Happiness •| Taekook

25. Bölüm

•

Taehyung yerinde kıpırdanmış ve bacaklarını iyice yayarak uyumaya devam etmişti. Kolunu yan tarafına atmış ancak hissedemediği bedenle kaşları çatılmış olacak ki elleri yastığı yoklamış ancak aradığı bedeni bir türlü bulamamıştı. Ve bu yüzden gözlerini yavaşça aralamış, yatağın boş tarafıyla karşılaşmıştı.

"Jungkook."

Gözlerini yumruk yaptığı elleriyle okşamış ve esneyerek yatakta oturur hale gelmişti.

"Sevgilim neredesin?"

Etrafına bakınarak sorduğu sorudan sonra bir cevap beklemişti ama yoktu. Kaşları iyice çatılmış ve gözleri konsolun üzerinde duran saate ilişmişti.

1.23

Gecenin bu saatinde Jungkook'un yatakta olması gerekirken neredeydi?

Ayakları yere temas etmiş ve yataktan kalkmıştı. Odanın içerisindeki banyoya ilerlemiş ancak göremediği bedenle odadan da çıkmıştı.

Aşağıdan sesler geliyordu. Hem de çığlık sesleri. O an öyle bir telaşa kapılmıştı ki Taehyung, merdivenleri bir solukta inmiş ve salona girmişti. Karşılaştığı görüntü ise yerinde duraksamasına sebep olmuştu.

"T-taehyung"

Kıpırdayamıyordu, yerinden kıpırdayamıyordu Taehyung. Gördüğü manzara ile hareket dahi edemiyordu.
Dizlerinin bağı çözülecekti sanki, aklını yitirecekti şimdi.

"G-git burdan."

Jungkook'un dudakları arasından çıkan kelimelerle nihayet kendisine gelmiş ve koşar adım yerde kanlar içinde uzanan eşinin yanına gitmişti. Jungkook'u kucağına almış ve deli gibi sayıklamaya başlamıştı.

"Ne oldu, Jungkook ne oldu?"

Jungkook'un kanlı eli titreyerek Taehyung'un yanağına çıkmıştı. Okşamıştı yanaklarını. Taehyung'un eli ise Jungkook'un yarasının üzerindeki eline gitmişti.

"O-o burada. Se-seni de ö-öldürecek. Git... N'olur git. O bu-burda"

Taehyung başını iki yana sallamış ve göz yaşları akmaya başlarken titrek sesiyle konuşmuştu. "Hayır ölmeyeceksin sen, ö-ölemezsin. Beni bırakamazsın tamam mı. Kim, kim yaptı?"

Jungkook'un solukları düzensizdi karnındaki yara ve vücudundan boşalan kan giderek güçten düşürüyordu onu. Ama son bir gayretle konuşmaya çalışmıştı. Bir eli hâlâ yarasındaydı.

"B-bebeğimiz, koru...koruyamadım onu. Affet..."

Gözleri yavaş yavaş kapanıyordu, odağı kaybolmuştu ve Taehyung'un irislerine zar zor tutunuyordu irisleri.

"Hayır, ikiniz de yaşayacaksınız deme öyle."

Daha sonrasında Jungkook'un yarası üzerindeki eli geri çekmiş ve yarasına bakmıştı. Karnının sol tarafındaydı, çok kanaması vardı. Aklını yitirecekti çok kanaması vardı. Ve ne yaparsa yapsın duracak gibi durmuyordu.

Bunu kabullenmek istemez gibi kucağındaki bedeni göğsüne çekmiş ve sıkıca sarmalamıştı. Gözyaşları ise akmaya devam ediyordu. "Hayır, beni bırakamazsın. Bana bunu yapamazsın. Beni kendi yokluğunla sınayamazsın, yapamazsın Jungkook. Dayanamam, ben sensizliğe dayanamam."