Bratinella Series 1: Gladiolus

29

Pa balik-balik ako sa paglalakad sa loob ng opisina ko habang kagat-kagat ko ang aking thumb.

Ano ng gagawin ko? Paano kung gawin nya nga iyong nasa panaginip ko? Or worse, it might be too worst!

I need to get rid of her! I don't feel safe knowing that she's just around near me!

But... But how would I do that?!

Ako ang nag rekomenda sa kaniya, pero hindi ko naman alam!

Urgh!

Napasabunot na ako sa aking ulo sa inis at stress!

Maya-maya pa ay nakarinig ako ng katok sa pinto ng aking opisina. Kinakabahan akong napatingin doon pero hinanda ko ang sarili ko sa kung sino man amg tao sa likod nang aking pintuan. 

"Miss Bella" rinig kong tawag sa akin ni Mrs. Hernandez, at doon lamang ako nakahinga ng maluwag. 

"Come in" ani ko at bumukas naman ng pintuan at niluwa nito si Mrs. Hernandez at sa likod nito ay nakasunod si Nikkella. 

But I acted as if my heart is not gonna burst because of nervousness and fear that I am feeling. 

"Yes, what is it Mrs. Hernandez?" Formal na tanong ko. 

"Miss Bella, this is the daughter of Mrs. Gina" aniya at tumango naman ako sa kaniya bago lingunin si Nikkella na ngumiti sa akin at magalang na yumuko. 

"Hi Miss Bella" bati nito at maamong nakangiti sa akin. 

Two faced bitch!

"Thank you po sa pagtanggap sa akin dito, malaking tulong po ito sa akin" aniya at ngumiti ng malapad at may pag yuko pa syang nalalaman. 

"Well, I only expect the following, respect, cooperation, and the outcome" ani ko. "I hope that you can work well with others to meet the goal of the company".

"Yes, Miss Bella. Makakaasa po kayo, gagawin ko po lahat ng makakaya ko" enthusiastic na aniya. "Maraming-maraming salamat po ulit, Miss Bella". 

Humarap na ako kay Mrs. Hernandez dahil hindi ko na kayang makipag plastican sa kaniya. Tumango ako rito para i-dismissed na sila at alam kong naintindihan nya ang ibig kong iparating sa tango na iyon. 

Nag bow ito sa akin bago sila lumabas ni Nikkela sa aking opisina. Pinapanood ko lang ang pag-alis nila, at bago pa maisara ng tuluyan ni Mrs. Hernandez ang pintuan ay lumingon si Nikkella at tinignan ako sa aking mga mata bago sya ngumiti sa nakakakilabot na paraan. 

Muli akong nang hina at napasandal sa aking lamesa, naitukod ko na lamang ang kamay ko roon para suportahan ang aking buong katawan. 

Ilang segundo pa akong nasa ganoong ayos bago ako umupo sa aking swivel chair at umpisahan ang aking trabaho. 

Hindi ako mapakali but I need to get my act together!

Tsaka ko na lang iisipin si Nikkella if may ginawa na sya talaga, this is unreasonable for me to act too scared and all, this isn't me.

I was so busy with my work that I did not know that Luke is already at my office and fixing all the foods he has prepared again.

If he did not call me and knock at my desk, I wouldn't know.

"Luke" I said, shocked yet I feel relieved.

"Eat now, do that later" Aniya at hinila na ako patayo at iginaya sa lamesa. "You've been so into your screen that you did not see me coming, I also greeted you but you did not hear me, is there a problem we need to talk?" Luke seemed so concern and all but I don't think it is necessary to tell him about Nikkella working here...