មានអូននៅក្នុងបេះដូងខ្លះផង💔

កាឃ្លាតឆ្ងាយ

ភាគមួយ
        នៅក្នុងមន្ទីពេទ្យមួយកន្លែង យើងក៏ឃើញថាពេលនេះគ្រូពេទ្យជាច្រើនកំពុងនាំគ្នាធ្វើចលនាបេះដូងរបស់បុរសសង្ហាវ័យ39ឆ្នាំម្នាក់ នៅក្នុងបន្ទប់សង្រ្គោះបន្ទាន់
« ឆាប់ឡើង 1 2 3 ឆក់» អ្នកគ្រូពេទ្យកបាននិយាយ ខ្លួនរបស់បុរសនោះក៏បានកន្រ្ទាក់ឡើង តែពេលនេះសញ្ញាបេះដូងរបស់គេជិតដើរត្រង់ទៅហើយ ធ្វើអោយគ្រូពេទ្យនាំគ្នាប្រញ៉ាប់ប្រញ៉ាល់ជួយសង្រ្គោះអ្នកជំងឺ បើងាកទៅមើលជិតគ្រេពេទ្យយើងក៏ឃើញថាប្រលឹងរបស់បុរសម្នាក់នោះគឺបានឈរជិតនោះទៅហើយនិងមានបុរសម្នាក់ទៀត ឈរជិតនោះ
« វានៅសល់ពេលតែ1ថ្ងៃទេ សុងហុនហាបើឯងមិនចូលរាងកាយឯងវិញទេឯងិងស្លាប់» លោកឆយ
« តើខ្ញុំគួបន្តនៅរស់ហេ? គ្មាននរណាត្រូវកាខ្ញុំទៀតឡើយ » បុរសម្នាក់នោះមានឈ្មោះថាសុងហុនគេបាននិយាយទាំងភាពឈឺចាប់បំផុត ឪពុកម្តាយរបស់គេក៏បានលាចាក់លោកចោលគេ គេរស់នៅមកតែម្នាក់ឯង គ្រួសាដែរសល់ចាំតែជាន់ពន្លិចនិងចង់បានទ្រព្យសម្បត្តិរបស់គេ ឯមុនស្សដែរគេស្រលាញ់បំផុតដែរខ្លួនបានលះបង់គ្រប់យ៉ាងដើម្បីនាង នាងគឺបានស្រលាញ់បុរសម្នាក់ទៀត គេគ្មានសល់អ្នកណាទៀតឡើយ
« កានៅរស់គឺល្អបំផុត តើឯងប្រាកដទេថាគ្មាននរណាដែរត្រូវកាឯង ?» លោកឆយ
« គ្រប់គ្នាតែងតែចាកចេញពីខ្ញុំ ពួកគេចង់អោយខ្ញុំស្លាប់ គ្មាននរណាស្រលាញ់ខ្ញុំឡើយ» សុងហុន
« តែមានមុនស្សម្នាក់គេស្រលាញ់ឯងខ្លាំងណាស់ តែជាឯងដែរមើលមិនឃើញគេ» លោកឆយ សុងហុនលឺហើយតែគេធ្វើមិនខ្វល់ព្រោះគេលែងចង់រស់ហើយ ហើយក្នុងខួក្បាលគេគិតតែរឿងអវិជ្ជមាន គេក៏បានដើរចេញក្រៅ លោកឆយឃើញបែបនេះគេក៏បានចេញទៅតាម ពេលដែរសុងហុនដើរចញមកដល់ក្រៅបន្ទប់ICU  គេក៏ឃើញបុរសវ័យ37កំពុងអង្គុយយំនៅលើរទេះរុញជនពិកា
« យ៉ាង...ជុង...វ៉ុន?» សុងហុននិយាយដោយភាពនឹកស្មានមិនដល់ តែមុនស្សម្នាក់នេះពឹតជាយ៉ាងជុងវ៉ុនអតីតភរិយារបស់គេពឹតមែនទេ? សញ្ហាសួក៏ហោះពេញក្បាលរបស់សុងហុន តើក្នុងរយះពេល7ឆ្នាំដែរពួកគេបានលែងលះគ្នានេះ តើជុងវ៉ុនរស់នៅយ៉ាងដូចម្តេចទៅ សុងហុនហាកស្លុតចិត្តពេលឃើញសភាពរបស់ជុងវ៉ុនបែបនេះ ជុងវ៉ុនមានសភាពស្គមស្គាំងខ្លាំង ថែមទាំងពិកាជើងទៀត តើមានរឿងអ្វីកើតឡើងទៅ
«ជុង....ជុងវ៉ុន..តែមានរឿងអ្វីកើតឡើងទៅ?» សុងហុនបានអង្គុយចុះពីមុខជុងវ៉ុន និងបានយកដៃអង្អែលមុខជុងវ៉ុនដែរកំពុងមានទឹកភ្នែកស្រក់ចុះមិនឈប់
« ខ្ញុំបានប្រាប់ឯងហើយ យ៉ាងណាក៏មានមុនស្សម្នាក់ដែរស្រលាញ់ឯងខ្លាំង គេមិនដែរទៅណាឆ្ងាយពីឯងឡើយ គេជាមុនស្សម្នាក់ដែរខ្លាចបាត់បង់ឯងបំផុត » លោកឆយនិយាយប៉ុន្និងហើយគាត់ក៏ចាកចេញពីទីនេះ
ទុកអោយសុងហុនដែរជាវិញ្ញាញនៅសម្លឹងមុខជុងវ៉ុនដែរជាមុនស្សមិនអាចឃើញគេវិញបានហើយក៏មិនអាចលឺពីអ្វីដែរគេនិយាយ
« សុងហុន....សុំទោសអូនសុំទោស....អូនមិនអាចជួយបងបាន អូនមិនអាចជួយបងបាន..ហិហិ» ជុងវ៉ុននិយាយទាំងយំដណ្ហក់ បើមិនដោយសាតែគេពិកា គេប្រាកដជារត់ទៅជួយសុងហុនបានទាន់ពេលមិនខាន ហើយសុងហុនក៏នឹកឃើញពេលដែរគេគ្រោះថ្នាក់គឺគេបានលឺសម្លេងនរណាម្នាក់ស្រែកអោយគេប្រយ៉ាត់ត្រឡប់ទៅ3ម៉ោងមុនវិញ

        សុងហុនបានខូចចិត្តនិងរឿងបរាជ័យរឿងកាងាផង និងរឿងស្នេហាផង ពេលនេះគេគ្មានសល់អ្វីទៀតឡើយ គេបានទិញស្រាមួយដបដើរបណ្តើផឹកបណ្តើ ដោយមិនបានដឹងឡើងថាជុងវ៉ុនតែងតែតាមមើលគេ ហើយវាមិនមែនទើបតែពេលនេះឡើយវាមានរយះពេល6ឆ្នាំមកហើយ ដែរគេបានតាមលួចមើលសុងហុន
« ខ្ញុំគ្មានសល់អ្វីទៀតឡើយគ្រប់យ៉ាងគឺចប់អស់ហើយ គ្រប់គ្នាមិនបានស្រលាញ់ខ្ញុំទេ » សុងហុនផឹកផងដើរផងគេក៏ឆ្លងថ្នល់ដល់កណ្តាលថ្នល់គេក៏បានជ្រុះកាបូបលុយ គេក៏អោនរើសមកវិញតែចៃដន្យអីចិញ្ចៀនមួយវង់ក៏ជ្រុះទៅ គេក៏បានតាមរើសចញ្ចៀនដោយមិនបានមើលឆ្វេងស្តាំឡើយ ឡានធំមួយក៏បានបើកមក ជុងវ៉ុនឃើញបែបនេះក៏ស្រែក
« សុងហុន...សុងហុនប្រយ៉ាត់........ផាំង» កាស្រែកឃាត់មិនទាន់ឡើយ សុងហុនក៏ត្រូវបានឡានបុកពេញទំហឹង ជុងវ៉ុនបានស្រែកយំយ៉ាងខ្លាំង មុនពេលដែរសុងហុនបានបឹតភ្នែកគេក៏បានឃើញថាមានមុនស្សម្នាក់បានស្រែកយំខ្លាំងនៅលើរទេះរហូតដល់ធ្លាក់ពីលើរទេះព្រោះតែចង់មករកសុងហុន