1.8 [ Tekrar Yazıldı]

906 99 171
                                    


Bugün bir okuyucum bana yazdı. " Keşfette çok güzel bir kitap gördüm ve okumaya geldiğim de senin yeni kitapin olduğunu gördüm. Allah belanı vermesin pis Karanfil seni."

PEKUSOAHAP arkadaşlar iyi misiniz. Hayatım boyunca böyle birseyle karşılaşmadım.

Ig: Biradetkaranfil

Tt: birkaranfil

●○●○

Sevim Yalçın.

Bittik.

Biz hiçbir zaman beraber olamayacaktık. Acı ama gerçek.Hoş zaten kendisi çok mutlu gözüküyordu.

Karşım da ki görüntüye yıllarca kendimi hazırladım. Ama bu.. Bu çok farklıydı.

Onu hiçbir zaman yalnız bırakmadım. Hiçbir zaman bağırmadım,çağırmadım. Neden?

Neden böyle davraniyordu o zaman.

Defne ya. Defne bile anlamıştı sen nasıl anlamadın arda?

Gözlerim çoktan dolmuştu. Her an bir yaş firar edebilirdi şuan. Karşımda ki ikili sonunda birbirinden ayrılmıştı.

Arda bize doğru yaklaşmaya başladı. Yüzümde bir hayal kırıklığı vardı. Bilmem anlatabildim mi?

"Geleceğinizi tahmin etmemiştim. Yanı.. kızlarla birlikte"

Başından beri sessizliğini koruyan Uraz ona cevap verdi.

"Sevim anahtarı evde unutmuş. Bugün bizde kalacaklar." Arda gözlerini şaşkınlıkla açıp bakışlarını bana çevirdi.

"Sende mi burdaydın. Pardon"

nokta. Bu son noktaydı. Bunu benle birlikte duyan Miray ağzını kocaman açmıştı.

"Füze atsaydın.." Helin Onu cimciklemişti oda susmak zorunda kalmıştı.

Gözümden bir yaş akmıştı. Hiç kimseyi umursamayıp arkama bakmadan gitmiştim.

Biraz önce mutsuz bir şekilde girdiğim kapıdan yine mutsuz bir şekilde çıkıyordum. Daha kötü bir şekilde.

○●○●

Miray Duygun

Sevim için çok üzülüyorum. Kendisi fark edilmek istemişti ama maalesef...

Çıktığın da helinde onun arkasından gitmek istemişti ama onur onu durdurdu.

"Yanlız kalmak isteyecektir"

Helin en sonunda kabullenip tekrardan koridorun başına geldi.

Arda ise sadece kaşlarını çatmış büyük ihtimalle sevimin neden gittiğini sorguluyordu.

Yani bu çocuğun anlında enayi falan mi yazıyordu? Çünkü artık sevimin onu sevdiği bence çok belliydi.

Ne kadar dışarı çıkıp sevimi teselli etmek istesem de çok fazla yorgundum ve ne kadar belli etmesemde çok sarhoştum.

Olduğum yerde düşmemek için kendimi zor tutuyordum.

" Artık odalara geçebilir miyiz?" Kapının önünde durmaktan çok sıkılmıştım ve tekrar hatırlatmak istiyorum.

Her an yere düşecek durumdayım.

Uraz sonunda akıl edebilmiş olmalıydı ki oturma odasına geçmemiz için yol vermişti.

Kimseler Duymasın / Yarı texting Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin