Happiness •| Taekook

29. Bölüm

•

Jungkook, sedyede acı içinde kıvranırken  aynı sırada karnını tutuyordu sıkıca. Canı çok yanıyordu. Bu öyle bir acıydı ki nefes almasını bile engelliyordu. Çok acıyordu.

"Ç-çok erken. Da-daha çok erken."

"Korkma, korkma bebeğim. Yanındayım tamam mı?"

Taehyung, o sırada eşinin karnının üzerindeki elini avucu içine almış ve okşayarak konuşuyordu. Onu sakinleştirmeliydi. Korkmamalıydı çünkü o hep eşinin yanında olacaktı. Ona bir şey olmasına izin veremezdi.

"Dayan Jungkook, lütfen. Bak hastaneye geldik."

Jungkook, ise hiçbir şeyi duymuyordu, sadece acı çekiyordu ve düşündüğü tek şey bebeğini sağ salim dünyaya getirmekti. Başka hiçbir şey istemiyordu.

"Jin, bir şey yapın nolur."

Taehyung, sedyenin yanına onunla birlikte koşan iki doktora bakmış ve yalvarmıştı. Jungkook'u böyle acı içinde kıvranırken görmeye dayanamıyordu. Nefret ediyordu bu durumdan. Ve elinden hiçbir şey gelmiyordu.

"Ameliyata alacağız endişelenme, onu senden ayırmayacağım Taehyung . O iyi olacak."

Taehyung'un da canı yanıyordu, çünkü omegası şu anda acı içinde kıvranıyordu ve onun elinden hiçbir şey gelmiyordu. Hem de hiçbir şey.

Bu durumdan nefret etmişti, iliklerine kadar hem de. Eşi çaresizce acı çekerken onun sadece izliyor olması canını yakıyordu.

"Aaahhh."

Jungkook'un haykırışları artarken ameliyatanenin önüne gelmişlerdi sonunda. Namjoon Taehyung'a dönerek dudaklarını aralamış ve hızlı bir şekilde konuşmuştu.

"Sen burada kal, gerisi bizde."

Ancak Namjoon'un konuşması Taehyung'a hiçbir etki etmemişti. Taehyung, başını iki yana sallamış ve konuşmuştu. Jungkook'u yalnız bırakamazdı. Hep yanında olacaktı, söz vermişti.

"Hayır, onu yalnız bırakmam. Yapmam."

"Taehyung, ameliyathaneye giremezsin."

"Olmaz dedim Jin. Onu o ameliyat masasına tek bırakmam. Ben de olacağım yanında."

Jin, derin bir nefes almış ve etrafına bakmıştı. Biliyordu, onu hiçbir şekilde ikna edemeyecekti. Bu yüzden sedyeyi tutan çalışanlara bakmış ve konuşmuştu. Daha fazla vakit kaybetmenin bir anlamı yoktu.

"Alıyoruz."

Daha sonra otomatik kapı açılmış ve içeri girmişlerdi.

Jimin, karnını tutarak ağlıyordu. Yoongi eşinin bu haline daha fazla dayanamamış ve onu kolları arasına almıştı. Jimin ise bu hamleyle daha fazla ağlamaya başlamıştı. Kardeşi için korkuyordu.

"Y-yoongi, iyi olacak değil mi?"

"İyi olacak, ağlama."

İkisi de biliyordu. Belki de ne Jungkook ne de bebek o ameliyatanenin içinden sağ çıkamayacaktı. Yaşamaları için çok düşük bir ihtimal vardı. Ve onlar bu ihtimale öyle sıkı sarılmışlardı ki başka bir ihtimali düşünmek istemiyorlardı.

Taehyung ise o sırada hazırlanıyordu. Çalışanlar ona yelegini giydirmiş daha sonrasında ise maske ve bonesini takmışlardı. Artık oraya girmeye hazırdı.

Jin ve Namjoon da hazırlanmıştı. Birbirlerine kısa bir bakış atmış ve sanki söz vermişlerdi birbirlerine. Bu ameliyattan kimsenin ölü olarak çıkmalarına izin vermeyeceklerdi.