suçlarımdan biri ; barış alper yılmaz

suçlarımdan biri, 24

oy verip yorum yaparsaniz cok sevinirim,
iyi okumalar <33

『♡』•『♡』•『♡』•『♡』•『♡』•『♡』

"He öyle mi oldu Yunus?" Nicolo kaş göz yaparak neler olduğunu soruyordu. Elimle bekle diye işaret yapıp telefona odaklandım.

"Kanka sorma ya. Kolu, bacağı falan kırıldı. Hastanedeyiz bizde." Dudaklarımı ısırarak kahkaha atmamaya çalıştım.

"Ya çok üzüldüm, geçmiş olsun." dedim imalı imalı. Telefondan gelen bir kaç fısıltının ardından, "Aksel kaza yaptı diyorum çocuk!" dedi ciddi ciddi.

"Doktor Benzema herhalde?" diye sorduğumda karşı tarafta ki Yunus'a kal gelmişti. "Ne?"

"O gerizekalıya söyle, PES oynarken bir dahakine Barcelona'yı seçsin." Yunus bir küfür savurduktan sonra, "Kanka şeyden o ya şeyden-" diye bir şeyler zırvalamaya çalıştı.

Bir anda ciddileştim. "Yunus sen beni salak mı sanıyorsun? Fısıldaştığınızı duyabiliyorum ayrıca Kaan arkadan, "Vurma Barış, Allah belanı versin!" diye bağırıyor ablacım, okey?"

"Okey abla okey." Kendi kendime gülüp, "Hadi kapatıyorum ben." dedikten sonra telefonu kapattım.

Neymiş? Barış kaza yapmışmış. Yer mi lan Anadolu çocuğu? (Yiyenler olduysa özür dilerim😔)

Hala daha bir açıklama bekleyen Nicolo'ya döndüm. Şapşal şapşal bakıyor ısıracağım lan. Hemen gidip yanına oturdum. Kollarımı Nicolo'nun beline sarıp gözlerimi kapattım.

"Barış mı?" diye sordu kollarını sırtıma sararken. "Biraz Barış." Güldü. "Biraz mı?" Kafamı sallayarak, "Hıhı biraz." dedim onun gibi gülerek.

Beni doğrulturken, "Seni mutlu edecek bir şey biliyorum." dedi. Kaşlarım havaya kalkarken, "Neymiş?" diye sordum.

Sırıtırken, "Biraz beklemen gerekecek." dedi. "İyi bakalım." diye mırıldanıp ayağa kalktım. "Nereye?" Odama ilerlerken, "Pijamalarımı giyeceğim." diye yanıtladım sorusunu.

Nicolo'yu oturma odasında bırakarak odama girdim. Üzerime siyah pijama takımımı giydikten sonra saçlarımı da açıp taradım.

Telefonumu sarja bıraktığım sırada kapı çalmıştı. Hemen ardından Nicolo'nun, "Meşgulum, kapıya bakar mısın?" sesi duyuldu.

Telefonumu komidinin üzerine bırakıp kapıyı açmaya gittim. Düşünseni kapıyı açıyorum ve karşımda Barış var. Lan ya Barış'sa? Kapının tekrardan çalınmasıyla saçma düşüncelerimi bir kenarıya bırakıp kapıyı araladım.

Şaka?

Şaka!

ŞAKA?!

"NİCOLO ŞAKA MI BU?" diye çığlık atmamla Nicolo yanıma gelip kolunu omzuma attı. Bir dakika az önce gördüğüm Hande'ydi, beni vurdu ve öldüm değil mi? Yoksa gördüklerimin mantıklı bir açıklaması yoktu, olamazdı.

"Hoşgeldiniz, geçsenize." Nicolo oldukça rahat bir tavırla Emiliano Martinez abimi ve Paulo Dybala arkadaşımızı içeriye buyur etti.