5| Hain Akaashi

107 13 65
                                    

Kenma
Ulan
Herkesten beklerdim ama
Akaashi.
Ya da dur senden de beklerdim
orsb çocukları

Akaashi
Üzgünüm
Dayanamadım....
40 kere özür diledim zaten senden

Hinata
Ne olmuş lan
Ayrıca ne beklerdin bizden
Bak valla götümü vermedim

Osamu
2. Suna vakası mı?

Kenma
Bu hain Akaashi
Kuroo ya instamı verdi.

Iwaizumi

Oha
Akaashiden beklemezdim be
Ulan hain akaashi

Sakusa
İnstagram mı kullanıyodun sen lan

Osamu
Arkadaşlarınla çok ilgilisin bakıyorum

Sakusa
Öyle teknik sıkıntılar olabilir

Kenma
ŞUAN KONUMUZ SAKUSANIN BOK GİBİ ARKADAŞLARI DEĞİL YALNIZ
ben ne bok yicem.

Akaashi
Aslında direkt olarak bundan rahatsız olduğunu açıklayabilirsin

Kenma
Senin konuşma hakkın olduğunu söylememiştim.

Hinata
Aslında mantıklı lan
Neden uzatalımki boş yere
Söyle işte

Kenma
...
Peşimi salmazsa döner borçlusunuz?

Iwaizumi
Ben değilim
Yok
Kabul edemem

.・゜゜・
Yazışmadan sonraki gün
Okulda(kenmanın bakış açısı)
.・゜゜

Kurooyu instagramdan engelleyip üstüne benim asıl hesabımı bulmasının ertesi günüydü.

Kısaca pazartesi'de diyebiliriz, peki ben gergin miydim?

Fazlasıyla.

Sözcüklerle aram ilkokuldan beri kötüydü ve size garip gelecek olsa bile
onun' yüzüne karşın ne diceğime dair hiçbir fikrim yoktu.

Her ne kadar sadece "rahatsız oluyorum lütfen yazmayı kes" diyecek olsam bile.

Çantama gerekli olan kitapları ve kalem kutusunu atıp fermuarını kapattım. Tek kolunu omzuma astıktan sonra giriş-çıkış kapısına yürüdüm. Ayakkabılarımı hiç zorlanmadan geçirdikten sonra masadaki anahtarı elime doladım ve kapıyı açtım. Geri kapatırken kapıyı kilitledim, anahtarı cebime sıkıştırdım.

Kaldırımda otobüsün geleceği zamanı beklerken etrafa bakınıyor, ağzımda sessizce şarkılar mırıldanıyordum.

En sonunda otobüs geldi ve kapılarını sonuna kadar açtı. İçeriye doğru adımladım.

Okul girişine geldikten sonra kapıyı araladım. İçeri girer girmez anında kulaklarımı gürültüye karşın kapattım.

Sabahı körü nasıl bu kadar enerjik olabiliyorlar...

Sınıfın kapısına geldiğimde gözüm karşı sınıfa takıldı. Orası Kuroonun da sınıfıydı.

İç çektim ve sakince kendi sınıfıma girdim. Onunla teneffüste görüşecektim.

.・゜゜・

Ziller çaldı. Kitabımı sıranın altına sıkıştırdım ve iki elimi hafifçe yukarı doğru uzatarak esnedim. Sınıfın boşalmasını oturarak bekledim. Birkaç dakika sonunda tek kaldığına sevinirken bir'an kapı sonuna kadar açıldığını gördüm.

Oturduğum pozisyondan biraz geriye çeksem'de kendimi, kapının ardındaki kişi hakkında tahminlerim vardı.

Şaşırtmadıki; gürültüyüsyle kendisini gösteren Kuroo sınıfa adımladı.

Derin bir iç çektim ve bende oturduğum yerden kalktım. Ona söyleyecektim tek seferde.

Kuroo yarım kaşık sırıtarak yanıma gelirken ben yüzümdeki bıkkın ifadeyi bozmadım.

"Hey kenma! Genshindeki "kozume" sensin değil mi?"

Derin bir nefes aldım. Normal bir konuşma olsa dahi gergindim. Aslında ben hep böyleydim: insanlarla konuşmayı sevmeyen, utangaç(?) veya asosyal.

Kafamı onaylarcasına salladım. Kuroo tek elini ensesinin arkasına atıp şaşırırcasına "oohh" demişti.

Konuşmasına devam etti;

"Peki o zaman neden bana sahte bir hesap verdin?"

Doğruları söylemeliydim şuan öyle değil mi?

"Çünkü seninle konuşmak istemiyorum ve sevmiyorum. Çok gürültülü, egoist ve salaksın."

Sessiz kaldı.







Aslında hüzünlü bir sahne yazıcaktım fakat belki ileride daha kötü bir olay yazarım dedim.

Angst mı yapsam ki

Textinglerde komik olamıyorym aklıma birşey gelmiyo üzgünüm


Genshin girek mi//KurokenHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin