1.3 [Tekrar Yazıldı]

1.3K 124 52
                                    


Kurt bakışlım bana çıkma teklifi ettiii <33

Şuan çok mutluyum büyüzden yarın bir 3 bölüm falan paylaşırımm.

Ig de beni takip edermisiniz beraber bir grup kurabilirizz <3 :)

Ig: biradetkaranfil

Tt:birkaranfil

●○●○

Sevim Yalçın

Hastaneye geleli çok olmuştu ve Uraz dışında kimse beni ziyarete gelmemişti.

Hoş ölsem kimsenin ruhu duymazdı.

Hastane kıyafetim ile oynuyordum. Urazı zar zor ikna etmiş onu eve yollamıştım.

Kaç yaşına geldim kendi durumumu kendim halledebilirim.

Tabii ki yarın tekrar gelecekti. Belki bizimkiler de gelirdi. Belkide benim ki de gelirdi?

Şuan da tek umuduğum o kızla arasında birşey olmaması.

Doğruyu bende biliyordum. Ama belki de sadece arkadaşıdır.

Bu yalan inanmak istiyordum.

Ardaya çok mu soğuk davrandım, duygularımı açıklayamadım mi? Neydi benim günahım da bu cezayı çekiyordum.

Yanında ki kızda çok güzeldi, çok nazık görünüyordu.

Belki de bende bulamadığı şeyleri o kız da bulmuştur? Zaten bu zamana kadar her zaman yetersiz kalmıştım.

Bunları biliyordum ama hiç kendime yediremedim.

Annen ve baban seni sevmemiş arda mi sevecekti?

Şimdi daha iyi anlıyordum. Belki de arda o kızla daha mutlu olurdu. Ve bende ölene dek yanlız başıma kedilerimi severek uyurum.

Kedi dediğim de aklıma Miray gelmişti. Benim kurtarıcılarım hep Kediler olmuştu. Ve Miray beni bugün kurtarmasaydi ne olacak çok merak ediyordum.

O yüzden kedi benim için çok anlamlı bir lakaptı.

Saat gece yarısı olmuştu. Belki biri gelir diye uyumamıştım. Belki o gelir diye uyumamıştım.

Suratım da kırgın bir gülümseme olmuştu.

Biz hep imkansız olacaktık.

Tek ve son dileğim Ardanın hep mutlu olması istediği kişi ile istediği yerde.

O kızla.

Bugün doğum günümdü yani saat gece yarısı olmuştu şuan 9 ağustosta ben 20 yaşıma girdim.

Hastanede kimsenin umurunda değilken.

Kendimi uyumak için hazırlamıştım. Belkide biraz dinlemeliyim. Göz kapaklarımı kapattım.

Onu hayal ederek derin bir uykuya kendimi hazırladım.

Uyku...Kapı sesi

Gözlerimi açıp kaşlarımı çattım. Kapı sesi mi? Hadi ama Sevim senin kimsen yok unuttun mu?

Tekrar gözlerimi kapatıp uyudum.

Ve tekrar Kapı sesi.

"Allahım şizofren mi olmaya başladım?" Sesli dediğim ile kapının arkasında ki kişi gülmeye başlamıştı.

Bekle bur ardanın gülümsemesine benziyordu.

Ben Kaşlarım çatık kapıya bakıyordum. Uzun süre boyunca Kapı konuşmamıştı. Ve evet Kapı konuşuyordu.

Kimseler Duymasın / Yarı texting Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin