Mortality

Honor

Anlatım: Minatozaki Sana

Hayat, yaşamak hissi herkes için bir lütuf. Bir onur.

İnsanlar, melekler ve hatta şeytanlar için bile. 

Ne yazık ki, bu yaşam türleri arasında insanların bu hissi sınırlı bir süre için tatması çok yazık. 

Ben, Tanrı yolunda hizmet veren bir melek olarak ölümlülerden Park Jihyo'ya aşık olmuştum.

Nasıl olamazdım ki? Onun yürürken bile sürekli koruduğu asaleti, şahsına münhasır kişiliği, güzelliği, her şeyi beni kendine çekmişti. Tanrı herkesi özenli yaratmıştı ancak, ona ayrı bir özen göstermiş gibi hissediyorum. 

Ah, Tanrım. Park Jihyo neden ölümlü olmak zorunda?

Ona yakın olmak için ne yapmam gerektiğini bilmiyorum. Melekler şeytanlar gibi değildir, yalan söyleyemezler, kılık değiştiremezler (Tanrı'nın yardımı olmadan), en önemlisi Tanrı'nın huzurundan ayrılamazlar. 

İnsanlardan gelen duaların kabul edilmesi için Tanrı'ya dua etmek güzel bir iş, evet ama ne var bunu yaparken Park Jihyo'ya yakın olabilsem?

Kendine gel, Sana. Sen günahkâr şeytanlar gibi değilsin, Tanrı'ya isyan edemezsin.

Dua sahiplerinin belirsiz olması bazen canımı sıkmıyor değil, eğer Jihyo'dan gelen duaları duyabilseydim yüksek ihtimalle kabul olması için ekstra çaba sarf ederdim. Sanırım bu yüzden kimden dua geldiğini bilmiyoruz melekler olarak.

"Tanrım, lütfen bana bir koruyucu melek ver. Böylece okuldakilerin zorbalığına karşılık olarak beni koruyan biri olur."

İşte bu bir nevi eşeğin aklına karpuz kabuğu sokmak gibi bir şey olmuştu. Eğer Tanrı'dan Park Jihyo'nun koruyucu meleği olmayı istersem bunun geri çevrilme olasılığı yüzde kaçtı ki? 

Teşekkür ederim kimliği belirsiz küçük çocuk.