တဲ့ ..."

   "ဘာ!!!  ကင်မ်ဂျီအွန်းက အဲလိုပြောတယ်ပေါ့လေ ... မက်သရူး..."

   "ဟေ  အေး "

   "ငါ့လည်း ကူညီပေး ..."

   "အေး  ဟင်  ... ဘာကို  !!!"

   "ဂွန်းဝုဂီကိုလိုက်ဖို့ ငါ့ကိုလည်း ကူညီပေး.... "

မက်သရူး မျက်လုံးပြူးသွားရသည်။ ရှင်းပြကာမှ ပိုရှုပ်တော့မယ် သေဟ ဆော့မက်သရူးရေ ....။

       "ဂွန်းဝု ရားးး ...."

ကန်တင်းမှာ ထမင်းစားနေတုန်း နောက်က ခေါ်သံကြားတာနဲ့ ဂွန်းဝု ထပြေးဖို့ပြင်သည်။ ဒါပေမဲ့ ပြေးလို့မမှီလိုက်တော့ ပြန်သာထိုင်လိုက်ရသည်။ ။ အဲခေါ်သံနဲ့ ၅စက္ကန့်လောက်ခြားပြီး ခေါ်သံတစ်ခုထွက်လာလိမ့်မယ်။ ကြည့်နေ ...စိတ်ထဲကတိတ်တိတ်လေးရေတွက်မိ​တော့....။

    "1 2 3 4 5 ...."

     "ဂွန်းဝုဂီးးး .... "

ထုံးစံအတိုင်း ခေါ်သံတွေအဆုံးမှာ အရှေ့ကို ပြိုင်တူရောက်ချလာပါသည့် စီနီယာနှစ်ယောက်။ အခုရက်ပိုင်း အဲစီနီယာ နှစ်ယောက် သူ့နောက်ကို အရမ်းလိုက်နေသည်။ ဟိုနေရာဆိုလည်း တစ်ယောက်ယောက်လာတာနဲ့ နောက်တစ်ယောက်ကပါ တန်းရောက်လာပြီးသား။ ဒီနေရာဆိုလည်း သူတို့နှစ်ယောက်ပဲ။ ကြာတော့ သူ ထိုစီနီယာတွေကို အမှားများ လုပ်ထားမိသလားလို့တောင်ထင်လာရသည်။ အခုလည်းကြည့်
ဂွန်းဝုထမင်းစားနေတာကိုထိုင်ကြည့်နေကြရင်း စီနီယာဂျီအွန်းက ....