surprise couple | jikook

four

"Merhaba Jimin."

Jimin'in konuşmayacağını anlayan Hoseok ilk adımı atmıştı.

"Merhaba Bay?"

"Sadece Hoseok de lütfen. Tanıştığıma memnun oldum."

Hoseok kendi bedenine dönmüş ve elini uzatmıştı Jimin'e tokalaşmak için.

"Ben de memnun oldum Hoseok."

Jimin uzatılan eli sıkmış ve çok fazla tutmadan geri çekmişti elini. Temas kurmayı hiç sevmeyen biriydi. Mecbur olmadıkça hep temastan kaçınırdı.

Tanışan ikili hiçbir şey söylemeden kapı önünde durmaya devam ederken Hoseok boğazını temizlemiş ve yeniden adım atarak konuşmuştu. Çünkü böyle giderse sadece orada dikilmeye devam edeceklerdi.

"Beni içeri almayacak mısın? Ayakta kaldık."

Jimin onun bu ani sorusuyla afallamıştı. Bir anda böyle bir şey söyleyeceğini tahmin etmemişti elbette.

Jimin bir süre düşünmüş ve karşısındaki adamı tanımadığı için evine almayı elemişti. Bu yüzden bahçede konuşmanın iyi olacağına karar vermişti.

"Bahçede konuşalım lütfen."

Hoseok başını salladığında Jungkook da öne çıkmış ve elini Jimin'in beline sarmıştı dışarı çıkması için. Jimin, belindeki eli hissettiği anda ise Jungkook'un elini hemen ittirmiş ve önden çıkmıştı ikiliyi beklemeden.

Jimin'in yönlendirmesiyle evin etrafından dolanıp arka tarafa geçmişlerdi. Bahçede kurulmuş olan sandalyelere Hoseok Jimin'in karşısında, Jungkook ise Jimin'in yanında olmak üzere oturmuşlardı.

"Seni dinliyorum Hoseok."

"Hyesu ile olan kahvaltı çok güzel geçti. Benden hiç şüphelenmedi. Ek olarak cumartesi de doğum günü partisi varmış ve onu tekrar hatırlattı. Eğer istersen yine senin yerine katılabilirim."

Jimin bir süre Hoseok'u göz hapsine almış, hareketlerini ve sözlerini incelemişti.

Bir anda ortaya çıkan bu ikili oldukça kafasını karıştıyordu. Kimse kimseye amacı olmadan yardım etmezdi, Jimin bunu en iyi bilen insanlardandı.

"Neden yapıyorsunuz bunu?"

"Jimin seni anlayabiliyorum, bize güvenemiyorsun. Bu konuda sana hak da veriyorum. Sonuç olarak gözünde seninle daha yeni tanışan insanlarız. Bizim yaptığımız bu küçük yardımlar bile sana başka şeyler düşündürtüyordur ki görünüşe göre yanılmıyorum da."

"Böyle düşünmekte haklıyım. Daha ömrümde iki kere gördüğüm kişi -ki bu kişi düşman klanımızın bir üyesi- gelmiş bana yardım ediyor ve hiçbir amaç gütmediğini söylüyor. Bu çok şüpheli değil mi?"

"Haklısın, bunun için bir şey diyemem sana. Bizi çok iyi tanısan bile güvenmeme hakkına da sahipsin. Kimse bunun için seni yargılayamaz."

"Her neyse. Yaptığın bu iyilik için teşekkürler Hoseok. Ama bir daha işime burnunuzu sokmanızı istemiyorum. Siz ikiniz bizim düşman olduğumuz klanların birer üyesiyken size en fazla bu kadar tolerans sağlayabilirim. Lütfen şimdi topraklarımdan çıkın ve bir daha adım atmayın."

Jimin sözünü bitirdikten sonra yerinden kalkmış ve evine doğru ilerlemişti fakat adımları Jungkook'un kolundan tutmasıyla durmuştu.

"Sürekli 'düşman' demeye devam mı edeceksin?"

Jimin ilk Jungkook'un yüzüne bakmış, ardından bakışlarını kolundaki Jungkook'un eline indirmişti. Hışımla kolundaki elden kurtulmuş ve aralarına mesafe koyarak konuşmaya başlamıştı.